Glimmend publiek

Wie zegt mij dat ik een doelgroep nodig heb als ik schrijf? Het hebben van een doelgroep geeft richting aan wat je doet. Je kunt inspelen op de behoeften van anderen. Het zorgt ervoor dat jouw keuzes bestaansrecht krijgen. Je doet het immers om de doelgroep te bereiken. De mensen die mij vertellen dat ik een doelgroep nodig heb, doen dat omdat ik tot hun doelgroep behoor. Leuke grap. Wie is er nu begonnen?

Maar wat als autonomie de drijfveer is? Ik schrijf op wat ik zie en denk. Ik associeer erop los en zoek verbanden. Ik beleef plezier gedurende het schrijven en krijg er overzicht voor terug. Ik weet vooraf niet waar ik uitkom, het onstaat gewoon. Net als beeldend werk.

Als kunstenaar is het opzoeken van de grens een basishouding. In thematiek, onderzoek en vorm. Wanneer ik iets doe waarvan ik weet dat ik het kan wordt het een kunstje en dat is niet interessant. Ik moet mijzelf uitdagen om mijzelf te kunnen verbazen.

Niemand zit te wachten op mijn beeldend werk of weblog. Ja, misschien mijn moeder en mijn verkering maar verder niet. Zij wachten er eigenlijk ook niet echt op, ze vinden mij zo ook lief. Ik kook eens lekker en maak tijd voor ze vrij.

Er is mij gevraagd of ik een idee heb wie mijn weblog leest. En wat als iemand anders het blog leest? Wie is dan iemand anders als ik al niet weet wie het als eerste zou moeten lezen? Behoorlijk ingewikkeld.

Bij welke doelgroep ik zelf hoor vind ik lastig te beantwoorden. Soms kun je mij indelen in de grote massa, soms helemaal niet. Ik ben een van jullie maar ook degene die niet in het hokje past. Ik hoef niet zo nodig ergens bij te horen.  En wat dat zegt over de lezers van mijn blog weet ik ook niet.

Ik laat zien waar ik van ga glimmen. En wie heeft er nu geen behoefte aan een beetje glans?

Net als bij beeldend werk is er een toeschouwer of lezer, die misschien beroering voelt. En is dat dan mijn doelgroep? Doelgroep Gaandeweg., voor eens of nog een keer?

Astrid Ritskes werkt als Mevrouw R. Zij heeft een Onuitputtelijk Rariteitenkabinet. Schrijven en tekenen is voor haar de basis van creatief werk. Het is beide observeren. Niets mooier dan om je heen kijken. Koekeloeren naar de mensheid en de leefomgeving in alle mogelijke verschijningsvormen. Observeren is haar met de paplepel ingegoten, terwijl zij ook zelf in de bus zat. 
Meer Mevrouw R. kijk hier

Techniek

Comments

Astrid, je schrijft:
Niemand zit te wachten op mijn beeldend werk of weblog.
Ja, dat is zo. Toch heb je besloten deze blog te schrijven. En ik las hem omdat ik me verveelde - nu weet je dat mensen die zich vervelen tot je doelgroep behoren. Pas bij het cursieve deel werd mijn interesse gewekt, waarschijnlijk omdat je daar ineens overschakelt naar de derde persoon. Ik klikte op kijk hier en las aldaar het verhaal 'Koortswangen'. Een historisch verhaal aan de hand van een samengestelde foto - in een prettige stijl geschreven en met een positief eind. Ik moest er van glimmen. Vriendelijke groet,

Beste janpmeijers, Bedankt voor je reactie. Mooi van dat glimmen. Ik kan het dan ook niet laten. Hopelijk heb je nog eens tijd om je te vervelen. Kom dan gerust nog eens langs op het weblog. Het cursieve deel is eigenlijk geen onderdeel van de column. Het is een korte beschrijving over de schrijver. Dat is bij iedere geplaatste column te vinden. Hartelijke groet, Astrid

Astrid, je schrijft in #2:
Het cursieve deel is eigenlijk geen onderdeel van de column. Het is een korte beschrijving over de schrijver. Dat is bij iedere geplaatste column te vinden.
Het gedeelte in de 1e persoon is dus fictie en het cursieve deel is biografisch. Helder, bedankt. :)