# 151 Busreisje
‘Kom op, jongens, snel die bus weer in. Dos verwacht ons.’ roept Zara.
Gierend van het lachen stapt het groepje amateur-schrijvers de bus in.
Na het succes van de Oostenrijkse berg had Zara aan Frank voorgesteld om deze zomer voor de SOL-weekschrijvers een schrijfweekend te organiseren. Zij zou een plan opstellen.
Zara had wat rondgevraagd en kreeg van Nancy de tip voor een aardige locatie in de Vogezen. Onderweg zou er een tussenstop zijn in het Geuldal, waar de SOL’ers in Dos’ landhuis wat zouden drinken en Nancy zich zou aansluiten.
In Zeist hadden de meeste SOL’ers zich al verzameld voor het kantoor van VirtuMedia, toen Zara met de huurbus kwam aanrijden.
Al snel was iedereen ingestapt en vertrok de bus naar het zuiden. Nog vóór Den Bosch zat de stemming er al in. Ton had zijn gitaar meegenomen en iedereen haakte in bij het Beatles-repertoire, zo werd “When I’m sixty-four” luidkeels meegezongen.
Ondertussen had Mili achterin de bus een achtergelaten opblaaspop gevonden, gekleed als bruidegom. Zij had hem tussen haar en Marceline neergezet op de achterbank.
Bij een Maria-kapelletje, naast de grote weg, liet Blavatski de bus stoppen. Zij wilde daar samen met de SOL’ers even stilstaan bij de zin van het leven.
Van die gelegenheid werd gebruik gemaakt om nog wat te eten en te drinken, waardoor de stemming uitbundiger werd.
Mili en Marceline haalden de bruidegom uit de bus en blinddoekten hem met zijn eigen stropdas. Tot grote hilariteit ging hij rond op de schoot van alle SOL’ers, die hem hun intiemste geheimen toevertrouwden.
Tenslotte werd besloten dat hij de reis niet verder mocht meemaken; hij zou die geheimen eens kunnen verklappen! Onder luid gelach jonasten de SOL’ers hem het veld in. De wind voerde hem mee, waardoor hij verderop midden in een akker terecht kwam.
- - - - - -
'Bij het uitproberen van zijn nieuwe drone met ingebouwde camera ziet de boerenzoon een lijk in het korenveld. De dode man is gekleed in een smoking en hij is geblinddoekt. Rondom het lijk staat al het koren nog overeind, er leidt geen spoor van platgetrapte halmen naartoe.'
Oh Ton, geweldig. Je hebt me
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Heerlijk verhaal. Ik zou zó
Lid sinds
7 jaar 4 maandenRol
Ton, genietend van je verhaal
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Zeer, zeer originele
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Hoi Riny, Dankjewel voor je
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Stella, welkom bij dit
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Connie, heb net je
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hoi Marietje, dankjewel voor
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Hallo Dos Badhemd, Wat een
Hoi Corrie, fijn dat deze
Lid sinds
7 jaar 9 maandenRol
Een reunie in een busje, met
Lid sinds
8 jaarRol
Ha die Ton, ... wat ben/was…
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Ha die Ton,
... wat ben/was je toch een heerlijke gangmaker; zulke mensen hebben we nodig en die zijn er gelukkig nog steeds, dat merken we nu wel bij de Coronacrises.
Mensen die dat niet kunnen maar wel zouden willen, bloeien ervan op. Dat is toch de uiteindelijke bedoeling al heb je dat zelf niet door.
Groetjes, zwaai-zwaai (ik heb geen emoticons) Riny