Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker

#43 Echte dame

Momenteel kan ik al heel veel. Ik ben groot. Zo kan ik al lezen. Het gaat nog wel langzaam, hoor! En ik kan mijn naam al schrijven. Eigenlijk telt dat niet. Dat kon ik al. Dat was het eerste wat ik kon. Mijn naam schrijf ik op tafels en stoelen. Op het gekleurde behang van Oma. Op mijn tas en jas. Mama wordt dan steevast boos. Mijn naam roept ze dan heel hard door het huis. Zo hard dat ik de kopjes in de kast hoor rinkelen. Dan ben ik bang dat ze stuk rinkelen. Ja, dan wordt Mama nog bozer. Het liefst verstop ik mij onder mijn prinsessenbed. Doen grote mensen dat ook? Ik bedoel verstoppen grote mensen zich ook als ze bang zijn? Nu ben ik een grote meid. Ik verstop me niet meer, maar loop naar beneden. ' Jaa Mamma', roep ik vanuit het trapgat. Ik trek mijn jurk recht. Mamma houdt er niet van als mijn jurk slordig zit. Mamma is een echte dame. Ik wil geen dame worden.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nuha, welkom hier. Leuk/grappig stukje. Het verband met de opdracht zie ik niet. Mis ik iets?

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@janpmeijers, Dank je. Ik heb de opdracht vrij ruim geïnterpreteerd en vanuit een jong kind het verbeteren van je leven beschreven. Een goed mens worden.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Nuha, Voor mij is het kind aandoenlijk - beter kan het niet worden. Mama is geen dame. Het is in mijn beleving een bitch. Je stukje heeft een prettige toon.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk om er je eigen interpretatie aan te geven, goed geslaagd :thumbsup:. Een lieflijk verhaal, je hebt goed de toon van een klein kind weten te pakken. Ik leef met haar mee.

Lid sinds

9 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Anne, leuk om te horen dat je echt meeleeft met het kind. @ Jan, mooi om te horen dat je de mamma een echte bitch vindt, dat was ook mijn bedoeling.