#51 - Café
Nog steeds scan ik het publiek als ik binnenloop. Het schap zit aardig vol.
Vijf kostgangers, een verdwaalde westerling, een stuk of zeven chauffeurs, een groepje biljarters die terug zijn van een uitwedstrijd. En uiteraard het clubje van vaste gasten; nuchtere Achterhoekers die stomdronken zijn.
Er heerst een door drank gegund wederzijds begrip. Een prachtig evenwicht. De sfeer kan ieder moment omslaan. Misschien ook niet.
De ruimte voelt nog steeds vertrouwd. Hier ben ik gelukkig geweest, heb ik gelachen, gepraat, gewerkt en geleerd. Iedere dag een nieuw feestje. Op den duur misschien een te beperkt feestje.
Ik bestel een koud kratje Grolsch. Aangezien het bier nog steeds op dezelfde plek staat, moet ik het zelf maar pakken.
Of ik nog even een paar jongens naar huis wil brengen? Ze mogen echt niet meer rijden. De weg naar huis wordt langer dan verwacht. Als ik heb betaald roep ik mijn passagiers. 'Tijd om naar huis te gaan, schatjes. Op weg naar moeder de vrouw’. Ik hoor de demonstratieve reacties aan en van binnen moet ik lachen, maar blijf streng kijken.
Nog even kijk ik door de ruimte. Eigenlijk is er niets veranderd de laatste jaren. Hooguit de komst van een pinautomaat.
Mijn school, kantoor en spreekkamer.
@Meta, Wat dat betreft woon
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Hallo Johanna B Ik weet niet
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
@Siv, Dank voor jouw reactie.
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Het was wel duidelijk dat het
Lid sinds
15 jaar 7 maandenRol
Ach, Tja. Taxichauffeuse, wat
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Mooi sfeervol beschreven. Als
Lid sinds
12 jaar 6 maandenRol
Hoi Bart, Zelf had ik het nog
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol