Subtiele signalen in kinderverhalen
Naar aanleiding van een geplaatst proefleesstuk (Bloemen en vlinders) kwam bij mij de vraag op hoe je in kinderverhalen gebruik maakt van subtiele signalen. Ik ben benieuwd hoe jullie daar over denken en of ik daarover verder kan lezen (bijv. op deze site?).
In mijn proefleesstuk beschrijf ik een eenzaam meisje, dat meer aandacht van haar ouders zou willen. Ik laat dat zien door een verdord plantje (daar heeft moeder al geen tijd voor), dat zij vervolgens gaat verzorgen, maar uit frustratie wel de rommel laat liggen. Het is de vraag of kinderen deze signalen op zullen pikken: die eenzaamheid, het gebrek aan aandacht. Of ze, zoals iemand anders zei, niet vooral een sombere sfeer meekrijgen, waar ze naar van worden.
Hoe denken jullie hierover? En wat zegt 'de theorie'?
Voor welke leeftijdscategorie
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Hoi Elza, Ikzelf ben een
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol
Fallen angel, bedankt voor je
Lid sinds
9 jaar 11 maandenRol
Zelf ben ik meer van de
Lid sinds
9 jaar 7 maandenRol