# 134 - Verboden deugd
Verboden deugd
Strak in het pak - bovendien zich van geen kwaad bewust - loopt daar een dandy over straat. Hij glimt van top tot teen; alles even perfect. Hij denkt, zo moet het zijn – geen enkel mededogen en staalhard.
Uhm, meneer de dandy, mag het van alles misschien een portie minder? Zijn we dàn misschien op de goede weg om het veranderende leven binnen te treden?
Zie hem lopen die dandy … maar wat hij niet weet: onder aan zijn benen ontkiemt zich een ramp. Heel venijnig steekt daar een schimmel op. Een minuscuul geel beestje, dat zich ontpopt als een kleine verwoesteling. Helaas is mededogen ook voor dit beestje vreemd.
De dandy gaat moeilijker lopen, zijn gezicht vertoont langzamerhand menselijke trekken. In zijn glasharde ogen verschijnt een bijna vriendelijk licht, het staalharde van zijn lichaam verandert; het wordt soepel en meegaand.
Uiteindelijk verdwijnt, tot groot plezier van eenieder, alles wat des dandy’s is. Gered door een deugdelijk schimmel.
@Riny? Heb je soms iemand op
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
@Mili, nee, nee het was Rutte
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Riny, Geweldig leuk verhaal.
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
Marceline - de dandy was aan
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
@Riny? hoe verzin je het!
Lid sinds
7 jaar 8 maandenRol
@Riny, naast een hoop
Lid sinds
8 jaar 2 maandenRol
Dankjewel, Connie. Ik vond
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Riny, wat een originele vonst
Lid sinds
8 jaar 8 maandenRol
Dag mw.Marie, Ja, die
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Riny, erg grappig gegeven en
Lid sinds
18 jaar 3 maandenRol
Schrijfcoach Odile, Ik ben
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Schrijfcoach Odile, De tekst
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol
Wat een mooie illustratie
Lid sinds
9 jaarRol
Hallo Marlie, dank voor je
Lid sinds
11 jaar 7 maandenRol