# 33 - Sinterklaas
Die avond stierf Sinterklaas. Hij sloeg aan barrels tegen de koude grond, plompverloren, als een broze chocoladepop. De jaren van feestelijk en wild geraas waren voorbij. Hij voelde zich niet welkom meer, de goedheiligman. Zijn kleurrijke entourage was aan flarden gereten en zelf werd hij uitgejouwd in buitenwijken waar kinderen hun mandarijnen op zijn mijter richtten.
Hij was moe en met reden. Hij leefde sinds eeuwen. Zijn rode koormantel hing hij aan de wilgen; zijn tabbaard was bevlekt.
Hoe zij ook had gestreden, er zouden geen plagende, liefdevolle, puur onhandige, op het laatste moment geschreven gedichten of sinterklaascadeautjes meer op haar tafel liggen. Zij nam een glas warme bisschopswijn terwijl haar hart uit pure nostalgie weende. Zij ging hem heel erg missen. De goedheiligman.
Gelukkig is de goedheiligman
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Ach Mili, wat een droefenis.
Lid sinds
11 jaarRol
Ik zie een strijdtoneel voor
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Voelbaar triest. Met een brok
Lid sinds
11 jaar 5 maandenRol
Mooi! Ik vraag mezelf af of
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Een triest eind voor zo'n
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
Een klein verdriet intens
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Ben ik raar dat ik hierom
Lid sinds
18 jaar 2 maandenRol
Mili, ik vind dit een
Lid sinds
10 jaar 9 maandenRol
Milli, één woord heeft mijn
Lid sinds
10 jaar 2 maandenRol
@Lili: ik kom volgend jaar
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
@mili, je bent altijd welkom
Lid sinds
10 jaar 1 maandRol
Mili, een drama, vol
Lid sinds
12 jaar 10 maandenRol
welk een weemoed het soort
Lid sinds
10 jaar 7 maandenRol
Dooier sterven dan aan
Lid sinds
12 jaar 11 maandenRol
Dag Mili, Mili schreef: Hij
Een mooi stuk Mili. Ik hoop
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
@Dos: Ik heet Mili, geen
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Konden we maar altijd blijven
Lid sinds
18 jaarRol
Mili schreef: @Anne: Heb jij
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol