@ 111 Herfst loert

Prachtig gedicht, Angus!

Ik merk dat je geobserveerd hebt bij het vijf minuten schrijven. Dat doe ik ook vaak als ik voor me uit schrijf. Freewriten wordt vaak als middel tegen vastlopen geopperd. Merkte je dat je inspiratie kreeg door deze werkwijze? Of kies je liever voor een andere manier?

Mooi gedicht, Angus. Met een minimum aan woorden zeg je veel, sla je de spijker op z'n kop. Hij kent vele camouflagemethodes, de herfst. Wat dacht je van de zuidelijke luchtstroom die hij nu van stal heeft gehaald? Toch heb ik de indruk dat hij de laatste jaren steeds meer van de zomer inpikt. Overigens zijn de appels bij mij al een maand lang aan het afvallen. Nu is dat wel een boom die halfrot is en zo oud als Methusalem.

Dank je, Nel.

Dank je voor je reactie, Odile. Ik moet bekennen dat ik de opdracht niet helemaal gevolgd heb :o Ik heb hem gelezen en ben daarna in de tuin gaan zitten. De tuin, en het leven dat zich daarin en daar omheen afspeelt, is voor mij een bron van rust, nederigheid en inspiratie. Er staan twee appelboompjes die vruchten dragen. Het was mooi weer. Sinds een maand zwieren er hier twee boomvalken door het zwerk. Prachtige vogels. Ik heb een hekel aan de herfst en de winter. Ik probeerde in te schatten hoeveel lentes en zomers ik nog te goed heb. Free writing doe ik in gedachten, zonder pen en papier. Vaak zelfs onbewust. Toen ik weer in mijn schrijhok zat, kwam het gedicht bijna als vanzelf. Observatie en introspectie zijn voor mij de bron van het schrijven.

Dank je, Dos. De appelboompjes staan hier sinds vier jaar. Fris en fruitig. Desondanks lagen ook hier - sinds een paar weken - sporadisch al wat kleine appels in het gras. Het niet benoemen daarvan schaar ik onder de dichterlijke vrijheid.

Mooi subtiel geschreven. Ik heb me ook aan de regels van dichterlijke vrijheid gehouden.

Alleen al die boomvalken maken je gedicht de moeite waard.

Zoals je weet ben ik niet streng. De opdracht is een aanleiding om te schrijven, geen streng keurslijf. Mooi resultaat. Ik ga ook vaak op mijn terras zitten onder de druif, naast de vijgenbomen en denk, schrijf het binnen op.

Dank je, Tja. En zo zie je maar weer. Ik denk dat als ik zou vragen naar een mij karakteriserend trefwoord, subtiel ergens achteraan in de rij staat :nod:

Dank je, gs. De vlucht van boomvalken is echt een lust voor het oog. Daarnaast zijn ze ook niet echt terughoudend in het aandacht vragen voor hun aanwezigheid door middel van hun roep. Echt een topvogel :) :thumbsup:

Ah, gelukkig Odile. Ik had je ook niet als streng ingeschat :) Wel wil ik je 'kwellen' met een gewetensvraag. Denk je niet dat rust zoeken, onder de druif en/of naast de vijgenbomen, of aan de rand van een vijver (zoals Dos dat beschrijft - en waar ondergetekende ook veel inspiratie haalt-) effectiever is dan freewriting? (Die rust kan iemand wat mij betreft ook vinden aan de rand van een Formule 1 circuit. Het gaat mij meer om de waarde en betekenis van een plek waar er niets meer en minder is dan 'de schrijver' die zich verbonden voelt met zijn kern.)

@Angus, uit alles spreekt voor mij dat je de naderende herfst niet mag. Je gedicht is doortrokken van melancholie. Zij kruisen de bries van leven is even adembenemend

Dank je voor je reactie, Mili. Ik haat de herfst, nog meer dan de winter. Alleen al het idee dat we over een paar dagen meteorologisch gezien weer die grijze periode ingaan, stemt me bitter. Voor wat betreft:

Zij kruisen de bries van leven is even adembenemend

Ook weer dank. Maar het adembenemende ligt toch echt in de vlucht van de boomvalken. Waar andere roofvogels cirkelen, bidden, of op een paal of vanaf tak spieden, lijken boomvalken rusteloos op zoek. Dan weer klapwiekend, dan weer glijdend. Onvoorspelbaar. Adembenemend. Da's dan toch 'my kind of bird'.

Mooie beelden, Angus. Ik heb net de appels geoogst van het boompje in mijn tuin. De ooievaars zijn halverwege augustus weer vertrokken, richting Afrika - dus ja, de herfst loert ook hier. En ik hou er ook niet van. Tenminste niet van de grijze herfst. Ik denk echter dat we dit jaar een zonnige en kleurige herfst krijgen. De zomer was al langdurig grijs. Ik wens je nog veel lentes en zomers.

Weinig woorden, maar zoveel gezegd! Top!

Angus, De dreiging van de herfst en wat daar onder ligt, mooi compact weergegeven.

Niet iedereen heeft een rustplek tot zijn of haar beschikking. Ik streef er zelf naar ook inspiratie te vinden in mezelf achter mijn computer, in de trein of waar ik ook maar zit. Freewriten is daarbij een gereedschap die je kunt inzetten, overal. Heerlijk op een rustplek zitten schrijven ontspant in ieder geval. Toch schrijf ik zelf ook graag in een drukke trein of café, met het razende verkeer om me heen. Zelfs op de achterbank van een rijdende auto. Deze zomer heb ik geprobeerd in het overdrukke Nemo sciencecenter te schrijven, maar het was zo druk dat ik niet verder kwam dan indrukken beschrijven.