Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid

#87 Geen tweede date

Sheila was zover mogelijk achter op het terras gaan zitten. Nieuwsgierig keek ze naar de mannen die ze alleen zag lopen. Dat waren er niet veel en ze liepen allemaal door. Wat was dat voor een rare kwast die voor het terras heen en weer liep? Om de haverklap keek hij over zijn schouder. Dan wierp hij een blik op het terras en dan weer naar de straat. Had hij last van achtervolgingswaanzin? Gelukkig leek hij niet op de foto die zij ontvangen had. Daarop was een knappe man met donker haar te zien. Deze man had een geschoren kapsel. Na een kwartier was haar date nog niet verschenen. Verdorie, had hij haar laten zitten? Ze glimlachte toen een aantrekkelijke man naar het terras liep. Dat moest hem zijn. Zonder haar een blik waardig te keuren ging hij een tafeltje verderop zitten. Toen ze weer opkeek, stond die vreemde gast voor haar. ‘Ben jij Sheila?’ Ze overwoog nog even om het te ontkennen, maar zei: ‘Inderdaad.' Zonder haar een hand te geven ging hij tegenover haar zitten. Wat een hufter, dacht ze. En wat een lelijke vent. Hij had een lange neus en zulke bolle ogen, dat ze bang was dat die elk moment uit de kassen konden vallen. Kennelijk had hij voor in de rij gestaan toen die werden uitgedeeld. ‘Wat leuk je te ontmoeten. Ik was reuze benieuwd hoe je eruit zou zien. Het valt me niet tegen.’ Jij valt me zwaar tegen, dacht ze, en ik ga nooit weer met je daten. Terwijl hij haar onderzoekend opnam, krabde hij steeds op zijn hoofd. Bah, wat smerig. Tijdens het gesprek kwam ze erachter dat hij niet onbemiddeld was. 'Waar woon je?' vroeg ze. 'In Blaricum.' Hij pakte zijn mobieltje en even later hield hij een foto van een prachtig huis voor haar ogen. 'Niet verkeerd,' zei ze nonchalant. Wow, dacht ze inwendig. Misschien moet ik toch maar wat aardiger doen. Niets ging boven geld. Wat stelde een uiterlijk tenslotte voor? Als hij een tweede date voorstelde, zou ze geen moment aarzelen.

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een kwast die haar eerst moet observeren om te zien of zij er wel goed genoeg uitziet... duh. Zou beter zichzelf bekijken. Ik begin te denken dat hij last had van luizen, behandeld, geschoren en toch blijven krabben. Heeft hij echt last van achtervolgingswaanzin, of is het eerder een gevoel van onzekerheid? Een lange gedachtenstroom, en ze besluit dat hij wel degelijk een hufter is. In je laatste twee zinnen ga je heel snel, een abrupte omslag in haar gedrag die ook niet haar mooiste kant laat zien. Dat hij krabt neemt ze er dan blijkbaar bij. Tja, je weet wanneer woorden aan elkaar te schrijven, maar nu denk ik toch dat het 'reuze benieuwd' moet zijn. Een stukje met Tja-typetjes, veronderstel ik! :D

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Tja, is jouw Sheila een psychotische golddigger of zo? Misschien had hij net zijn hoofd laten scheren voor deze jeukdate.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik ben ook voor reuze benieuwd, maar las ergens reuzenbenieuwd. Vond ik wel leuk. Als ik het tik krijg ik geen fout te zien. Ik heb het toch maar veranderd. Als mensen geld ruiken kunnen ze op slag veranderen. Zelfs als het een klojo is.

Rol

  • Anoniem
Hallo Tja, Je weet een heerlijk afstotelijk beeld te schetsen van de date. Door het uiterlijk en de maniertjes van de man staan bij de HP alle seinen op rood. Omdat dit zo sterk is, komt de omslag wel heel erg plotseling. Ik zou een paar zinnen extra besteden aan haar kentering, waardoor je me als lezer laat voelen dat ook die kant bij de HP hoort. Een paar tips: "Ze moest er niet aan denken dat hij haar date was. Gelukkig leek hij niet op de foto die zij ontvangen had." Het eerste zinnetje kan wat mij betreft weg. Doordat de volgende zin begint met 'gelukkig' is voldoende duidelijk dat ze hem liever niet als date wil. "Zonder haar een blik waardig te keuren ging hij aan het tafeltje voor haar zitten." Het lijkt nu alsof de knappere man toch aan haar tafeltje komt zitten. Misschien helpt het om ervan te maken:' ...ging hij een tafeltje verderop zitten.' Schrijfcoach Corrie

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Tja, je bent een kenner van de menselijke trekjes. Heerlijk zoals ze plotseling van gedachten veranderd! Nu maar hopen dat hij geen bedrieger is, of misschien juist wel. Passen ze goed bij elkaar. Lekker cynisch zijn wij, :D hè?