Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 107 De topfavoriet

Het spijt mij, beste mensen, dat mijn favorietenrol voor Olympisch goud na 5 seconden al was uitgespeeld. U hebt het natuurlijk uitgebreid op televisie gezien en in deskundigenpanels is het tot op de laatste komma besproken en ben ik behoorlijk uitgelachen. Maar er zijn genoeg redenen aan te voeren waardoor het zo fout is gegaan. Het was natuurlijk een enorme deceptie, dat mijn Olympische droom na 30 meter reeds uiteenspatte. Daar had ik nu 4 jaar keihard voor getraind; alles opzij gezet; geen feestjes bijgewoond; praktisch geen biertje gedronken; vroeg naar bed en vroeg weer op om te trainen, te trainen en nog eens te trainen. Maar ik ben een man van staal. Huilen zal ik niet. Het zat er gewoon niet in om hier kampioen te mogen worden. Van begin af aan zat alles tegen. Zo hing er een gedeprimeerde sfeer in onze groep in het dorp. Strenge on-Nederlandse discipline, teleurstellende prestaties bij het zwemmen en andere sporten, ernstige valpartijen bij het wielrennen, het wegsturen van Yuri. Het waren allemaal redenen waarom het zo mis ging. En dan die oer-Hollandse eigenschap door van te voren hoog van de toren te blazen om met tenminste 25 medailles thuis te moeten komen, om dan uiteindelijk door pure hoogmoed slecht te presteren, werkt ook niet mee. Juist als je het niet verwacht, dan zijn Nederlanders op hun best. Nu was er alom een overtrokken, gespannen sfeer. Nee, het was alles behalve prettig in ons dorp. Het feit dat ik niet de enige ben waar het mis is gegaan, bewijst wel dat ik gelijk heb. En dan die race van mij. Ik had slechts 110 meter hoeven af te werken om mijn eerste grootse overwinning binnen te halen. op het moment dat ik tegen die hindernis aanschopte en met mijn snufferd op de grond duvelde, waren er slechts 30 meter afgelegd. Alles, maar dan ook alles zat me tegen. Het leek mij bij de start al dat er gesjoemeld was. Hebben die Brazilianen natuurlijk expres gedaan om hun eigen kleinere mensen te bevoordelen en mij, als onbetwiste favoriet, uit het toernooi te gooien door die eerste horde veel te dichtbij te plaatsen.

Rol

  • Anoniem
Hallo Jules de Lac, Wat moet dit een deceptie geweest zijn voor deze sporter: na zoveel trainen een Olympisch avontuur van slechts vijf seconden. En het ligt allemaal niet aan hem. Met de opsomming van waar het allemaal wel aan lag, geeft hij gelijk een pijnlijk beeld weg van een paar missers van de Nederlands ploeg. Leuke clou waarin hij een vals spel vermoedt ten koste van de lange atleten. Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Jules, mooi verhaal met diepgang over het gevoelsleven van een gestrande atleet. Misschien wel tot zijn geluk! Voor dat ene moment van glorie wordt veel vreugde voor de andere leuke kanten van het (sportieve) leven opgegeven en is het dat de moeite waard? Ik heb zo mijn bedenkingen. :o

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Corrie en Blavatski, dank je voor de leuke reacties. Ik sport zelf ook graag, maar om als een kluizenaar te moeten gaan leven, zou ik er niet voor over hebben. Maar ja, dat is ieders eigen keus. })

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi beeld van hoe het er in het olympisch dorp aan toe gaat, ook goed inspelend op de actualiteit. Het lijkt erop dat de atleet zich vooral staande weet te houden door anderen de schuld te geven...