Waarom zou je niet je eigen woorden mogen uitvinden en gebruiken? Waarom mag je in een uitgebreid verhaal niet wat je mag in een gedicht: geuren beschrijven met uitgebreide kleurencomposities, of personages in droomwerelden laten leven waar logisch gezien geen touw aan vast te knopen is? Schrijven is voor mij KUNST. En daarin moet deze vrijheid mogelijk zijn.

Waarschijnlijk reageer ik als enige omdat ik ook van experimenteren met proza, proëzie en zelfbedachte woorden en vormen (kleuren, bladspiegel) houd

Is er hier iemand die ook buiten de lijnen denkt en schrijft?

Schrijven is voor mij KUNST.

Met iemand die houdt van alles wat experimenteel is zou ik graag elkaars teksten of ideeën over verhalen, of over schrijven in het algemeen bespreken.

Haha, mooie reactie. Maar niet iedereen schrijft natuurlijk kunst. Dat bewust proberen te doen is ook iets waard.

Vanuit de maker gezien drukt het de verbeelding of gevoelens van de kunstenaar uit in een scheppende activiteit. Gezien vanuit de waarnemer is kunst een schepping die bij de waarnemer een gevoel of verbeelding oproept, met als doel het voortbrengen van een origineel, zintuiglijk waarneembare (of anderszins voorstelbaar) uiting of product met een bepaalde gevoelswaarde of voorstelling. Meestal doet kunst een beroep op het menselijk gevoel voor esthetiek, maar kan daar soms ook op schokkende wijze afstand van doen. Aan de waarnemer biedt kunst de mogelijkheid om te worden meegenomen uit de dagelijkse realiteit, naar een door die kunstenaar gecreëerde wereld, of anders de mogelijkheid om die dagelijkse realiteit vanuit een ander perspectief te ervaren.

Ik denk dat mensen mij een beetje verkeerd begrijpen.

Dit topic heb ik aangemaakt om mensen te vinden die dezelfde dingen denken over schrijven, of tegen dezelfde problemen aanlopen.

Echter, om kunst te maken moet je je denk ik niet te veel laten beperken door regels.

Wanneer iets kunst is, dat is heel moeilijk te zeggen.

Esthetici en kunstenaars zijn er al tijden mee bezig definities te vinden, en het is nog steeds niet gelukt er eentje te vinden die echt alle kunst omvat, en toch geen niet-kunst onder kunst schaart.

Ik wil slechts aangeven dat het een streven van mij is om zo authentiek mogelijk te werken [...]

zo dicht mogelijk bij kunst te komen, [...]

en me daarom niet te veel wil laten beperken door regels als die dit in de weg staan.

Ik wil echt niemand aanvallen, ik denk helemaal niet dat ik beter ben dan jullie.

Eén van die dingen is dat ik merk dat ik vaak buiten de lijnen werk, een ander is dat ik bewust kunst probeer te maken.

Geweldig als je regels gebruikt, dat is hoe het zou moeten werken. Gebruik ze als dit je werk ten goede komt, verwerp ze als ze afdoen aan je werk. Dat is de boodschap die ik wil uitdragen. Niet: 'Breek alle regels want anders maak je geen kunst!'

Thérèse: "Als je met tekst een ervaringsdesign ontwerpt, maak je m.i. kunst." Lekker specifiek, hoe kom je daar zo bij?

Wat ik bedoel met 'bewust kunst maken' is eigenlijk gewoon er altijd voor waken of wat jij doet wel waarde, inhoud, authenticiteit heeft. Je mag 'sjablonen' gebruiken, maar als je alleen dat doet, en niets toevoegt, de je slechts kunst na en maak je het niet. Bewust kunst maken betekent dus niet dat je iets doet waardoor je per definitie kunst krijgt. Maar eerder iets waardoor je ervoor zorgt dat je niet per definitie geen-kunst produceert.

Wat ik bedoel met 'bewust kunst maken' is eigenlijk gewoon er altijd voor waken of wat jij doet wel waarde, inhoud, authenticiteit heeft.

Yrret, ik vind het een beetje moeilijk te begrijpen wat jij eigenlijk probeert te zeggen.