schrijfopdracht # 91- nog ene
Nog ene
Ik was nog jong en in het leven onbedreven
bij het storen van een man in zijn gebeden.
“Nog ene,” prevelt hij, “nog ene, Heer
en ik zal gaan in vrede.”
“Nog eenmaal door een veld met lelies gaan
nog eenmaal stilstaan bij de wilde, witte zwaan
met in haar verenkom het prachtig kroost
naast haar: de partner voor het leven.”
Ik was nog jong en kon zijn bede niet begrijpen.
Wat bedelt daar toch die oude man?
”Nog ene Heer , wat ene, hoe ene?
Ik werd er heel nieuwsgierig van.
“Nog eenmaal vlinders in mijn buik,
nog eenmaal proeven van de liefdessstruik,
waar bloesems gul hun nectar schenken
aan mij, en aan mijn laatste ene.
Ik ben nu oud, nog altijd even onbedreven.
Ik wil best gaan, ik heb gestreden en getroost.
“Nog ene, prevel ik, “nog ene, Heer
en ik zal gaan in vrede.”
mooi!
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Nederig mooi en bedreven.
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Heel mooi
Lid sinds
9 jaar 1 maandRol
Bijzonder mooi gedicht.
Lid sinds
16 jaar 8 maandenRol
Prachtig gedicht, Blavatski.
Lid sinds
10 jaarRol
Mijn hoedje af voor u,
Lid sinds
9 jaarRol
Erg mooi geschreven,
Lid sinds
9 jaar 8 maandenRol
Aan @schrijvenmaar, @gs,
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Wat heb je met 'gewone'
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Dank je Viv, voor het mooie
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
@Blavatski, ik sluit me aan
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Dank je, Mili voor je
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Ja, mooi hoe de jongeling de
Lid sinds
19 jaar 4 maandenRol
Dank U schrijfcoach voor zo'n
Lid sinds
16 jaar 5 maandenRol
Mooi!!
Lid sinds
8 jaar 7 maandenRol