Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#53 Twijfel vervolg #52

Mijn zus heeft altijd de drang gehad om haar verleden uit te pluizen. Toen ze vorige week vertelde dat ze via Facebook onze familie in Pakistan had gevonden, wilde ik daar in eerste instantie niets van weten. Woest was ik dat ze achter mijn rug om op zoek was gegaan naar onze biologische ouders en mij daar zomaar ineens mee confronteerde. Maar nu een week later, alle emoties zijn een beetje gezakt, kijk ik daar toch wat genuanceerder naar. Ik merk dat ik steeds nieuwsgieriger word en meer wil weten. Het blijkt zelfs dat ik een broer heb. Tot vorige week heb ik me nooit zo met mijn familiegeschiedenis bezig gehouden. Eigenlijk ben ik blij dat ik geadopteerd ben. Als je al die beelden ziet op TV over Pakistan, met Al-Qaeda en Isis, dan mag ik in mijn handjes knijpen dat ik hier woon. Ik heb altijd gedacht dat ik niet gewenst was en dat mijn echte ouders mij daarom hebben afgestaan. Maar het moet volgens het juist verschrikkelijk zijn om je kind af te moeten staan. Dat doe je volgens mij niet zomaar, daar moet meer achter zitten. Moedig is het alleszins. Uiteindelijk hebben zij ons een beter leven gegeven. Aan de andere kant voel ik me ook heel dubbel. Zouden mijn Pakistaanse ouders ons wel willen ontmoeten? Zet ik hun hele leven niet op zijn kop? Of die van mijn Nederlandse ouders? Hoe zouden die reageren? Zij bieden ons al 20 jaar een warm thuis en mogelijkheden die we anders nooit gehad zouden hebben. Kan ik het wel maken om contact te zoeken? Of is dat respectloos en deloyaal? Gelukkig kan ik het allemaal nog eventjes voor me uitschuiven, want de broer wil naar Nederland komen… en ach dan zie ik wel weer verder.

Lid sinds

8 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk, een vervolg op je verhaal van vorige week. Een overpeinzing die krachtiger wordt als je het verhaal van vorige week leest. Wellicht even de link vermelden voor de overige lezers onder ons. Dank je wel voor het delen

Lid sinds

13 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat leuk dat je een vervolg op vorige week hebt geschreven! Je zet haar twijfel mooi neer. Paar taaldingetjes: dan mag ik in mijn handjes klappen... Moet zijn: in mijn handjes knijpen... Maar het moet volgens het... Maar het moet volgens hen... Uiteindelijk hebben zij ons een uiteindelijk een beter leven gegeven. Een overbodige 'een'. Goed stukje!

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dit verhaal vanuit de twijfelende zus beter dan die van vorige week. Vooral omdat ik nu weet waarom de zus het niet wilt en hoe ze uiteindelijk toch toegeeft, maar toch haar twijfels blijft houden. Dat ze er telkens bij vermelden dat hun broer knap is geeft me een onbestemd gevoel...

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De twijfels van de HP zijn goed en herkenbaar weergegeven. Vlot geschreven en prettig om lezen. Het benoemen van de broer die zo knap is, geeft me net als Anne een dubieus gevoel.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hoi Nicole, Een logische twijfel van Hp. Ineens ligt het jongste en eerste verleden van Hp voor het oprapen. Dat lijkt me moeilijk. Moeilijke keuze. Keuzevrijheid is ook niet altijd makkelijk, meestal niet eigenlijk. Knap verhaal. Graag gelezen.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nicole, Knap hoe je haar langzaam op andere gedachten laat komen. Die knappe broer intrigeert mij ook. Dit vraagt natuurlijk wel op een vervolg. :)

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
dank jullie wel voor de reacties. De link heb ik toegevoegd en de taaldingetjes verbeterd. Waarom die nappe broer steeds verschijnt weet ik eigenlijk ook niet. Wellicht dat h et hebben van een knappe broer de nieuwsgierigheid meer prikkelt als een lelijke.. Of ben ik nu aan het discrimineren? Maar ik heb hem verwijderd uit het verhaal, zo gemakkelijk gaat dat, want het was niet mijn opzet om er een onbestemd gevoel bij op te roepen.