Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

# 88 - Urbi et orbi

31 maart 2016 - 22:21
Een knisperend geluid draalt door de ruimte Het is quasi constant. Een jonge man wrijft in zijn handen. Eten ligt op zijn vooruitgeschoven onderlip. Op de tafel waaraan hij zit staan veel gerechten; het is Pasen. Waarschijnlijk is het zijn zus die naast hem zit. Zij delen dezelfde kleur. Haar haar valt zigzaggend naar beneden; het zijne is kortgeknipt. Zijn ogen dwalen boven zijn afgegleden bril. Hij lijkt een buffer te zijn tussen de vrouw en haar vriend. Hun lichaamstaal spreekt wrange hoofdstukken. Beiden buigen zich regelmatig naar hem over waarna hij lekker op hun aandacht zegt. Hij wordt onrustig, wil opstaan. Ze laten hem gaan terwijl hij over zijn buik wrijft. De jonge man loopt door de ruimte. Hij komt kasten tegen waarvan hij de laden opent; hij doet dit stiekem. Het geluid dat hij voortbrengt doet denken aan duizenden zich tegen elkaar wrijvende insectenvleugels. Hij blijft over zijn bril heen kijken. Of hij terug aan tafel wil komen? Het dessert staat klaar. 'Bloemen, bloemen,' zegt hij, 'ik ben de bloemen vergeten.'

Lid sinds

13 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
31 maart 2016 - 23:37
'Zij delen dezelfde kleur' en 'Hun lichaamstaal spreekt wrange hoofdstukken' ... Mooi! Bedankt für die Blumen. ;) 8) (Waar zat je?)

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 april 2016 - 11:54
Mili, Ik kan het niet volgen. De 1e zin:
Een knisperend geluid draalt door de ruimte Het is quasi constant.
Er is dus een geluid dat met de uitvoering van iets wacht(draalt) en het is daarbij in schijn(quasi) onveranderlijk(constant) Wat voor geluid het is wordt niet duidelijk. Er is een jongeman en waarschijnlijk zijn zus – ‘zij delen dezeflde kleur’ (?) Verder nog een vrouw (mogelijk die zus) en haar vriend. Dan een wonderlijke vergelijking:
Het geluid dat hij voortbrengt doet denken aan duizenden zich tegen elkaar wrijvende insectenvleugels.
Voor wie doet dat geluid denken aan…? En wat voor geluid is dat dan? Voor mij mag het wat minder cryptisch

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
1 april 2016 - 13:24
@Richard, groot gelijk. Houd het bij jouw beelden. ;) @Elyse, laten we zeggen dat ik gasten aan een tafel observeerde. Ik was niet bij de paus, in ieder geval. Fijn dat je even langskwam. :) @Meta, wat een mooi compliment. @janp, [Een knisperend geluid draalt door de ruimte Het is quasi constant.] Het is het geluid van de handen van de jonge man dat aarzelend/talmend en nagenoeg/vrijwel/haast de hele tijd door de ruimte gaat. Zo hoorde/bedoelde ik het. [Het geluid dat hij voortbrengt doet denken aan duizenden zich tegen elkaar wrijvende insectenvleugels.] Degene die observeert denkt eraan en zag de droge huid van zijn handen. Ten slotte, hun huidskleur was een andere kleur dan die van de anderen. Als ik moet uitleggen, dan ben ik mijn doel voorbijgeschoten en was ik inderdaad te cryptisch. Dank voor je uitgebreide reactie.

Tja

Lid sinds

15 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
1 april 2016 - 19:49
Ik vond het ook wat verwarrend. Dat ze dezelfde kleur dragen vond ik wel duidelijk. Hoewel hebben logischer was geweest. Als hij het zegt, dan aanhalingstekens, als hij het denkt niet. Heeft hij nog iets uit die laden gehaald?

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 0:19
Mili, Ik lees in je verhaal de observatie van een zwakzinnige en zijn gezelschap. Ik kan er natuurlijk helemaal naast zitten. Parkinson patiënten maken soms bewegingen met hun hand in de (broek)zak wat ook wel "centen tellen" genoemd wordt. Het met de duim over wijs- en middelvinger wrijven. Dit gebeurd onbewust. Zwakzinnigen vertonen vaak ook een vorm van dwanghandeling. Ik vraag mij wel eens af wat de reden is van je verhullende - of, zoals je zelf schrijft, "cryptische" manier van schrijven. In je commentaren ben je altijd glashelder ... Hun lichaamstaal spreekt wrange hoofdstukken. Mogelijk gaat het hier om een gedeelde akelige jeugd? Ik heb niet zoveel met dit verhaal, eerlijk gezegd.

Lid sinds

12 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 15:18
Ik ruik tijdens het lezen zo'n bejaarden-verpleeghuis geur, mensen die met Pasen gezellig samen moeten zijn en waar familie bij -moet- komen omdat 'ze' daar in zo'n huis zielig zijn. De HP heeft zo zijn eigen leven. Eenzaam in een menigte maar toch weltevreden, wie zal het zeggen en wie zal het weten. Jij weet het te beschrijven. Treffend.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 18:28
@Tja, ach, waarom zou je je huid niet kunnen dragen. Het is iets van 2 m2. Slordigheidje gerepareerd. En nee, hij haalde niets uit de laden want ik keek streng. @Willemina, nee, je hebt het goed hoewel zwakzinnige extreem klinkt. Mentaal geretardeerd door gebrek aan zuurstof ooit. Met wrijven als dwangmatige handeling. De lichaamstaal is van vriend en vriendin die niet gelukkig zijn. Geen enkel probleem dat je niets met de tekst hebt. Het kan verkeren. @Madd, ik was inderdaad gebiologeerd door de eenzame wrijvende man. Hij was wel blij met veel eten. Dat zag je goed hoewel ik deze tekst niet als een van mijn 'briljantste' zie. Teneerdrukkend. Dank voor de reacties.

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
2 april 2016 - 22:19
Dag Mili, zoals altijd blijf ik achter met zoveel vragen na het lezen van jouw tekst/teksten en toch boeien ze me uitermate. Je schrijft zo'n speciale zinnen, je hebt zo'n eigenaardig taalgebruik, dat ik je teksten wel MOET lezen! Ik denk veel te leren van je! Dank daarvoor. :o

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 april 2016 - 10:47
@Blavatski, wat een lieve en inspirerende reactie krijg ik van u. Weet dat ik evenveel opensta en leer van anderen. :)

Lid sinds

12 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 19:02
Ik vul het zelf in. Dat doe ik - vaak noodgedwongen - meestal bij jouw stukjes. En daar is niets mis mee. Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 april 2016 - 21:29
Ik vind het prettig leesbaar als letterlijke observatie van een simpele man tijdens de paasbrunch met familie. Ik dacht er eerst een paus-perodie in te moeten lezen en dat was lastiger.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 april 2016 - 13:57
Weer graag gelezen, door de rijkdom van jouw taal. Inderdaad roept het veel vragen op, waar geen antwoord op komt, maar door de sfeer die je oproept, waarbij het gewone steeds bijzonder blijkt te zijn, lees ik het graag en denk, ja, zo zou je het ook kunnen zien. Misschien combineren, meer mysterieuze en duidelijkere delen. Soms is een verhelderend woord genoeg om minder cryptisch te zijn. Soms een heldere zin tussendoor. Maar niet te veel gaan uitleggen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 april 2016 - 15:10
@Angus, je zegt in wezen hetzelfde als @Odile, jij vult het in als lezer en ik ga mijn uitleg minderen. Dank je. @schrijvenmaar, en zo was/ging het ook. De bloemen waren voor de gastvrouw. ;) @Odile, fijn je weer te lezen. Je zei me eerder: laat de lezer aan jouw schrijven wennen en niet andersom. Ik houd dit indachtig zoals het advies dat je nu geeft. Dank je.

Lid sinds

18 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
5 april 2016 - 15:24
Ook fijn om hier weer te zijn. Het kriebelt verschrikkelijk om mee te doen. Maar ik heb er gelukkig nu even geen tijd voor. :) Je bent gewoon een nieuwe smaaksensatie wat schrijven betreft. (mag je als blurb op je boek schrijven)