Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

# 88 Lieveheersbeestje

Tegen beter weten in zet ik mijn iPod aan en loop het tuinpad af. Ik moet mezelf aanleren dat alleen zijn niet erg is. Dat het juist heel goed is en dat plezier niet altijd onder de mensen te vinden is. Eigenwijs loop ik de straat uit naar een wandelpad langs het water. In mijn hoofd ben ik druk bezig met de verwijten die eerder die dag naar mijn hoofd geslingerd werden. Mijn andere hersenhelft is liever gestemd vandaag. Het probeert me op te beuren, vertrouwen te geven en houdt van mij. Ik ben zo druk bezig in mijn hoofd dat de natuur om me heen totaal aan me voorbij gaat. Tot de wind wat straffer aantrekt en ik teruggeworpen wordt in het nu. Ik kijk naar beneden en zie iets op mijn broek. Ik buk naar voren om het beter te kunnen bekijken. Een lieveheersbeestje zit op mijn broek. Het is een exemplaar wat kleiner dan wat ik gewend ben, met heel veel oranjekleurige stippen op een zwarte ondergrond. Ooit is mij vertelt dat ze geluk brengen en dat je het mee moet nemen naar huis. Ik besluit het met beide handen op te pakken. Maar als ik denk dat ik hem beet heb, is het verdwenen uit mijn handen. Ik zoek tussen de grindkorreltjes. Hoe opvallend het beestje ook zou moeten zijn, ik kan het niet vinden. Enigszins getreurd concludeer ik dat ik het geluk verloren ben. Als ik verder wandel moet ik moeite doen om deze gedachte los te laten. De zon begint te schijnen en mijn gedachten worden lichter in mijn hoofd. Alleen zijn is zo verkeerd nog niet. Thuisgekomen doe ik mijn jas uit en kijk voor me op de grond. Daar zit een beestje, oranjekleurige stippen op een zwarte ondergrond, en heel veel kleiner dan dat ik gewend ben.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Lief verhaal. Ik vind het jammer dat het een blok is want dat leest niet zo fijn, daarmee doe je jouw verhaal tekort. Je hebt wel gedachten maar ze zijn te vaag waardoor ik op afstand blijf, ik krijg geen duidelijk beeld van waar je mee worstelt. Het blijft vaag. Ook gedachten hebben baat bij een concrete vraag, opmerking, beschouwing. Dan zijn ze interessanter. De zin 'Enigszins getreurd concludeer ik dat ik het geluk verloren ben.' klopt niet helemaal. Getreurd gebruik je verkeerd in plaats van verdrietig. treurend zou kunnen, of getreurd hebbend. En volgens mij is het 'dat ik het geluk verloren heb'. Het lieveheersbeestje dat voor de ik-persoon blijkt te liggen thuis vind ik een mooi detail dat ook een goede symbool is voor haar gevoel.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik buk naar voren om beter te kunnen kijken en zie een lieveheersbeestje. (anders 2x broek) Het is een kleiner exemplaar dan ik gewend ben, Ooit is mij vertelD geluk brengen en als je er een te pakken krijgt, moet je hem meenemen (Omdat je het eerst over ze hebt en daarna over het) ook zou moeten zijn - is (al aangegeven hoe opvallend hij is. Vandaar.) Teleurgesteld besef ik dat ik hem verloren heb. (Mijn idee, hoor) Mooi slot van een lief verhaaltje.

Lid sinds

12 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je wel voor deze fijne en zeer opbeurende reacties! Ik hoop door de oefeningen hier mijn eindeloos zoekgeraakte inspiratie terug te vinden. Het is toch een begin..en ik kan beter...maar het wil even niet.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh, Indrany. Ik hoop dat je jouw inspiratie gauw terugvindt. Als het bij mij echt niet lukken wil ga ik eens iets heel anders lezen. Dan krijg ik weer ideeën die ik later kan gebruiken.

Lid sinds

8 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Indrany, Leuk om weer iets van je te lezen. Ik vind het een mooi verhaal. Aangenaam leesbaar. Ben het wel eens met Odile, de tekst is een blok. Wellicht hier en daar een witregel toevoegen. Graag gelezen. Ps. Het gebrek aan inspiratie, daar heb ik ook last van. Ben er van overtuigd dat ook dat weer terug gaat keren. Succes en tot lees.