#91 Overvloed

Bewust enorm buiten mijn comfortzone gestapt met deze opdracht, in de hoop wat te leren :) Eerst schreef ik bovenstaande, toen voegde ik er wat aan toe, maar uiteindelijk toch weer verwijderd omdat ik denk dat in dit geval geldt "less is more".

Mooi. Maar ik ben bang dat ik je niks kan leren. :)

Dank je voor je reactie gs :) Ik ben nou toch aan het twijfelen, of ik niet toch het laatste gedeelte ook had moeten laten staan. Ben wel benieuwd wat anderen daar van denken? Zo had ik het eigenlijk geschreven: Overvloed Je gedachten smelten en vloeien over aarde Iedere druppel zwanger van uitbundig potentieel Zoekend, vindend zing je: Smelt en vloei met me mee Overjarig stof blaas ik wervelend van mijn doek De onbeschilderde vruchtbaarheid komt boven, snakkend, smekend: Leg twijfel aan de kant want De verf wordt weer levend Doe maar, klieder, streel en geef Geen kleur is hier te veel

Imke, Ik zou het bij het eerste stuk laten. Het tweede stuk vind ik van een iets andere toon en doet dan toch afbreuk aan het hele mooie eerste stuk. gr. Nynke

Bedankt voor je reactie en compliment nyceway, je opmerking komt eigenlijk helemaal overeen met wat ik in eerste instantie zelf ook dacht. Maar je, die twijfel hè ;)

Hoi Imke, Ik pak even het uitgebreide gedicht, zoals je het hier tussen plaatste. Je wilt graag iets leren, schrijf je. Dan ben je bij mij aan het goede adres! Overvloed Je gedachten smelten en vloeien over aarde Iedere druppel zwanger van uitbundig potentieel Zoekend, vindend zing je: Smelt en vloei met me mee Overjarig stof blaas ik wervelend van mijn doek De onbeschilderde vruchtbaarheid komt boven, snakkend, smekend: Leg twijfel aan de kant want De verf wordt weer levend Doe maar, klieder, streel en geef Geen kleur is hier te veel 1) In de eerste strofe (of de korte versie) speelt een 'je-figuur'. Ik vraag me af wie dat is. Misschien dezelfde als de 'ik' in de tweede strofe van de langere versie? In dat geval zou ik consequent zijn, en steeds 'ik' of 'mijn' gebruiken. Je zou zelfs het 'je' aan het begin van het gedicht kunnen weglaten, dus: Gedachten smelten... etc. 2) Er staan nogal wat 'abstracte' woorden in het gedicht. Bijvoorbeeld: uitbundig potentieel en onbeschilderde vruchtbaarheid Dit zijn de gevoelens of begrippen die je wilt uitdrukken, maar in een gedicht kun je die beter niet benoemen. Het wordt daardoor zweverig en het gaat niet leven. Zou je ze kunnen schrappen of vervangen door meer concrete zaken? 3) Ik vind de uitbreiding wel iets toevoegen. Het wervelende stof van een schilderij blazen is een beeld dat ik voor me zie. 4) Je gebruikt een aantal onvoltooide deelwoorden: Zoekend, vindend en snakkend, smekend 'Wervelend' is er ook een trouwens. Meestal werkt het sterker als je een actieve werkwoordsvorm gebruikt, zoals: ik zoek, jij vindt, hij snakt, zij smeekt, het wervelt. Alles bij elkaar krijg je dan bijvoorbeeld: Overvloed Gedachten smelten en vloeien over aarde Iedere druppel zwanger Ik zoek, ik vind, ik zing: Smelt en vloei met me mee Overjarig stof blaas ik wervelend van mijn doek Ik leg het bloot Het snakt naar verf en smeekt Leg twijfel aan de kant Doe maar, klieder, streel en geef Geen kleur is hier te veel Bijvoorbeeld hè? Het zijn maar suggesties, dus leg ze rustig naast je neer. Maar ik hoop je hierbij wat extra poëtisch 'gereedschap' aan te reiken. Succes! Wilma

Dag Imke, mooie gedachten, mooie zinnen, mooie inzending. De schrijfcoach heeft het geheel nog mo :o oier gemaakt, vind ik!

Sorry voor de late reactie, er kwam een (heerlijke!) meivakantie tussen :)

Hoi Imke, Ik pak even het uitgebreide gedicht, zoals je het hier tussen plaatste. Je wilt graag iets leren, schrijf je. Dan ben je bij mij aan het goede adres! Overvloed Je gedachten smelten en vloeien over aarde Iedere druppel zwanger van uitbundig potentieel Zoekend, vindend zing je: Smelt en vloei met me mee Overjarig stof blaas ik wervelend van mijn doek De onbeschilderde vruchtbaarheid komt boven, snakkend, smekend: Leg twijfel aan de kant want De verf wordt weer levend Doe maar, klieder, streel en geef Geen kleur is hier te veel 1) In de eerste strofe (of de korte versie) speelt een 'je-figuur'. Ik vraag me af wie dat is. Misschien dezelfde als de 'ik' in de tweede strofe van de langere versie? In dat geval zou ik consequent zijn, en steeds 'ik' of 'mijn' gebruiken. Je zou zelfs het 'je' aan het begin van het gedicht kunnen weglaten, dus: Gedachten smelten... etc.

Heel erg bedankt voor je uitgebreide reactie, heel fijn! Ondertussen erg laat dus ik zal het kort houden, maar de je-figuur is de natuur, of in dit geval specifiek de natuur in de lente. Het is dus de natuur die me vraagt om mee te smelten en vloeien, en ik beantwoord die vraag (vandaar niet alleen zoekend, maar ook vindend). Daarmee maak ik de overstap van de natuur in de lente naar mezelf in de lente, en wat het dus met mij doet :)