#81 Een bloemenperk

Het kon echt niet meer wachten, het moest nu gebeuren. Hij wilde niet te laat zijn en ging als een gek aan het werk. Na ongeveer drie kwartier moest hij een poosje uitrusten. Toen hij weer was bijgekomen, ging hij verder met het zware werk. Hijgend ging hij met een kruiwagen naar huis. In de keuken dronk hij gulzig een glas water. Vervolgens ging hij naar de slaapkamer. Ze was nog diep in slaap. Hij had niet verwacht dat ze haar longontsteking zou overleven. De medicijnen deden hun werk beter dan hij gehoopt had. Dan moest hij het lot maar een handje helpen. Hij tilde haar op een legde haar in de kruiwagen. Ze sliep vredig door. Bij de kuil kieperde hij de kruiwagen om. Daarna begon hij verwoed het zwarte zand op haar te gooien. Met een voldaan gevoel wiste hij het zweet van zijn voorhoofd. Vervolgens plantte hij mooie bloemen op haar graf. Met trots keek hij naar het resultaat van zijn karwei.

Lid sinds

8 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
je gaat Agatha Christie achterna, Tja! Het lot een handje helpen, zal hem niet helpen. Nieuwe bloemperken zijn verdacht in mijn ogen! Goed dat je ons in het begin in het ongewisse laat over dat zware werk! 'Met trots keek hij naar zijn karwei.' Is het niet beter 'Met trots keek hij naar het resultaat van zijn karwei.' ? Graag gelezen!
12 februari 2016 - 12:43

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Tja, na jouw tekst gelezen te hebben, vind ik het toch heel prettig dat ik alleen woon. De man is onbehoorlijk wreed neergezet hoewel het voor haar, gezien de ziekte, wel scheelt. Over een dingetje moet ik nadenken. Waar ligt de relevantie dat hij [na ongeveer drie kwartier] gaat zitten?
13 februari 2016 - 12:41

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De medicijnen deden hun werk beter dan hij gehoopt had. Dan moest hij het lot maar een handje helpen.
Deze kernzin bevat het complete drama. Er moet heel wat aan de daad zijn voorafgegaan. Een luguber verhaal, ondanks de bloemen op het graf.
13 februari 2016 - 20:10

Lid sinds

8 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Origineel verhaal. Ergens bekruipt me het gevoel dat hp deze actie onderneemt uit een bizar idee van liefde, dat hij haar verder lijden wil besparen? Een leeservaring mijnerzijds: als ik je verhaal "hardop" lees, klinkt het in mijn hoofd staccato, en niet echt vloeiend. Ik weet niet of dat aan mij ligt, en ik weet er ook niet helemaal de vinger achter te krijgen hoe dat komt. Misschien beweer ik onzin, maar misschien herken je het?
13 februari 2016 - 20:19

Lid sinds

10 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Weer lekker op z'n Tja, jij schrijft superbizarre dingen zo luchtig op dat ik als lezer denk: ja natúúrlijk ging het zo :) Klein dingetje: in het begin gebruik je heel vaak 'ging' achter elkaar. Dat leest niet zo lekker. Of is dat expres?
14 februari 2016 - 11:05

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Tja, De ongelooflijke nuchterheid waarmee dit beschreven is, maakt het extra bizar. Geen drama, geen tranen, geen toestanden, gewoon huppekee - weg ermee. Graag gelezen ("met plezier", vind ik hier op de een of andere manier niet helemaal passen ;) ).
15 februari 2016 - 20:17

Hallo Tja, Ik zie voor me hoe de man de kruiwagen om kiepert. Was wel even benieuwd of de vrouw op dat moment dan niet wakker zou worden en hoe de man daarop zou reageren. Tip: Je tekst bestaat voornamelijk uit korte zinnen, waardoor het lezen ervan wat stoterig aanvoelt. Door korte en lange zinnen af te wisselen wordt een tekst over het algemeen prettiger leesbaar. Schrijfcoach Corrie
17 februari 2016 - 9:41