Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#113 Sunset boulevard

8 September 2016 - 21:17
Ik fietste dolend door de straten van San Diego toen mijn ketting eraf vloog in de bocht naar rechts. De man die bezig was in zijn garage, poetste zijn knalrode auto. 'Can I help you,' vroeg hij en hij maakte mijn ketting. 'Where you from,' vroeg hij en toen ik Amsterdam antwoordde, zag ik zijn groene ogen veranderen in twee glimmende kogels. 'Red Light District,' zei hij fluisterend, dicht bij mijn oor en ik wierp mijn rode krullen speels in mijn nek. Hij wilde met mij meefietsen naar de kust maar toen ik hem een kus gaf en 'Thank you so much' zei, was ik snel vertrokken en reed de steile heuvel af. Een straat met verpulverde deuren in stacaravan's, kapotte ruiten en bewoners met stukke harten en gebroken dromen passeerde ik terwijl de wind treurig door mijn wielen waaide. Ik sloeg linksaf. Ik rook de zilte zee, de Grote Oceaan hoorde ik ruisen en zag enorme golven beuken tegen de rotsen. Een blauwe wolkenlucht waar vier pelikanen achter elkaar vlogen. Ik voelde mij welkom. Hun wijde vleugels waaiden de vrijheid naar mij toe, hun dichte snavels spraken stilte. Daar stond ik met mijn fiets op de Sunset Boulevard. Nog nooit voelde ik mij zo bemazzeld.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2016 - 12:11
@Madd, weergaloos fietsverhaal. Beeldend geschreven op een manier dat ik naast je had willen fietsen. Stoer dat je die bronstige man kuste. Een eerste keer dat ik het woord 'bemazzeld' lees dat dit prachtige avontuur mooi neerzet. (slip of the pen: naar mij toe/ruisen)

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2016 - 15:15
Maddy, het lijkt zo simpel te beginnen, maar het neemt me helemaal mee in wat jij meegemaakt hebt. Heb je zijn naam gevraagd? Ik denk dat hij een hele mooie naam moet hebben, die man met groene ogen. Mooie omschrijvingen die een perfecte sfeer neerzetten, het contrast tussen de armoedige wijk waar je door fietst en de helderheid van de zeelucht zorgt voor een prachtige setting!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2016 - 15:25
Om in de juiste sfeer te komen, even door de sloppenwijken van San Diego gefietst. De zon scheen genadeloos op mijn bast. Wat zich bij ons in de achtertuin afspeelt, gebeurt daar in de voortuin. Een zootje ongeregeld met veel autowrakken. Dat verandert in de duurdere wijken. Mooi verhaal, Mady. Maar ik vind dat als je je rode krullen in je nek werpt, je ook in had moeten gaan op zijn avances. Was vast ook een mooi verhaal uit voortgevloeid.

Lid sinds

8 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2016 - 20:20
Een blauwe wolkenlucht waar vier pelikanen achter elkaar vlogen. Ik voelde mij welkom. Hun wijde vleugels waaiden de vrijheid naar mij toen, hun dichte snavels spraken stilte. Ik voel het geluksmoment! Prachtig beeldend geschreven, zie het allemaal zo voor me: verpulverde deuren in stacaravan's, kapotte ruiten en bewoners met stukke harten en gebroken dromen Klein dingetje: ruizen is dacht ik: ruisen.

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 September 2016 - 23:57
De grote stille bekken van de vier pelikanen voelen ook wel veel veiliger dan de groene ogen en de zwarte smeerhanden van de auto monteur. Toch goed je vrouwelijke charmes ingezet. Bemazzeld is mooi bedacht, mag in het woordenboek.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 September 2016 - 12:38
maddbrug, Mooie scène vanwege het contrast en heldere woordkeus. dit stokt ietwat:
Hij wilde met mij meefietsen naar de kust maar toen ik hem een kus gaf, 'Thank you so much' zei was ik snel vertrokken en reed de steile heuvel af.
een komma na zei, scheelt al. (of misschien iets directer en zonder vvt: Hij wilde meefietsen naar de kust. Ik gaf hem een kus, zei 'thank you so much', vertrok snel en reed de steile heuvel af.)

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2016 - 16:26
Mili, de slip of the pen aangepast en ik had het leuk gevonden als je was meegefietst. Ik las ergens in een krant het woord 'bemazzeld' en ik viel er direct voor. Dank je voor je reactie!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2016 - 16:29
Zijn naam was Mark en die groene ogen waren opvallend. Inderdaad het contrast van armoede en schoonheid raakte elkaar daar sterk. Dank je voor je reactie.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2016 - 16:33
Ach ja Dos, ik dacht een kus als dank kan nooit kwaad. Ik ben een einzelganger dus fiets graag alleen.Later in het plaatsje La Jolla viel ik van de een in de andere verbazing Dank je voor je reactie!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2016 - 16:35
Mw.Marie, het was een overgelijk moment, die pelikanen daar te zien. Dank je ! Antoon , vind ik ook, een geweldig woord! Dank je! Marietje, dat heb je mooi gezegd, dank je!

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
11 September 2016 - 16:37
Jan p, een komma plaats ik daar, tussen de twee werkwoorden, wat ik ook prettiger lezen vind. Dank je voor je opmerkzaamheid!!

13 September 2016 - 23:38
Hallo Maddbrug, Met recht bemazzeld, wat een mooie ervaring! Mooi hoe je mij als lezer via een tussenstop bij een wat viezig mannetje meeneemt naar de kust met de pelikanen. Hierdoor is het contrast groter en zijn de pelikanen nog mooier. Het moet een heel bijzondere fietstocht geweest zijn. Schrijfcoach Corrie