Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#27 Verboden Verlangen - Foto

De foto op mijn beeldscherm vertoont een olijfgroene zweem, alsof er een vintage filter overheen is gelegd om hem kunstmatig een gedateerd sfeertje te geven. Maar de kleine scheurtjes en kreukjes, en de zichtbare schaduwranden eromheen, verraden dat hij authentiek is, en ingescand. Het kiekje is duidelijk genomen door een amateur, want hoewel redelijk scherp, is het beeld chaotisch en ontbreekt er diepte en focus. Een volle bar. Veel halfvolle en lege glazen. Sigarettenrook in het schijnsel van gekleurde lampen. Het licht is harder en witter dan je, gezien die lampen, zou verwachten, waarschijnlijk is de foto met flitslicht gemaakt. Aan de muur op de achtergrond hangt een groot affiche waarop wit op zwart concerten staan aangekondigd: Vrijdag 15 april: Herman Brood & his Wild Romance , Zaterdag 23 april: Barrelhouse. Eronder staat nog meer tekst, maar die is onleesbaar achter lege bierflessen en opgestapelde glazen op de bar. Temidden van een aantal mensen van wie alleen de achterkant te zien is, zitten Sylvia en ik allebei omgedraaid op een kruk, onze rug tegen de bar. Nancy leunt tussen ons in en zit half op mijn knie. Hoe oud zijn we daar? Vijftien, zestien hooguit. We hebben alle drie een versleten spijkerjack aan. Lachend kijken we in de lens, drie glazen bier geheven in de richting van de fotograaf. En in onze vrije hand - schaamteloos – alle drie een shaggie tussen wijs- en middelvinger geklemd.

Lid sinds

11 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fatamorgana, Zie mijn reactie op 'proeflezen'. (Onlangs bezocht ik een optreden van Barrelhouse - Na afloop was Tineke Schoemaker zo vriendelijk een cd-hoesje te signeren: 'Voor Jan!'. Ze staat al 40 jaar op het podium en oogt nog als een meisje. Die cd: 'vintage blues' koester ik :) ) Mooi fragment, Fata.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Fata Dit is een moeilijke opdracht, omdat het gevaar voor TELL levensgroot op de loer ligt. Ik vind dat je het beeld mooi hebt gevangen. Heel goed gedaan vind ik ook dat de nostalgie van de vertelstem in de beschrijving doorklinkt. Het kan hier en daar nog iets compacter n.m.m. Kiekje duidt al op een amateurfoto bijvoorbeeld. Maar, chapeau!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je JanP. Deze opdracht is me wel in de schoot geworpen besef ik, ik kon m'n eerste alinea er bijna naadloos inschuiven ;-) Ja, ik was ook altijd wel gecharmeerd van Barrelhouse. Geweldig dat ze nog steeds optreden. Die cd, en vooral het hoesje, zou ik zeker koesteren als ik jou was!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank je Leonardo. Ik zal de hoeveelheid details later nog eens onder de loep nemen, misschien kan het inderdaad hier en daar compacter.

Lid sinds

10 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Is het verboden verlangen dat de verteller terug wil naar de tijd van toen? Mooie sfeer neergezet! Waarschijnlijk is de foto met flitslicht gemaakt - later zeg je - "hoe oud zijn we daar" De verteller was er dus zelf bij. "Waarschijnlijk" kan dan volgens mij beter weggelaten worden. "Mensen waarvan" - beter "mensen van wie". (dat zegt mijn spellingchecker tenminste altijd) Ik vond het een prettig te lezen verhaal, zag de rook door de kamer kringelen.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dag Fatamorgana, Kom er maar eens om. Fantastisch sfeerbeeld, schitterend ingeleid, met een diepere laag die herkenning losmaakt. Dank je :)

