Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 132 - Een lege plek

Wekelijkse schrijfoefening - #132 Een lege plek Op een zonnige herfstdag maken Ellen en Richard, echtpaar van middelbare leeftijd, een boswandeling. ‘Heerlijk, vind je niet?’ Met haar voeten schuift Ellen door een hoop opgewaaide gele en bruine bladeren tot zij weer alle kanten uitstuiven. ‘Moet dat nou’, bromt haar man, ‘kinderachtig gedoe’. ‘Nou zeg, wat mankeert jou? Je bent de laatste tijd toch zo’n brombeer. Wat is er aan de hand?’ Ellen draait haar hoofd wat opzij en kijkt hem lachend aan. Ze is niet van plan deze middag te laten bederven. ‘Kijk toch, al die mooie kleuren: het rode dakje van de vliegenzwam en daar boven, een specht in de boom: hij trommelt, hoor maar. Er zijn hier vast wel eekhoorns en, hé luister eens… wat is dat voor dier? Hier zijn toch geen katten, wat zal dat voor nest zijn?’ Ze loopt snel iets dieper het bos in en ziet daar een bewegende plastic tas van de Hema. Dan klinkt er weer zo’n geluid. Mijn god het zal toch geen ... 'Richard kom!’ In de tas vindt zij, gehuld in een handdoek, een huilende baby. Het kindje leeft maar het is erg koud. Richard staat zo stijf als een stokpaardje: ‘Wat doe je nu?' Ze schudt haar hoofd en denkt – alsof ik dat kind daarnet zomaar zelf heb gebaard. ‘Help me even’, ze overhandigt hem het bundeltje en begint zich van boven uit te kleden. ‘Geef maar die baby.’ Ze verwijdert de natte handdoek en drukt het blote kindje tegen haar blote huid en tussen haar borsten; ze houdt het neusje vrij. ‘Wikkel wat kleren om me heen en mijn jack. Blijf tegen me aanstaan, bel 1 1 2 en zeg wat we gevonden hebben!’ ‘Deze plek is goed voor jou om te blijven, mijn kleintje.’ Als ze Richard aankijkt stromen er gloeiende tranen over haar gezicht; ze weet…

Lid sinds

13 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een baby! Die wending had ik niet zien aankomen. En wat speelt er onderliggend tussen het echtpaar... Maar het verhaal gaat door, al zien wij dat hier natuurlijk niet. De eerste zin kan wel weggelaten worden, toch? Zit je er meteen vol in.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Riny, eens met @cychick, de eerste zin kan m.i. weg. Het meest neutrale in een dialoog is het ww zeggen te gebruiken. Daar leest een lezer overheen. Nu lees ik [bromt] en dan [brombeer] en dat wil ik eigenlijk niet lezen want ik begreep het al. Denk je dat een baby zit of ligt in een tas? Waarom is de handdoek nat? Bloot kindje tegen een blote huid is m.i. overbodig. Je lezer begrijpt het; waarom zou Ellen zich anders van boven uitkleden? En de baby had slechts een handdoek. [Als ze Richard aankijkt, stromen er gloeiende tranen over haar gezicht; ze weet…] dat ze de baby nooit meer los zal laten? Fijn je gelezen te hebben.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ cychick Met de eerste regel wil ik duidelijk aangeven dat het hier om een echtpaar van middelbare leeftijd gaat. Ja, er speelt wat tussen het echtpaar. Zij zijn er nog niet helemaal klaar mee. Dank voor je reactie. @ Mili Wat bedoel je met in een dialoog is het ww zeggen te gebruiken? Bromt en brombeer – samen teveel van het goede. Zitten en liggen had ik niet hoeven te gebruiken. Die natte handdoek: de baby heeft geplast. Een natte handdoek is ook koud. En dan bloot tegen bloot: ik heb eens gehoord dat dat de beste manier is om een onderkoeld slachtoffer te verwarmen. Het kan zijn dat daar nu wel andere methodes voor zijn maar voor Ellen was dit het ultieme gebaar. Wat minder woorden gebruiken; was ook beter geweest voor het gehele stukje. Ik ging nu over het maximum aantal heen. cychick vertelde ik al dat het niet gladjes zit tussen Ellen en Richard. Ellen doet haar best hem uit zijn somberte te halen. Maar helaas, het valt niet goed; hij wordt sikkeneurig van Ellens joligheid en dat merkt ze. Dan is daar de vondst van de baby. Nu komt het op handelen aan. Even lijkt het of zij en Richard een kindje hebben, maar zij denkt aan haar miskramen en weet dat zij dit kindje ook weer af zal moeten staan. Dankjewel voor je feedback, Mili.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Riny, je hebt het antwoord al van @'leeghoofd'. Wat ontzettend aardig trouwens van je, ´leeghoofd', de informatie op te zoeken. Ik heb ook nog een suggestie over het schrijven van dialogen: Mosterd voor de maaltijd van Leonardo Pisano. Succes Riny.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ 'leeghoofd' - dankjewel voor je moeite en je reactie. Ik zag dat stel echt wandelen en handelen. De link ligt nu uitgeprint naast mij en ik zal hem in ere houden. @ Mili, dank voor de tip van het boekje van Leonardo!

