Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#80 - Nieuwe kans

Het vloerkleed ligt bezaaid met kruimels, bierblikjes en allerlei troep. Mia ligt op de bank in een verschoten, roze ochtendjas. Haar vuile kleren liggen op een grote hoop. De grijze januaridagen rijgen zich aaneen. Haar hoofd lijkt gevuld met watten. Bezoek krijgt ze nauwelijks. Gelukkig maar, al dat opgewekte geblaat doet pijn aan haar oren. "Ga mee naar buiten, joh. Het is koud, maar de zon schijnt. Dat zal je goed doen." Nee, liever binnenblijven en alleen zijn. "Neem eens een warm bad. Niet om het een of ander, maar je ruikt niet fris." Wat kan het haar schelen. Ze duwt haar hoofd onder de wollen deken. De gordijnen laat ze dicht. Ze heeft al weken haar post niet opengemaakt. Op de deurbel reageert ze niet meer, behalve als 's avonds de pizzabezorger belt. In een hoek van de keuken stapelen de lege dozen zich op. Geuren van kaas, schimmel en rotte tomaat zijn door het hele huis te ruiken. Dan klinkt de bel, luid en indringend. En nog eens en nog eens ... Een stem roept door de brievenbus: "Mevrouw, doe open alstublieft, ik heb iets voor u." Ze sloft naar de deur om van het irritante geroep af te zijn. Ze neemt een goudkleurige enveloppe in ontvangst, tekent gedachteloos en legt deze op tafel bij de overige post. Het goud blinkt haar tegemoet. Ooit droeg ze een gouden ring. Ze voelt ze opeens een onbedwingbare lust deze enveloppe open te maken. Ze begrijpt zelf niet waarom. Soms lijken de dingen haar te overkomen. Impulsief had ze vorige maand een slagzin ingestuurd. Ze leest: "U hebt de eerste prijs gewonnen: drie weken vakantie op een tropisch eiland naar keuze." Mia sluit haar ogen en ziet zichzelf weer als jong meisje in haar bikini op een zonnig strand, omringd door vele aanbidders. Ze voelt de warmte van de zon tintelen op haar huid. Ze ruikt de zee, ze ervaart de kracht van de golven. Haar bloed begint te stromen. Ze krijgt een nieuwe kans in haar schoot geworpen. Wat let haar nog haar koffers te pakken en uit te breken?

Lid sinds

8 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Mooi! Na lange tijd schrijf je weer, maar ik merk dat je al wel wat meer geschreven hebt. Lekker vlot, juiste woorden. En vooral: je gebruikt geen te lange zinnen, dat vind ik enorm fijn!. Korte zinnen zorgen voor vaart.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, treffend weergegeven hoe je je kan voelen tijdens een depressie. De ommekeer naar de zonnige zijde van het leven heb je knap beschreven.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel Goudriaan, prettige stijl om te lezen. Let wel op overbodige uitleg, zoals:
Het deert haar allemaal niet.
die conclusie had ik als lezer als getrokken. Noot: de ommekeer in Mia's geestesgesteldheid gaat wel heel snel, een zin.

Lid sinds

15 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Nel. Wat een hopeloze toestand beschrijf je daar! Ik word er depressief van door te lezen hoe de HP zich laat gaan! Fijn dat juist zij de prijs naar de zon gewonnen heeft! Er is waarschijnlijk meer aan de hand dan de "januari/februari-blues"! :o

Lid sinds

8 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als ik je lees, zie ik Mia, het vloerkleed, de was en de keuken. Rommelig, anti-alles en asociaal. Depressie ten top, denk ik! De onbedwingbare lust tot direct openen vd omslag vind ik vreemd, als er al weken andere post ligt. Die omslag kon nog effe wachten. Of is het de goudkleur die haar onbewust aantrekt?

