Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

open einde in een hoofdstuk

Ik neig ernaar hoofdstukken te laten eindigen met een open einde. Ik schets een scene: Een man zit samen met een vriendin die hij al jaren kent. Ze zijn niet meer dan goede vrienden, in het verleden vermoedde hij niets. Hij vertelt haar over een nieuwe liefde, maar dat hij het rustig aan doet. Dit is haar reactie. ‘Sukkelaar!’ Ze verschiet van haar woorden en verontschuldigt zich: ‘Sorry, dat mocht ik niet zeggen. Sinds mijn kanker flap ik er veel sneller dingen uit die ik niet meen.’ ‘Ben je zeker dat het dat is? Je bent toch niet jaloers omdat ik verliefd ben?' zegt hij. Met die laatste zin eindigt het hoofdstuk. Het volgende hoofdstuk kan over iets totaal anders gaan en deze lezer krijgt het gevoel dat het vorige hoofdstuk nog niet afgelopen was. Kan dit voor jullie? Normaal gezien wordt er later in het boek verder ingegaan op deze scene. Niet in de vorm van een flashback maar in de vorm van een nieuwe ontmoeting of telefoongesprek. Alvast bedankt J.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb het vaker gezien en ik vind het best irritant. Het voelt ook niet af. Je kunt best een open einde hebben dat wel af voelt door de verwoording van de laatste zin. En dat is hier niet het geval. Maar heb je ook een reden om dit zo te doen, of weet je gewoon niet hoe je het netjes afsluit?

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wonderer, bedankt voor je reactie. De reden dat ik dat doe is om de lezer benieuwd te maken of om hem zelf te laten verzinnen. Anderzijds wil ik de lezer niet opzadelen met een heleboel vragen. Ik ben de schrijver en heb de bouwstenen in handen. Bouwstenen die ik de lezer overhandig. Het stuk zou zo kunnen eindigen (summier) Ze rent de eettent uit. Hij spurt haar achterna, maar de uitbater roept dat ze nog moeten betalen. Hij haalt haar niet meer in. In een volgend hoofdstuk kan haar verliefdheid terug aangehaald worden. Heeft er nog iemand een mening hierover? Alle reacties zijn welkom. Groets J.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ja, precies. "Hij haalt haar niet meer in" vind ik wel af voelen. Het is een conclusie. Wat mij betreft kan dit best.

Lid sinds

16 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je moet het uitschrijven. Zou de uitgever zeggen, denk ik. Haal er alles bij. Wat, waarom, wie en hoe. Elke scene uitschrijven. De couleur locale, de gevoelens onderling.

Lid sinds

19 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
"De reden dat ik dat doe is om de lezer benieuwd te maken of om hem zelf te laten verzinnen. Anderzijds wil ik de lezer niet opzadelen met een heleboel vragen. Ik ben de schrijver en heb de bouwstenen in handen. Bouwstenen die ik de lezer overhandig." Maar maak er geen Tantaluskwelling van. Wat mij betreft, mag je op redelijk korte termijn de volgende bouwsteen aanreiken (en dan ook geven). Ik wil niet een boek lang achter de schrijver aan lopen rennen.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk dat je een "cliffhanger" bedoelt, een raak einde van je hoofdstuk waardoor je lezer 'gedwongen'/geprikkeld wordt om door te lezen, ook die volgende bladzijde om te slaan. Maar zo'n open einde als jij hierboven beschrijft, vind ik eerder 'niet af' dan een cliffhanger.

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In sommige culturen noemt men zoiets een 'cliff-hanger'. Brian Freeman is er een meester in ('Immoral', 'Stripped' of de Nederlandse versies 'Verdorven' 'De stripper'), maar natuurlijk niet de enige die er gebruik van maakt. Meestal gaat het niet in het volgende, maar in het daarop volgende hoofdstuk verder. Dat is ervan afhankelijk hoe de verhaallijn(en) lopen. Iedereen maakt denk ik gebruik van cliff-hangers om drive in het verhaal te krijgen. Ik deed dit bij LOSER - Director's Cut en doe het nu in een andere mate in BEA. Zo, dat was het. Ik sluit dat bericht af zonder cliff-hanger.

Lid sinds

17 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het kan maar ik vind het niet fijn. Je blijft met een te groot iets zitten vind ik.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Het ligt er een beetje aan. Bij een horrorverhaal als Christine van Stephen King is het juist perfect dat er een open einde is.

Lid sinds

16 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Persoonlijk vind ik dat het wel kan. Ik doe het zelf ook wel eens. Het is maar net op welke manier je de rest van het verhaal schrijft. In welke stijl.

Lid sinds

18 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je kunt dit soort open eindes gebruiken als spanningsboog. Ik gebruik dit soort dingen ook, zo houd je de lezer juist geboeid aan je verhaal. Maar ik vind wel dat je er dan later op terug moet komen. Niet in het hoofdstuk daarna misschien, maar ook niet te lang wachten met hier op terugkomen. Je kunt de lezer niet te lang in het ongewisse laten, dan gaan ze doorbladeren. Zoals jouw eerste stuk kan best vind ik. Jouw personen zwijgen erover, maar het blijft woeden in het hoofd van de lezer, en later haal je hetzelfde onderwerp in een discussie terug, of op een andere manier hetzelfde dilemma terug. (Zo zou ik het dan doen).

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dit einde is mij te open. Het gesprek is niet eens af. Dat zou ik als lezer niet pikken. Dat de gevoelens van de hoofdpersonen vragen oproepen, die niet (direct) beantwoord worden, (is ze nou verliefd of is het iets anders?) vind ik juist wel weer goed.

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind het eerlijk gezegd niet zo heel storend. Ik houd wel van boeken waarin je als lezer aan het denken wordt gezet en waarin hints staan die verwijzen naar dingen die nog moeten komen. En een cliffhanger aan het eind van een hoofdstuk kan m.i. best wel.

Lid sinds

16 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
ik vind de tweede beter, maar misschien moet je erop letten dat je afsluiting, cliffhanger of niet, niet "kunstmatig" wordt. het moet logisch zijn dat de vrouw wegrent. anders voelt alles zo afgekapt. "Hij haalt haar niet meer in." klinkt wel heel mooi, maar ik zou er wat meer tijd aan besteden. als ze plotseling is verdwenen als hij naar buitenkomt, kan een goede cliffhanger zijn. een meer "af" einde kan zijn als hij struikelt, en besluit haar niet te achtervolgen. maar voor een open einde hoeft ze alleen de deur uit te rennen, zonder dat je vertelt hoe die man reageert. dat mag de lezer dan zelf bedenken.