#55 Haiku

Allemaal mooie haiku's. Ik zie de beelden voor me. Het gevoel komt ook binnen. Deze vind ik de mooiste:

kraaiende hanen overstemmen het toktok geen vrouw die het pikt

Met plezier gelezen, vooral de tweede spreekt me aan. :)

Ook weer zo'n leuk spel met taal. Wordt eigenlijk heel veel in gezegd. Inderdaad, die tweede: genieten! Ook de eerste is een apart beeld, een associatie met kraaien en lente: apart. Fijn om te lezen, dartele taal.

Mooi dat iedere haiku een bijzonder ritme heeft, bovendien vertellen ze allen een apart verhaal. Krassende kraaien klinkt zelfs heerlijk in het hoofd! :thumbsup:

Voor mij is de laatste een juweeltje. De herhaling van het woord trots is leuk, maar ook de boodschap is geweldig.

Leuk Tja! Vooral je tweede en derde vind ik pareltjes.

Aangezien ik nog steeds geen schop in mijn kont heb gekregen van Kerkhof, schop ik mezelf maar naar boven. :confused:

Je bent niet de enige :) Ik ben ook nog steeds in vertwijfeling of mijn haiku's wel haiku's zijn.

Ook ik vind de tweede het mooist :)

Ik vond hem ook wel geinig. Of het een haiku is? Geen idee.

Tja, Mijn excuses dat mijn schop wat op zich deed wachten. Gastschrijfcoach zijn kost mij toch meer tijd dan ik vooraf had ingeschat. ;) Dan nu toch mijn reactie: Jouw eerste twee gedichten komen het dichts in de buurt van wat een haiku is. De eerste is daarbij het meest klassiek: een beschrijving van iets in de natuur en het gedicht bevat een seizoensverwijzing. Alleen jammer dat je het seizoen expliciet noemt. Het is mooier als je dit openlaat zodat de lezer uit het natuurbeeld zelf het seizoen kan afleiden. Het is echter niet fout. Ook in sommige klassieke Japanse haiku's noemt de dichter het seizoen expliciet zoals in de volgende haiku van Onitsura: In het morgenrood op de tip van het graanblad de rijp van voorjaar. Jouw tweede gedicht is in inhoud meer een tanka, dan een haiku. Een tanka is een vijfregelig gedicht van meestal 5, 7, 5, 7 en 7 lettergrepen. Daarbij geven de eerste drie regels een natuurbeschrijving en de laatste twee regels geven het verband tussen het natuurbeeld en de mens. In jouw geval is het natuurbeeld: kraaiende hanen / overstemmen het toktok Het verband met de mens: geen vrouw die het pikt In een haiku laat je de interpretatie van een beeld aan de lezer over. Bij een tanka geef je jouw interpretatie in de laatste twee regels. Jouw tweede gedicht is in vorm een haiku, maar in inhoud een tanka. Begrijp je wat ik bedoel? Mag ik je uitdagen om van jouw tweede gedicht een tanka te maken? Verder nog iets over alliteratie, eindrijm en klankherhaling. De haiku is in principe een niet-rijmend gedicht, maar rijm is niet verboden. Zolang het maar niet afleid van de inhoud. In jouw eerste gedicht zit alliteratie die het beeld versterkt. Dat is prima. In jouw derde gedicht zit rijm. Ik vind het persoonlijk hier niet storen. Meer subtiele klankherhaling is altijd prima. Zo ontdek ik zowel in jouw derde als in jouw vierde gedicht klankherhaling in de tweede regel ''menigEEN EEN" en "genIEt IEdereen". Ten slotte vind ik mooi dat je in jouw haiku spreekt van "krassende KRAAIEN" en dan in je tweede gedicht over "KRAAIENDE hanen". Daardoor leg ik automatisch een verband tussen deze twee gedichten.

Dank je voor je uitleg. Ik weet dat schrijfcoach zijn tijdrovend is. Vooral omdat jij zo uitgebreid overal op ingaat.

Op verzoek een tanka. Als het er tenminste eentje is. kraaiende hanen overstemmen het toktok zoekend gaan ze door en gaan knikkend naar de grond geen vrouw die de herrie pikt

Ik heb altijd erg moeite met de cadans van een haiku. Ik vind dat je in de vijfde wel een fijn ritme te pakken had.

Zal Kerkhof nog langskomen om mijn tanka goed te keuren of af te keuren?

Tja, Ik vind ze mooi, vooral de 2e. (de herhaling van trots in de laatste ietsje minder - maakt niet uit)

Nee, maakt niets uit. Ik zie het als oefeningen.

Met jouw tanka ben je er bijna. De vierde regel hoort nog bij het beeld, terwijl in een tanka formeel in de vierde regel al de wending hoort te zitten. Maar voor de rest vind ik hem prima.

Tja, Van alle haiku's die ik hier gelezen heb is jouw eerste diegene die het mooist en het dichtst bij de klassieke haiku komt. Er zit ook een mysterieuze tegenstelling in... kraaien doen vaak aan de dood denken en aan verderf... in deze haiku worden ze verbonden met de lente en dus nieuw leven... misschien maakt vergankelijkheid precies ook nieuw leven mogelijk... of is de dood een nieuw begin? Fijne haiku!

Dank allen.

Heel mooie gedachten allemaal Tja, of het nu haiku's zijn of niet! Knap en proficiat met dit talent. :o

Dank je wel, Blavatski. Ik denk dat ik hier niet echt talent voor heb. Ik rommel maar wat uit mijn mouw.

Maar dan wel uit een goochelmouw! Ik vind de eerste verrassend mooi en de tweede kraaiend leuk (typisch Tja :) ) en samen scheppen ze een band. De laatste vind ik, haiku of niet, een philosophische Tja topper. :thumbsup:

Ik sta versteld van de positieve reacties. Ik, die helemaal niet kan dichten. Ik zie een haiku toch als een soort gedicht. Knap dat je nog langs bent gekomen, Robin. In ieder geval heb jij je uiterste best gedaan. Nu mag je een week bijkomen.

kraaiende hanen overstemmen het toktok geen vrouw die het pikt Die vond ik het mooist.