#112 - 250 woorden is best veel als je de e niet mag gebruiken

Kom, dans! Waarom? Ik dans nooit! Kom, dans! Ik dans nooit. Dan val ik. Zij lacht: kom, dans! Zij danst. Ik dans. Wang aan wang. Kom, zing! Waarom? Ik zing nooit! Kom, zing! Ik zing nooit. Dan stik ik. Zij lacht: kom, zing! Zij zingt. Ik zing. Noot na noot. In canon. Kom, praat! Waarom? Ik praat nooit! Kom, praat! Ik praat nooit. Ik zwijg. Dat is goud. Zij lacht: kom, praat! Zij praat. Ik praat. Van hart tot hart. Kom drijf! Drijf? Kom, drijf! Zij drijft. Ik drijf. Op ’n wolk. Wat ’n uitzicht! Ik zag blijdschap. Ik zag avontuur. ’t Paradijs? Ik zag… altijd ging ‘t door, nooit was ’t klaar. Ik ga! Jij gaat? Ja, ik ga. Voor altijd? Ja, voor altijd! Als jij gaat, dan huil ik. Ontroostbaar. Ik huil altijd. Ik stop nooit. Huil maar kort. Ooit stond jij maar wat, nu dans jij. Dat is waar. Ooit was jij angstig, nu zing jij. Dat is waar. Ooit was jij stil, nu praat jij. Dat is waar. Dus: huil maar kort. Ik blijf in jouw hart. Als jij jouw oor spitst, dan hoor jij mij. Daarna dans jij, zing jij, praat jij. Kan dat? Jij in mijn hart? Ja, dat kan. Dan ga ik akkoord: ik huil kort, totdat ik jou hoor in mijn hart. Dan stop ik. Ik ga nu. Dag! Dag! Nog altijd dans ik. Nog altijd zing ik. Nog altijd praat ik. Maar zij ging uit mijn hart. Nu woon jij daar.