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, ik zit helemaal in je sfeer, zie het voor mijn ogen gebeuren, het verdriet van de vrouw haar tranen en ook de schrik van de man, staat stijf als een stokpaard (je), mooi gevonden in relatie tot de baby! Naar mijn gevoel mooi beschreven de leegte, die nu ineens op deze leeftijd gevuld wordt, voor korte tijd, dat begrijpt de vrouw heel goed!

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Vertederend hoe je de moedergevoelens beschrijft van een kinderloze vrouw. Ik hoop dat ze de baby mag adopteren.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, Zonder je uitleg in reacties, had ik al begrepen dat het bij de vrouw om meer ging dan alleen maar het warmhouden vd baby. Kleinigheden: Mijn god het zal toch geen – Richard kom!’ Ik heb al opgemerkt dat je van gedachtenstreepjes houdt! ;) Mss een beletselteken, tot daar aan toe. Maar voor Richard plaats je best ook aanhalingstekens - 'Richard, kom!' Je roept hem. Het leeft maar het is erg koud. Het, maar baby in voorgaande zin is geen 'het'. Gebruik evt het kind, of herhaal de baby, of hij. (Zelfs al is het een zij! Ik denk dat 'hij' sneller wordt gezegd) Ook 'het is erg koud' zou ik zeggen als het om (buiten) temperatuur gaat. Hij leeft, maar voelt koud aan. De handdoek is nat door de bosgrond en baby's plas. zeg wat we gevonden hebben!’ Dat klinkt mij wat ongevoelig. Alsof je een hondje vindt. 'Bel 112, zeg dat we een achtergelaten kind vonden in het bos!' Je schrijft dat je over het woordaantal gaat. Daar heb ik ook altijd last mee. Maar ik schrijf liever wat meer uitleg, dan dat mijn tekst niet begrepen wordt. Kort schrijven moet mss wel kunnen, maar als beginneling hou ik de zaken liever duidelijk! In elk geval, is het een situatie die nog meer kan voorkomen dan we vermoeden. Graag gelezen!

