Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#50 - De boom

Vanaf mijn tak kan ik ze goed zien. Kleine mensjes zijn het, zoals ze over het erf schuifelen op hun pantoffels. Ze roepen mijn naam, klaaglijk klinkt die over de velden. Ik zeg niks. Nooit meer. Natuurlijk komen ze niet op het idee om naar boven te kijken. Nee, buigen, kop omlaag, alsof iemand ze afranselt. Slaven zijn het, die zichzelf hebben geketend. De hele dag zullen ze zo lopen, van de voordeur naar de varkensschuur en weer terug. Vinden zullen ze me niet. Bijna moet ik hardop lachen, maar ik beheers me. Daar komt het nu op aan: zonder beheersing geen vrijheid. Ik zit hier goed. De bladeren strelen mijn wangen en zonnestralen verwarmen me. Ik houd het hier wel uit tot het donker is en ze naar binnen verdwijnen. Daar kunnen ze verder jammeren en klagen, maar baten zal ze het niet want ik ben dan weg, ver weg. Er komt een auto het erf op. Het is verdomme een politieauto. Dat was niet de bedoeling! Een agent stapt uit en meteen begint mijn moeder tegen hem te blaten. Mijn vader staart naar de grond. Als je nou eens omhoog keek, lul, dan zou je vinden wat je zoekt. Maar nee hoor, hij staat daar maar als een geslagen hond naar het gejammer van mijn moeder te luisteren. De politie maakt een stopteken en mijn moeder kijkt hem aan, droogt haar tranen. De agent loopt naar de boomgaard. Natuurlijk, hij denkt daar wel aan. Een paar tellen later kijkt hij me recht aan. “Daar is ze!” roept hij. “Kom naar beneden, meid! Of durf je soms niet.” Alles is verpest. Ik klim uit de boom, er zit niets anders op. Ik beraad me op een manier om mijn aanstormende ouders te ontwijken.

Lid sinds

9 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Zonder beheersing geen vrijheid. Dat is mooi gezegd. Goed verhaal. Leuk einde. Nou ja voor de HP niet dan.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit stukje verhaal maakt me vooral nieuwsgierig. Ik vraag me nu oprecht af wat er gaande is. Waarom heeft hp zo'n zin om te vluchten van haar ouders? Die deksels slimme politie toch.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hallo Petra Ik vroeg me tijdens het lezen ook af wat er gaande was tussen de HP en de ouders. Maar ja, om dat te vertellen, had je misschien nog eens 50 woorden nodig. Al met al een mooi verhaaltje, leuk verteld.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Intrigerend verhaal. :nod: Wat is er op dat erf gebeurt? Is de Dolle Mina in haar opgestaan? Goed beklemmend geschreven in een stellige taal. HP is heel zeker van haar zaak. Ziet zelfs de confrontatie met haar ouders als een uitdaging. Interessant verhaal! :thumbsup:

Lid sinds

17 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je zet met dit verhaal een sterk personage neer, die durft tegen haar ouders in te gaan door te vluchten in de boom. Maar is de branie in haar stem er nog als ze tegenover haar ouders staat? Allemaal vragen roep je op. In een langer verhaal kun je antwoorden geven op de vragen die je oproept.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
PetraO, Voor mij is het af. Het meisje is haar ouders zat - toch is een confrontatie onvermijdelijk (de lezer mag het invullen0 Mooi gedaan.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Petra, Ik lees het als de oprisping van een kind. Zich verstoppen, zogenaamd weglopen: 'Wacht maar, als ik er niet meer ben, dan zullen jullie spijt hebben.' Wat mij betreft, een herkenbaar - en wellicht - universeel gevoel. Ze wil eigenlijk gevonden en omhelst worden door haar ouders. Het hoeft niet de juiste lezing te zijn, en als het dat niet is, vind ik het toch mooi geschreven :) Mooi vanuit het perspectief van een boos kind.

Lid sinds

9 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Petra, Ik herken het helemaal. Op een dag waren mijn broer en ik aan het racen met de fiets. Ik gaf hem een strategisch duwtje zodat hij met zijn zondagse kostuum in de vijver terecht kwam. Daarna heb ik mij uren lang verscholen achter een grote fauteuil maar ook ik kon niet ontsnappen aan mijn ouders en de straf... Mooi verhaal heb je geschreven! :thumbsup:

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mij stoort het ook niet dat we niet meer weten. Heel veel kinderen hebben een (of meer) momenten dat ze van huis weg willen lopen. Er kan veel meer aan de hand zijn, maar het hoeft niet. Mooi geschreven!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
ik moest denken aan 'Morgenga ik naar China' van Imme Dros; zo'n echte boze kinderbui; wie weet waarom, wat maakt het uit? zelf had ik het misschien wel nog mooier gevonden, zonder die laatste zin; ik vind het "beraden" sowieso minder passen bij het kind, en ik vind het ook wel fijn als het sentiment waarmee ze precies uit de boom komt open blijft - "alles is verpest" geeft mij eensterker beeld/ gevoel.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt allemaal. Ik vind dit ook wel af, hoewel het zou paaen in een langer verhaal. Schrijvenmaar, je hebt gelijk wat betreft die laatste zin.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Spannend geschreven van het begin tot het einde hield het me vast. Ik dacht -waarom weer ik niet -dat het om een jongen ging. Waarschijnlijk met het cliché in mijn hoofd dat meisjes niet in bomen klimmen. Voor mij dus een heel verrassend eind toen bleek dat het een meisje was. Super. Ben wel nieuwsgierig waarom ze niet maar huis wilde . Misschien een puber ?

Lid sinds

9 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Driftig geschreven. Dacht ook dat het een jongen was. Maakt het nog wat meer recalcitrant. Goed! Doet er niet zoveel toe wat de aanleiding was voor mij, het gaat hier om de gevoelens van de HP. Goed om te weten dat politieopleiding zijn vruchten afwerpt...! Gebald geschreven, goed weergegeven. Had na het lezen zelf een verbeten trekje om mijn mond. :\\

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven! HP vindt dat ze 'zielige' ouders heeft. In ieder geval niet om trots op te zijn. Verhaal speelt zich naar mijn idee af op een landelijk erf bij een boerderij. Zelfs de mensen daar gedragen zich daar als dieren. Vader doet als een geslagen hond en moeder blaat tegen de agent :)