# 107 De topfavoriet

Het spijt mij, beste mensen, dat mijn favorietenrol voor Olympisch goud na 5 seconden al was uitgespeeld. U hebt het natuurlijk uitgebreid op televisie gezien en in deskundigenpanels is het tot op de laatste komma besproken en ben ik behoorlijk uitgelachen. Maar er zijn genoeg redenen aan te voeren waardoor het zo fout is gegaan. Het was natuurlijk een enorme deceptie, dat mijn Olympische droom na 30 meter reeds uiteenspatte. Daar had ik nu 4 jaar keihard voor getraind; alles opzij gezet; geen feestjes bijgewoond; praktisch geen biertje gedronken; vroeg naar bed en vroeg weer op om te trainen, te trainen en nog eens te trainen. Maar ik ben een man van staal. Huilen zal ik niet. Het zat er gewoon niet in om hier kampioen te mogen worden. Van begin af aan zat alles tegen. Zo hing er een gedeprimeerde sfeer in onze groep in het dorp. Strenge on-Nederlandse discipline, teleurstellende prestaties bij het zwemmen en andere sporten, ernstige valpartijen bij het wielrennen, het wegsturen van Yuri. Het waren allemaal redenen waarom het zo mis ging. En dan die oer-Hollandse eigenschap door van te voren hoog van de toren te blazen om met tenminste 25 medailles thuis te moeten komen, om dan uiteindelijk door pure hoogmoed slecht te presteren, werkt ook niet mee. Juist als je het niet verwacht, dan zijn Nederlanders op hun best. Nu was er alom een overtrokken, gespannen sfeer. Nee, het was alles behalve prettig in ons dorp. Het feit dat ik niet de enige ben waar het mis is gegaan, bewijst wel dat ik gelijk heb. En dan die race van mij. Ik had slechts 110 meter hoeven af te werken om mijn eerste grootse overwinning binnen te halen. op het moment dat ik tegen die hindernis aanschopte en met mijn snufferd op de grond duvelde, waren er slechts 30 meter afgelegd. Alles, maar dan ook alles zat me tegen. Het leek mij bij de start al dat er gesjoemeld was. Hebben die Brazilianen natuurlijk expres gedaan om hun eigen kleinere mensen te bevoordelen en mij, als onbetwiste favoriet, uit het toernooi te gooien door die eerste horde veel te dichtbij te plaatsen.