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat leuk, een positieve reactie op die vakantie! Daar had ik nog niet aan gedacht. Het gaat misschien allemaal wel erg snel, maar je moet ook opschieten als je maar 350 woorden hebt. Leuk gedaan!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Blavatski, dank voor je reactie.
Er is waarschijnlijk meer aan de hand dan de "januari/februari-blues"! :o
Daarin heb je gelijk en daarom begrijp ik, dat de omslag als plotseling wordt ervaren. @marlie, bedankt voor het lezen en je kritische commentaar:
De onbedwingbare lust tot direct openen vd omslag vind ik vreemd, als er al weken andere post ligt. Die omslag kon nog effe wachten. Of is het de goudkleur die haar onbewust aantrekt?
Ik heb een kleine aanpassing gedaan. Het goud vormde de trigger, die allerlei assiciaties opriep. @AllieCalhoun Het is inderdaad oassen en meten binnen die 350 woorden. Dank je wel voor je positieve reactie.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, fijn je hier weer te lezen. Blijf vooral. Je tekst is aangenaam, je taal zo verzorgd. Ik maak nog een stekelige opmerking. Wie heeft er nog een wollen paardendeken? ;) En ondanks je aanpassing vind ik deel een nog te veel contrasteren met deel twee.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@mili, dank je voor het compliment, maar ook voor je "stekelige opmerking". Ik begrijp goed, wat je bedoelt, maar ik kan het nu in het bestek van 350 woorden niet voor elkaar krijgen een aannemelijke omslag te beschrijven. Ik moet dus blijven oefenen. Kritiek houdt me scherp.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel, ik waardeer je als schrijfster. Zo ook op 120w.nl. Ik wil niet bekritiseren maar je zeggen wat mij opvalt. Feedback is relevant maar blijf vooral jezelf. Dat probeer ik ook.

Lid sinds

16 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nel, Ik vind dat je een goed herkenbaar verhaal hebt neergezet. Met name het eerste deel vind ik sterk. Goede en geloofwaardige sfeertekening. Inhoud: Ik vroeg mij af waarom de postbode de goudkleurige envelop niet door de brievenbus duwde. Was het een erg dikke enveloppe? Dat verwacht ik niet, bij het winnen van een prijs. Bij het herlezen vulde ik in dat het misschien - en best logisch - een aangetekende brief is. Maar toen vroeg ik mij af, waarom staat er dan niet dat ze voor ontvangst tekent? Nou ja, misschien geen punt maar ik haperde even bij dit stukje tekst omdat ik mij dit afvroeg :) Maar, nogmaals, mooi geschreven!

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Wilhelmina Dank je wel voor je waardering en uitgebreide reactie. Het was inderdaad een aangetekende brief, maar dat heb ik niet expliciet duidelijk gemaakt inderdaad. Dat is omschreven in het ietwat plechtige "in ontvangst nemen". Ik vind het wel een idee om heel kort aan te geven, dat ze ervoor tekende. Ik heb nog een paar woorden over.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Nel. Neem de opmerking van @Janp #6 goed ter harte. Er staat nog meer uitleg in dan zijn voorbeeld. Bijvoorbeeld dat hoofd onder de dekens (de zin daarop zegt in essentie hetzelfde). Dan win je ruimte om de andere opmerkingen te verwerken :) Graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Zeer bedankt voor je reactie, @Leonardo Ik ga mijn verhaal nog eens zorgvuldig doorlezen en kijk wat ik kan schrappen. En inderdaad: dan komt er ruimte om de omslag aannemelijker te maken Inmiddels een en ander aangepast

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Beste Nel, De aanpassingen maken je verhaal inderdaad wat scherper en vlotter. De overgang blijft erg vlot - daar mag van mij minder teruhgblik en wat meer overgang, maar dat is gedeeltelijk ook smaak. Let ook op alinea-indeling: iedere sprekende/handelende persoon een eigen alinea. Dat leest ook fijner. Gelukkig maar, al dat opgewekte geblaat doet pijn aan haar oren. "Ga mee naar buiten, joh. Het is koud, maar de zon schijnt. Dat zal je goed doen." Nee, liever binnenblijven en alleen zijn. "Neem eens een warm bad. Niet om het een of ander, maar je ruikt niet fris." Wat kan het haar schelen. Ze duwt haar hoofd onder de wollen deken. De gordijnen laat ze dicht. Bedankt voor je bijdrage!

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik lees waarschijnlijk je aangepaste versie en vind het een vlot lezend verhaal. Dus graag gelezen. :thumbsup: