Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #53 - Vrijheid

8 mei 2015 - 11:23
Originele versie: Ik wurm mezelf door de mensenmassa heen. Ze zijn vrij en vieren feest. Ik ben een van de weinigen die niet meedoet. Ik heb ze gewaarschuwd, meerdere malen. Ik heb ze gezegd dat het fout kon gaan, dat mensen leiding nodig hebben, regels. Ze wilden niet luisteren naar een doodnormale jongen uit de stad. Een vrouw krijst. Het blijft stil, voor een seconde. Dan nog meer gegil, mensen rennen op de vrouw af. Een man rent weg, hij heeft geld en een bebloed mes in zijn hand. Een bleek handje steekt tussen de mensen uit. Ik loop de beruchte straat in. Op de plek waar de jongen was gedood liggen platgetrapte bloemen. Ik loop snel door, ik wil niet de indruk wekken de jongen gekend te hebben. Mijn ogen scannen automatisch de straat. Een verdachte beweging laat me snel naar links draaien. Als vanzelf grijpen mijn handen naar mijn zak, waar ik een mes heb opgeborgen. Herschrijf: Ik wurm mezelf door de mensenmassa heen. Ze zijn vrij en vieren feest. Ik ben een van de weinigen die niet meedoet. Ik heb ze gewaarschuwd, meerdere malen. Ik heb ze gezegd dat mensen niet kunnen leven zonder regels, dat het dan een ongelofelijke puinhoop gaat worden. Ze wilden niet luisteren naar een doodnormale jongen uit de stad. Ze wilden alleen maar feesten. Een moeder krijst. Het blijft stil, voor een seconde. Dan nog meer gegil, mensen rennen op de vrouw af. Een man rent weg, hij heeft een portemonnee en een bebloed mes in zijn hand. Een bleek handje steekt tussen de mensen uit. Het ijsje in de hand van de ijsboer begint te smelten. Een paar maanden later loop ik de beruchte straat weer in. De bloemen die hem een laatste eer bewezen zijn platgetrapt. Ik loop snel door, ik wil niet de indruk wekken de jongen gekend te hebben. Het is beter om geen gevoel te tonen. Mijn ogen scannen automatisch de straat. Een verdachte beweging laat me snel naar links draaien. Als vanzelf grijpen mijn handen naar mijn zak, waar ik een mes heb opgeborgen.

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 12:04
Hoi Anne, Ik heb iets meer aanknopingspunten nodig om te begrijpen waar je verhaal over gaat. Wat is er aan de hand? Wie wordt nou neergestoken? Wat voor samenleving is dit? En: een van de enige moet zijn een van de weinige(n). Het is wel spannend trouwens, dus ik hoop dat je het herschrijft.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 12:33
Represailles na de bevrijding? En collaborateur die wordt aangepakt? Ik keek uit naar je invulling van deze opdracht en ben weer niet teleurgesteld. Misschien wat meer achtergrond, zoals PetraO zegt, maar los daarvan, spannende scene.

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 12:42
Een jonge dader die afgegleden is tot criminele daden omdat hij te vrij is gelaten in de opvoeding, gaat terug naar zijn laatste plaats delict. Dat lees ik erin. Spannend geschreven.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 12:51
Ik heb iets meer aanknopingspunten nodig om te begrijpen waar je verhaal over gaat. Wat is er aan de hand? Wie wordt nou neergestoken? Wat voor samenleving is dit?
Represailles na de bevrijding? En collaborateur die wordt aangepakt?
Een jonge dader die afgegleden is tot criminele daden omdat hij te vrij is gelaten in de opvoeding, gaat terug naar zijn laatste plaats delict.
Het moet blijkbaar duidelijker, want jullie hebben het allemaal niet weten te raden ;). Het gaat over een samenleving waar, na een oorlog, geen regels meer zijn. De mensen zijn letterlijk vrij om te doen wat ze willen. Sommige mensen, zoals de HP voorzagen de problemen van een samenleving zonder regels, maar de mensen waren te gefixeerd op de vrijheid en de positieve kant daarvan. De mensen vieren feest nu ze vrij zijn, maar kort daarop wordt een klein jongetje vermoord om geld. Dat is het begin van alle ellende. De laatste alinea maakt een sprong in de tijd. De HP is weer terug bij de straat waar de moord op het kleine jongetje is gepleegd. De mensen hebben zich aangepast aan de samenleving waarin ze nu leven, hij dus ook. Hij is gefixeerd op elke beweging en wanneer hij aan zijn linkerkant een verdachte beweging ziet aarzelt hij niet om zijn mes te pakken die iedereen nu op zoek moet hebben ter zelfverdediging. Wat was er niet duidelijk aan het verhaal en hoe kan ik dat verbeteren? Bedankt voor jullie reacties en complimenten :).

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 15:01
Spannend verhaal! Ik lees veel young adult en daar lijkt dit op :) Dystopie? Ik heb hieronder wat suggesties om de boodschap die je in je laatste bericht zegt wat duidelijker te maken. Ik ben zelf beginnend schrijver, dus neem alles maar met een korreltje (of een emmer) zout :P
Ik wurm mezelf door de mensenmassa heen. Ze zijn vrij en vieren feest. Ik ben een van de weinigen die niet meedoet. Ik heb ze gewaarschuwd, meerdere malen. Ik heb ze gezegd dat het fout kon gaan, dat mensen leiding nodig hebben, regels. Ze wilden niet luisteren naar een doodnormale jongen uit de stad.
Misschien zou je hier iets kunnen zeggen dat er geen regering/leider van het land is en dat ze zich gedragen als idioten.
Een vrouw krijst. Het blijft stil, voor een seconde. Dan nog meer gegil, mensen rennen op de vrouw af. Een man rent weg, hij heeft geld en een bebloed mes in zijn hand.
Ik mis hier dat het om een jonge jongen gaat. Misschien kun je iets zeggen van: Een moeder krijst... En dan is dat geld ook vreemd als het om een kleine jongen gaat. Kan er dan niet beter een rijk iemand gedood worden? Kleine jongetjes hebben meestal niet veel geld bij zich. Of als het je om het gruwelen gaat, kun je dan niet iets doen van dat hij die jongen probeerde mee te nemen, maar dat de moeder er tussen ging staan en dat hij toen uithaalde?
Ik loop de beruchte straat in. Op de plek waar de jongen was gedood liggen platgetrapte bloemen. Ik loop snel door, ik wil niet de indruk wekken de jongen gekend te hebben. Mijn ogen scannen automatisch de straat. Een verdachte beweging laat me snel naar links draaien. Als vanzelf grijpen mijn handen naar mijn zak, waar ik een mes heb opgeborgen.
Waar komen die bloemen vandaan? Waarom wil de HP niet herkend worden? Hij is toch niet rijk? Kun je niet beter iets zeggen van: ...liggen platgetrapte bloemen van het feest ofzo en ik probeer niet naar ogen van de jongen te kijken, die vanaf nu voor altijd in het niets gaan staren. Of dat je uitlegt dat de HP niet het volgende slachtoffer van zinloos geweld wil worden.

Lid sinds

11 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 14:27
Anne Borneman, Ik las eerst je toelichting in #4 en daarna je verhaal.
Wat was er niet duidelijk aan het verhaal en hoe kan ik dat verbeteren?
Het verhaal bevat geen element dat duidt dat het in de toekomst speelt, je zou dus een element kunnen toevoegen waaruit blijkt dat het in de toekomst speelt. Wel spannend geschreven.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
8 mei 2015 - 16:53
Spannend verhaal! Ik lees veel young adult en daar lijkt dit op :)Dystopie? Ik heb hieronder wat suggesties om de boodschap die je in je laatste bericht zegt wat duidelijker te maken. Ik ben zelf beginnend schrijver, dus neem alles maar met een korreltje (of een emmer) zout :p
Ik moest even opzoeken wat dystopie betekent ;), maar ik denk dat je dit wel dystopie mag noemen, ja. Bedankt voor je suggesties. Ik heb er goed naar gekeken en er een herschrijf van gemaakt. Ik hoop dat het verhaal zo wat duidelijker is. :)
Het verhaal bevat geen element dat duidt dat het in de toekomst speelt, je zou dus een element kunnen toevoegen waaruit blijkt dat het in de toekomst speelt. Wel spannend geschreven.
Ik heb in de laatste alinea duidelijk gemaakt dat het een aantal maanden later is. Ik denk niet dat het echt nodig is om aan te geven wanneer het zich afspeelt, dat zou namelijk ook nu kunnen zijn ;). Dankjewel voor je reactie.

Lid sinds

9 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 14:30
Ik vind eigenlijk je eerste versie beter. Deze bevat van hoger literair gehalte en laat me meer tot de verbeelding spreken. Ik voelde in eerste instantie de dam met de damschreeuwer. In tweede instantie kwam ik in jouw verhaal uit. Goed verhaal dank je wel

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 14:34
Ik geloof niet dat ik per se de eerste of tweede versie beter vond. Wat mij betreft is het sowieso een spannend en goed geschreven verhaal. De boodschap is goed te plaatsen. En doet het ter zake wanneer het precies speelt? Ik heb dit graag gelezen.

Lid sinds

9 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 17:51
spannend geschreven. ik vind allebei de versies goed, alhoewel de tweede duidelijker is waar het om gaat en persoonlijk wil ik altijd precies weten waar het om gaat. Doordat je de moeder toevoegt bergijp ik dat et om een klein jongetje gaat en wordt het persoonlijker en dat raakt me.

Lid sinds

10 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 19:22
Beide versies zijn goed! Ik koppel het dan wel los van jouw uitleg #4. Zonder deze toelichting denk ik met Nyceway mee ... Je merkt aan jouw versies nl. niet 'direct' in welke tijd het zich afspeelt. Door omschrijving van details als omgeving, kleding, etc. toe te voegen, zal het wel jou visie kunnen benaderen ... 'Mijn ogen scannen automatisch de straat' een mooie zin! Graag gelezen.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 19:39
@Anne, nog een dingetje. Maanden later loop ik de straat in ... de bloemen zijn platgetrapt. Wat is er nog over van bloemen na maanden? Ik vind intuïtief jouw stukje getuigen van een extreem moeilijke wereld waarin we leven.

Lid sinds

10 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 21:21
Hallo Anne, het verhaal vind intrigerend, maar de 1e versie was inderdaad verwarrend. De 2e verduidelijkt alles. Sterk geschreven en een originele invulling van de opdracht. In plaats van een paar maanden later kan je beter zeggen een paar dagen.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
9 mei 2015 - 21:30
Oef, al bij de eerste regels van de eerste versie kreeg ik kippenvel. De tweede versie is duidelijker en nog indringender. Erg pakkend geschreven, het thema origineel verwerkt. Heb eigenlijk geen commentaar verder. Dit vind ik een prachtige en tegelijk afschuwelijke zin: Een bleek handje steekt tussen de mensen uit. Het ijsje in de hand van de ijsboer begint te smelten.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
10 mei 2015 - 19:35
Ik vind eigenlijk je eerste versie beter. Deze bevat van hoger literair gehalte en laat me meer tot de verbeelding spreken. Ik voelde in eerste instantie de dam met de damschreeuwer. In tweede instantie kwam ik in jouw verhaal uit. Goed verhaal dank je wel
Jij bedankt voor het lezen van deze tekst :). Ik ben blij dat je het goed vindt.
Ik geloof niet dat ik per se de eerste of tweede versie beter vond. Wat mij betreft is het sowieso een spannend en goed geschreven verhaal. De boodschap is goed te plaatsen. En doet het ter zake wanneer het precies speelt? Ik heb dit graag gelezen.
Dankjewel, Johanna :).
Past goed in een langer verhaal.
Best een goed idee, bedankt daarvoor!
spannend geschreven. ik vind allebei de versies goed, alhoewel de tweede duidelijker is waar het om gaat en persoonlijk wil ik altijd precies weten waar het om gaat. Doordat je de moeder toevoegt bergijp ik dat et om een klein jongetje gaat en wordt het persoonlijker en dat raakt me.
Ik ben blij dat het je raakt, dat was ook mijn bedoeling daarmee. :)
Beide versies zijn goed! Ik koppel het dan wel los van jouw uitleg #4. Zonder deze toelichting denk ik met Nyceway mee ... Je merkt aan jouw versies nl. niet 'direct' in welke tijd het zich afspeelt. Door omschrijving van details als omgeving, kleding, etc. toe te voegen, zal het wel jou visie kunnen benaderen ... 'Mijn ogen scannen automatisch de straat' een mooie zin! Graag gelezen.
Dankjewel. Ik denk net als Johanna dat de tijd er niet toe doet ;).
@Anne, nog een dingetje. Maanden later loop ik de straat in ... de bloemen zijn platgetrapt. Wat is er nog over van bloemen na maanden? Ik vind intuïtief jouw stukje getuigen van een extreem moeilijke wereld waarin we leven.
Je hebt gelijk, het moet dagen zijn, net zoals jules du lac aangaf. Bedankt voor jouw reactie :).
Hallo Anne, het verhaal vind intrigerend, maar de 1e versie was inderdaad verwarrend. De 2e verduidelijkt alles. Sterk geschreven en een originele invulling van de opdracht. In plaats van een paar maanden later kan je beter zeggen een paar dagen.
Dat kan ik inderdaad beter ;), ik zal het aanpassen.
Oef, al bij de eerste regels van de eerste versie kreeg ik kippenvel. De tweede versie is duidelijker en nog indringender. Erg pakkend geschreven, het thema origineel verwerkt. Heb eigenlijk geen commentaar verder. Dit vind ik een prachtige en tegelijk afschuwelijke zin: Een bleek handje steekt tussen de mensen uit. Het ijsje in de hand van de ijsboer begint te smelten.
:o, heel erg bedankt voor je lovende reactie.