gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#92 - Koninginnedag

27 april 2016 - 13:33
Ik sta op zolder en kijk naar mijn verzameling huiden. Vandaag kies ik voor die van mij als tienjarige. Ik kruip erin en loop naast mijn vader. “Moet ik mee?” vraag ik. “Het is goed voor je,” zegt hij. We lopen naar het plein bij het gemeentehuis. We gaan achter de mensen staan die er al zijn, en snel staan er ook mensen achter ons. Een man houdt een toespraakje. Het begint te regenen. De vrouw naast me steekt een paraplu op. De rand van haar paraplu bevindt zich boven mijn hoofd, er loopt allemaal water in mijn nek. De fanfare speelt het Wilhelmus. Ik kan ze niet zien, ik zie alleen ruggen. Ik kijk omhoog naar mijn vader. Hij kijkt niet blij, of bedroefd, of ernstig, of boos. Ik ben benieuwd wat hij denkt. De fanfare is klaar met spelen. Mensen applaudisseren. Morgen kruip ik in een andere huid.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2016 - 15:27
Dag gs, Aan de ene kant weet je mij te verrassen met 'huiden'. Jammer dat het middenstuk 'We lopen ... tot en met ... applaudisseren' als een opsomming van wat er gebeurt. Het vertelt niet zo heel veel over wat de tienjarige voelt of wie de tienjarige is. Een jongen? Een meisje? Het einde 'Morgen kruip ik in een andere huid.' vind ik een sterk einde. Bij mij roept het de vraag op 'welke' en maakt mij nieuwsgierig naar meer. Hartelijke groeten, Schrijfcoach Inanna

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2016 - 21:32
@gs, ook mij intrigeerden de huiden; kan er niet de vinger op leggen. Is het kind twaalf gezien je titel en WimLex voor de 2e keer zijn verjaardag viert?

gs

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
27 april 2016 - 21:49
@Inanna: dank voor je commentaar. Jongen gaat verplicht mee naar aubade, maar het doet hem niets. En hij heeft ook geen benul wat zijn vader voelt of denkt. Het is niet helemaal onbedoeld dat ik er een soort van opsomming van gemaakt heb. @Mili: tja die huiden. Vrij geassocieerd naar aanleiding van de formulering van de opdracht. Het gaat hier eigenlijk om het ophalen van een jeugdherinnering (en die regen en die paraplu en het plein bij het gemeentehuis zijn authentieke herinneringen, alleen was dat ooit op 4 mei).

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
28 april 2016 - 8:43
gs, Mooi gegeven: letterlijk in de huid kruipen van een tienjarige. Ik vind die opsomming wel iets hebben: allerlei gebeurtenissen die voor het kind geen betekenis hebben. Het maakt duidelijk, dat het kind er totaal geen zin in heeft.