Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

121 - halloweenverjaardag

Akelig gelach begroet ons wanneer Jos aanbelt. ‘Ze hebben aan elk detail gedacht’, zegt hij goedkeurend. Ik sta naast hem. Een diepe kloof scheidt ons. Door de ruimte kan ik ademen. Het voelt beter zo. Aangenamer. Maaike doet open: ‘Jullie zijn zo vroeg?’ Achter haar, onder alle spinnenwebben, staat haar dochter. Ze bukt en wringt zich langs de versiering. Een pluk spinnenweb blijft aan haar punthoed hangen. ‘Gelukkige verjaardag, Lies!’ roep ik haar tegemoet. Ze lacht en valt in mijn armen. Ik streel haar blonde haren en geef haar drie dikke kussen. Zij blijft rond mij hangen tot we de woonkamer betreden. Zwarte doeken vervormen de kamer tot een donker hol, de zon wordt buitengehouden en op de televisie speelt een halloween-muziekvideo. ‘De sfeer zit er al goed in. Kan ik mij ergens omkleden?’ vraagt Jos. Maaike gaat hem voor naar het toilet. ‘Ga jij je ook verkleden?’ vraagt ze als ze terugkomt. ‘Liever niet.’ Maaike dringt niet aan en schiet zich terug achter de kookpotten. Ik sta er maar wat bij. ‘Kan ik helpen?’ Ze geeft me een keukenmes aan, zodat ik ook vingers kan maken. Van elke zwanworst snij ik het topje eraf, zodat het op een nagel gaat lijken. ‘En dan met ketchup op een broodje, wat denk je?’ ‘De kinderen gaan het geweldig vinden,’ beaam ik. Maaike bekijkt me van top tot teen. Zou mijn stem iets hebben verraden? Klonk ik niet enthousiast genoeg? Voor ik iets kan zeggen, horen we de bel. Ik maak van de onderbreking gebruik en glimlach Maaikes onderzoekende blik weg. ‘Doe jij de deur open?’ Ik was en droog mijn handen, snel daarna naar de gang. Met een hand hef ik de opgehangen spinnenwebben op, zodat ik gemakkelijker door kan lopen. Aan de deur word ik verrast. ‘Dag lieverd,’ hij fluistert de woorden in mijn oor. Kust me net niet op de mond. Ik zweef. Tot ik een hand op mijn onderrug voel. Jos.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Byzondere elementen Sorry maar ik snap de clou niet, ik snap het verhaal niet helemaal, ik snap het geheim niet helemaal misschien heb ik een taalbariëre. Ik heb het echt 3x graag gelezen. Ik zou zo graag weten waar je me mee naar toe wil nemen ik ben nieuwsgierig geworden.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik ben het met Mirabella69 eens. Er blijven een aantal vragen hangen en ik kom er niet uit. Je hebt het dus goed gedaan, Lilithx.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk, een Belgische medeschrijfster, zoals ik elders gelezen heb! Sprankelend en met de nodige intrige geschreven, Lilithx! De relatie tussen 'ik' en Jos kent in elk geval een laagtepunt, de kloof die hen scheidt. 'Ik' is niet in de stemming voor een Halloween-party. Ik denk aan 2 mogelijkheden: 1/ ze doet de deur open en wordt gekust door iemand die ze wel (een geheim lief) of niet kent, in elk geval zweeft ze, een 'coup de foudre'? En dan staat ze gesandwiched tussen de nieuwkomer en Jos die achter haar staat. 2/of Jos is degene die, onder een masker, aangebeld heeft, en de relatie met 'ik' probeert nieuw leven in te blazen met een hernieuwde liefdesverklaring, en daarna zijn hand op haar rug legt om haar wat dichter tegen hem aan te trekken. ... ofwel is alles veel eenvoudiger en denk ik veel te ver! ;) Kleintje: 'en schiet zich terug achter de kookpotten. ' schiet terug of trekt zich terug.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Lilithx De geheime lover is duidelijk. Wat puntjes: let op regiewoorden als akelig en goedkeurend. Zwanworst is met een hoofdletter. 'De sfeer zit er al goed in. Kan ik mij ergens omkleden?’ vraagt Jos. >> leest wat geforceerd. Misschien: 'De sfeer zit er al goed in,' zegt Jos. Kan ik mij ergens omkleden?’ Een paar mooie taalvondsten vind ik: - Zwarte doeken vervormen de kamer tot een donker hol (dat de zon wordt buitengehouden is evident en kan weg) - [...] glimlach Maaikes onderzoekende blik weg.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Lilith, leuk en vlot geschreven. Ik hou het ook op een geheime aanbidder; want de hand van Jos op haar onderrug doet haar verstarren. De realiteit wordt voelbaar. :(

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ook ik denk dat er een geheime aanbidder aan de deur staat, maar heb het verhaal een paar keer moeten herlezen om het voor mezelf duidelijk te hebben. Een vleugje mysterie mag, de lezer mag puzzelen, maar je zit aan de kant van net te weinig laten zien. Ga echter niet alles er dik bovenop leggen om dat te verhelpen.