Lid sinds

7 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Riny, de verschillende manier van beleven bij de man en de vrouw heb je duidelijk neergezet. De vrouw wil graag de spanning doorbreken, maar dat lukt niet. Totdat het ongelooflijke gebeurt. Mooie opbouw. En misschien wel een keer een "wordt vervolgd". Graag gelezen, Connie

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie, Je hebt gelijk met het technische gedeelte van het schrijven. Het gekke was, ik zat zo helemaal in het verhaal, dat ik geen tijd had om aan aanhalingstekens te denken bij Richard. Ellen had haast, er moest gehandeld worden, aan zo'n verstijfde Richard had ze niet veel, dus ging het van bom - bom - bom! Er moest gehandeld worden. Dankjewel voor je duidelijke reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ccscharl, Dankjewel voor je feedback. Die spanning doorbreken - ja, dat klopt. Fijn dat je het met plezier gelezen hebt.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Riny, Een bloemrijk verhaal, met mooie details, vind ik. Ik ben het dan ook niet eens met het weglaten van sommige genoemde details, zoals de eerste zin. Die geeft meteen een bepaalde sfeer. En blote baby tegen blote borst geeft aan hoe liefdevol de baby opgevangen gaat worden. De uitleg in één van je reacties was niet nodig geweest. Ik vond het verhaal mooi zoals je het beschreven hebt. Het enige waar ik moeite mee had, was dat je na het gedachtestreepje het ineens over ik had. Ik moest het een paar keer overlezen. Als daar dubbele punt had gestaan, was het direct duidelijk geweest. Maar mijn complimenten. :nod:

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weet je Jules, zij denkt in een lange adem. Ze heeft haast en was tegelijk ook een beetje boos. Hier kwam weer bijna een beletselteken. Beletseltekens en gedachtenstreepjes zitten als aan mijn vingers gekleefd. Dank voor je positieve reactie.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Marlie # 10, Naar aanleiding van jouw feedback, daarvoor dank, heb ik wat veranderingen aangebracht. Helaas staat dat nu niet aangegeven. Ik was al blij dat ik de 'knop' gevonden had, helemaal voorelkaar is het dus nog niet. vrg

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een ontroerend verhaal, Riny. Veel verdriet onder de oppervlakte en een verschillende beleving van de man en de vrouw. Ik heb ook je eerdere versie gelezen. Goede verbeteringen aangebracht. In de eerste, beeldende alinea laat je de pogingen van de vrouw zien haar man op te vrolijken. Hoe ze ook haar best doet: ze werken niet. Pijnlijk, als lezer zie/hoor je, hoe ze maar doorratelt, terwijl de man niet luistert. Je benoemt het echte probleem niet, maar uit de context wordt dat duidelijk. Zeker uit de laatste zin. Zou er na deze gebeurtenis een doorbraak komen, zou er een echt gesprek plaatsvinden? Ik vrees dat de vrouw dit ook weer alleen zal verwerken, zoals ook zo vaak in de realiteit het verdriet niet kan worden gedeeld. Aandachtspuntje: je bent niet helemaal consequent in de volgorde van leestekens en aanhalingstekens. Hier een korte uitleg van de ELDA regel: https://www.schrijfwijzer.nl/website/top_taalvrag… Dank je wel voor dit verhaal. Groet, Nel Goudriaan

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Schrijfcoach Ne... Fijn dat je het begreep. Ik zie dat als een teken dat ik duidelijk geweest ben en dat het verhaal goed is overgekomen. Je hebt de vinger op de zere plek gelegd. Ik heb kennis genomen van je link. Dankjewel hiervoor en uiteraard voor je feedback. Dat je me met Meta aansprak lijkt me een vergissing maar het is niet verkeerd om met haar verwisseld te worden. :) Groet, Riny

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Schrijfcoach Ne... Dat je me met Meta aansprak lijkt me een vergissing maar het is niet verkeerd om met haar verwisseld te worden. :) Groet, Riny
Oh, excuses, Riny. Ik heb het aangepast.

Lid sinds

10 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Schrijfcoach Ne..., ik wilde je nog even bedanken voor de manier waarop jij op alle verhalen hebt gereageerd. Het werd daardoor een boeiende en leerzame week. Vriendelijke groet, Riny

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel, Riny. Fijn om te horen. Ik ben heel blij dat naar aanleiding van mijn eerste schrijfopdracht zoveel mooie, ontroerende, grappige en persoonlijke verhalen zijn geschreven