Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

#148 (on)Sterfelijk

23 juni 2017 - 17:14
“Jonas, we gaan naar het ziekenhuis.” Mijn vingers racen over het toetsenbord, bijna heb ik de eindbaas verslagen. “Jonas, we moeten nu gaan. Het gaat heel slecht met oma.” “Je zei dat we vanavond gingen.” Ik ontwijk een bom, gelukkig, ik was bijna een leven kwijt! “Ja, maar oma is heel ziek. Vanavond is ze misschien al dood.” Yes! Een nieuwe highscore! Ik spring op en klap hard in mijn handen. “Jonas, we gaan nu naar de auto.” Wat een rotzus, ze is niet eens blij voor me dat ik een nieuwe highscore gehaald heb. Ik zucht en kijk op de klok. “Het is twaalf uur, ik moet eerst een boterham met kaas en een boterham met hagelslag eten.” Ik eet elke dag om twaalf uur een boterham met kaas en een boterham met hagelslag. Zus kijkt naar me, haar gezicht heeft rare lijnen, en haar ogen lijken wel nat. “Jonas,” kreunt ze, “alsjeblieft, kom nou mee. Dan haal ik in het ziekenhuis boterhammen voor je.” “Nee! Dat kan niet! Dan is het geen twaalf uur! Dan hebben ze niet het goede brood!” Ik begin sneller te ademen en mijn bovenlichaam beweegt van voor naar achter, mijn vingers flapperen tegen mijn bovenbenen. Zus stampt naar de keuken, ik hoor haar de zak brood op tafel smijten. Ik haal een paar keer diep adem en loop ook naar de keuken. Zus staat brood te smeren. Ze maakt vieze, snuffende geluiden, alsof er snot in haar neus zit. Als er maar geen snottebel op mijn brood valt. Ze duwt het bord naar me toe. “Als we te laat zijn is oma dood, snap je dat?” “Dan gaan we toch op bezoek als ze weer levend is?” “Ze wordt niet meer levend! Bekijk het maar, ik ga!” Ze pakt haar tas, loopt naar buiten en gooit de deur hard achter zich dicht. Eindelijk rust. Ik wilde toch niet naar het ziekenhuis. Oma is saai als ze daar ligt, ze wil niet eens naar de spelletjes op mijn Ipad kijken. Ik ga wel weer naar haar toe als ze weer leeft.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2017 - 17:28
Vreselijk schrijnend, hoe de combinatie van pc-verslaafd en dat obsessieve dwangmatig gedrag leiden tot nog meer lijden bij de familie. Het momenteel wegdenken van oma en gaan bezoeken als het Jonas uitkomt. Als ze weer leeft. Pijnlijk. Heel knap geschreven Dreaming. De om en om dialoog in de eerste alinea, waar de wanhoop in de woorden van de zus afgewisseld wordt met, kan ik me indenken, ogen die strak op een scherm gericht zijn. De twaalf uur boterhammen. De snottebel die zeker niet op Jonas' boterhammen mag vallen. :thumbsup:

SdL

Lid sinds

7 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2017 - 18:18
Wauw, goed geschreven! Heel pakkend. En heftig eigenlijk - op een mooie manier - om zo vanuit het hoofd van iemand met dwang/autisme/beperking (dat vul ik in, maar iets in die richting zal het zijn denk ik) dit te lezen...

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2017 - 20:59
Fijn om het contrast te zien tussen de zus, die iets ouder is en al als een volwassen denkt en het broertje dat nog kinderlijk is en de ernst van de zaak niet in ziet. Mooi beschreven.

Lid sinds

7 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2017 - 21:18
Hoi Dreaming, Wat een indringend verhaal! ik word er stil van, bijna verdrietig. Bijzonder mooi, deze insteek, ook goed beelden geschreven; de twee verschillende karakters en hun denkwerelden en emoties. Dikke duim voor jou! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2017 - 21:53
Dreaming, ... goed geschreven. Knap om op deze wijze twee autistische karakters neer te zetten.

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
23 juni 2017 - 22:13
Dag dreaming, Knappe invulling van de opdracht Een indringend verhaal over een moedeloze, verdrietige zus die het autisme van haar broer niet meer kan relativeren nu oma volgens haar op sterven ligt. Veel te zwaar voor dit meisje. :(

Lid sinds

7 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 juni 2017 - 11:17
Prachtig verhaal, dreaming. Je hebt het contrast tussen de twee subtiel en beeldend weergegeven vanuit het perspectief van het broertje! Mooi gedaan!

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 juni 2017 - 12:03
Dreaming, duidelijk neergezet de drang en verdriet, die het zusje voelt en niet bij het broertje binnenkomt. Hij is nog te jong om het a.s. sterven te begrijpen, lees ik uit de laatste zin?

Lid sinds

7 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
24 juni 2017 - 17:50
Ik lees ook een vorm autisme vanwege de boterhammen maar ook waarbij hij de dood niet begrijpt en vergelijkt met een computerspel. Tuurlijk leeft ze straks weer in zijn ogen. Knap gedaan, schrijnend, dat wel.

Tja

Lid sinds

15 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
24 juni 2017 - 19:20
Goed verhaal, Dreaming. De dwangneuroses sterk weergegeven. Sorry, maar ik heb geen commentaar. :D

Lid sinds

8 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2017 - 9:57
Dreaming, je hebt de beperkte wereld van een jong (vermoedelijk autistisch) kind goed beschreven. Ook de onmacht van de zus, die weet hoe hij reageert. Je hebt meer aan een 'levende' oma, dan een 'dode'. Er tegenin gaan is contraproductief. Nb De oma van onze kleinzoon ( 4 jaar oud,in Brazilië) overleed vorig jaar onverwacht. Hij werd wakker gemaakt, ging slaperig mee het vliegtuig in en onze zoon zei hem dat 'vovó' dood gegaan was. Reactie van de kleine jongen 'Is zij dan nu weer levend?' In zijn wereld kan een dood legopoppetje onmiddellijk weer leven. De raming goede show don 't tell, waardoor ik als lezer geboeid het verhaal volg. Graag gelezen Groet Connie

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
25 juni 2017 - 19:16
Dreaming wat een indrukwekkend verhaal en wat heb je het contrast goed neergezet. Onder de indruk van deze invulling van de opdracht :thumbsup:

Lid sinds

18 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 12:05
Prachtig spannend, dankzij de prima contrasterende personages en hun belangen. De wil van de autistische jongen drijft de spanning geweldig op en daardoor wordt het schrijnende van de aandoening inzichtelijk gemaakt. Compliment! Goed gespeeld met tijdsdruk.

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
27 juni 2017 - 14:07
Bedankt voor al jullie reacties en complimenten! Het gaat inderdaad om een autistische jongen. Ik twijfelde nog of ik dat erbij moest zetten door de zus er iets over te laten zeggen, maar heb dat niet gedaan. Ben blij om te lezen dat het bij de meeste lezers op basis van het stuk zelf al duidelijk is dat het om autisme gaat. :)