Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 115 Schaduwen achter matglas

Nu het nacht was, kon hij in zijn eentje over het erf zwerven, tussen de schuren en de kippenhokken, kon hij langzaam heen en weer lopen langs het met gele lantaarns verlichte hek, kon hij even gaan zitten op een omgekeerde kist bij de smederij en verzinken in nachtgedachten. Zijn nachtgedachten draaiden om zijn vrouw Leila. Of beter gezegd, om het verraad van zijn vrouw Leila. En om de vraag hoe lang ze zou kunnen zwijgen. Of hoe lang híj zou kunnen zwijgen, over wat hij ontdekt had toen hij op een avond naar huis was teruggekeerd om een nieuwe batterij voor zijn zaklamp op te halen. De schaduwen van verstrengelde lichamen had gezien achter het matglas van de deur. Hoe hij gewacht had tot ze naar de woonkamer geschuifeld waren en hij tussen de gordijnen door had gezien dat ze het waren. Dat hij met stomheid was geslagen maar tegelijkertijd niet kon begrijpen dat hij het niet eerder had vermoed. Haar hernieuwde vitaliteit, de stralende ogen waarmee ze hem de nacht in zwaaide. Waarom hij in vredesnaam was blijven staan toen beneden de lichten doofden en even later in de slaapkamer het nachtlampje werd aangeknipt. Zich voorstelde hoe zij zich voor hem uitkleedde – haar lippen op de zijne – en langzaam zijn overhemd losknoopte. Zijn broek afstroopte en zijn hemd over zijn hoofd streelde. En of het beter was te vragen of te zwijgen. De eerste zin komt uit ‘Onder vrienden’ van Amos Oz, blz 120/121.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Annetteke, Diverse keren aan een roman van Amos Oz begonnen. (Kreeg ik dan voor mijn verjaardag van mijn ouders) Maar steeds haakte ik af, vanwege de voortdurende gedachtestroom van de personages en daarmee de stilstand van handeling. En dat is precies wat je hier ook doet - dus wel goed gedaan.

Lid sinds

7 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Annetteke, de gedachtenstroom overspoelt je inderdaad, zoals janpmeijers al zei, en dat is dus kennelijk ook de bedoeling, ik ken Oz verder niet. Toch stokt het voor mij hier en daar: 'Dat hij met stomheid was geslagen' klopt nog, Daarna wordt het een opsomming van zinnen die haast op zichzelf lijken te staan, ik mis het verband met de zinnen ervoor, misschien moet je wat meer verbindende woorden gebruiken. Een 'goede' vriend zou ik veranderen in 'beste' vriend, voor wat extra spanning. Leuk verhaal, over verdrietige man.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Annetteke, Ik ken het boek niet en heb nog nooit iets van Amos Oz gelezen. Het verhaal leest vreemd, alsof de zinnen niet kloppen. Zoals de zin:' De schaduwen van verstrengelde lichamen had gezien achter het matglas van de deur.' 'Wanneer Oz zo schrijft, is je opzet goed gelukt maar ik kan het dus niet beoordelen.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk, ik lees heel graag Amos Oz. Let wel dat jouw zinnen aan de korte kant zijn in verhouding tot de eerste zin en minder poëtisch. Dit is beslist iets dat je kunt gaan oefenen. (ik moest dat voor een publicatie doen, langere zinnen maken, terwijl ik het juist net afgeleerd had). Er zijn liefhebbers van gedachtenstromen. Ik ben daar één van, en liefhebbers van beschrijving en nog veel meer smaken. Als je gedachtenstromen gebruikt is het goed om verder te gaan dan je lief is. De lezer iets voorschotelen waar hij niet verder over nagedacht heeft. Amos is een taalkunstenaar en moeilijk te evenaren. Hij heeft een mooi boekje over schrijven geschreven. Een aanrader.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wauw! Recht overeind tot het eind in deze grammaticale nachtmerrie vol ellipsen. Heel knap. De tekst zuigt me naar binnen. Ademloos gelezen (maar nu wel toe aan een alinea-break).

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Annetteke, de eerste zin is echt heel mooi en ik vind dat je er een goedsluitend verhaal bij geschreven hebt. Het heeft me geboeid; ik zag de silhouette van de twee geliefden achter het matglas. Knap! Ik ga zeker een boek proberen van Oz, ik ken hem niet. Misschien weer een ontdekking! :o

Lid sinds

8 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi beeld geschetst. Oz gaat op mijn verlanglijstje, ga eens proberen. Mooi die lange zinnen en de worsteling over de ontrouw, die de echtgenoot ontdekt heeft. Graag gelezen!

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie mengeling aan reacties. Ik had mijn oefening via een kunstgreep (zelf maar even een reactie gefabriceerd) weer bovenaan de lijst gekregen. Dat heeft dus geholpen :)

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Inderdaad; voortdurende gedachtenstroom. Het zou misschien de lezer meer bij de les houden als je die onderbreekt door een 'gebeurtenis'. Een geluid, en woord, een ander personage. Pas ook op met (te veel) bijvoeglijk naamwoorden. Het wordt snel cliché... glanzend geborstelde haren.. etc. Verder een fascinerend stuk tekst. gr.

Lid sinds

9 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb de glanzend geborstelde haren en goede vriend Ruben eruit gegooid. Zo beter? Dank voor de reacties!