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Woodpecker: Dank je voor het compliment en de herkenning ;) @ Angelieke. Dank voor de opmerking over "mensen van wie" ipv "mensen waarvan". Ik heb het aangepast. Of de verteller nog zal weten of er wel of niet geflitst is bij het maken van de foto is de vraag, het is een plaatje van een kleine veertig (oeiiii ja! ) jaar geleden. Waarschijnlijk weet ze niet eens meer door wie en wanneer de foto precies gemaakt is. Oh en het verboden verlangen zit hem niet zozeer in het terug willen naar de tijd van toen, maar bevindt zich vooral tussen de vingers van de drie vriendinnen :o

Lid sinds

9 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Klasse geschreven. Ik visueel mij het verhaal als een soort zoomfunctie, dat je langzaam maar zeker verder inzoomt in de foto en de meer en meer details onthuld worden. Zeer mooi!

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik was even afgeleid door het olijfgroene zweem, wat ik mij vast veel groener voorstel dan jij het bedoelt, maar eenmaal in de beschrijving zit ik er ook echt helemaal in; heerlijk gedaan. En dan die laatste zin ... perfect.

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi mooi mooi! Mooi sfeerbeeld en de spanning die er zit in deze beschrijving. Het roept vragen op, als het begin van een boek. Dat ik zou graag willen lezen.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oude foto's worden eerder sepia dan olijfgroen. Ik vind dit een heel goede tekst. Het zal er vast mee te maken hebben dat ik behoor tot de generatie van de hoofdpersoon, maar je zuigt me echt de tekst in. Ik werd er nostalgisch van. /respect

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik wil helemaal niets afdoen aan het verhaal - prachtig! Barrehouse, Herman Brood, shaggie (!) ik ging helemaal terug in de tijd, maar, voordat ik aan mijn eigen bijdrage begin, zou ik toch van de juf even willen horen of dit niet technisch gezien een monoloog is. Sorry Fata dat ik jouw bijdrage hiervoor ge(mis)buik. Ik vond het écht mooi beschreven!

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Henny: Dank je, en geheel toevallig is het ook de eerste alinea van wat (hoop ik) ooit een boek wordt. Ik was daar deze week hard mee bezig geweest en kon deze inleiding, met een kleine aanpassing, probleemloos voor de opdracht gebruiken ;) @Ostinato. Dank je voor het compliment en de nostalgie. Over de kleur van oude foto's, het valt mij op dat mijn (kleuren)foto's uit die tijd toch echt een soort geel-groenige zweem krijgen. Misschien wordt dat veroorzaakt doordat het rood en/of blauw eerder verdwijnt dan het geel... (geen idee, ik opper maar wat). In mijn smartfoon zit een appje met filters voor je foto's en eentje daarvan heet "Vintage" en geeft dat zelfde effect. Dus ik denk dat Vintage het nieuwe Sepia is :?:

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Bartsnel: dank je, de leeftijd van de medeforumgebruikers wordt wel steeds duidelijker, de generatiegenoten haal je er snel uit met zo'n verhaaltje. Over je vraag: Ik vond en vind dat ook een lastige, vraag het me bij mijn eigen stukje maar ook bij die van anderen, wat het verschil is met een monoloog. Dus misschien dat de Juf zich daar idd nog even over uit wil laten! ;)

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind dit geen monoloog; in mijn beleving moet een monoloog echt gesproken aanvoelen. @Fata: het maakt niets uit voor je tekst, die staat als een huis. Dat geelgroenige herken ik ook wel. Olijfgeel? :P

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Top! :thumbsup: Uitstekend de sfeer van de foto overgebracht. Wat een verboden verlangens voor de jeugd van nu: als 15-16 jarige een biertje drinken en een shaggie roken tijdens een kleinschalig concert van Herman Brood! :p Ik vind dit geen monoloog want ik denk ook dat het uitgesproken moet kunnen worden. Dit is meer een gedachtegang, een herinnering die de HP aan de foto heeft.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Het is al een aantal keer gezegd hierboven. Dit is echt een sfeervol verhaal. Bijna iedereen heeft wel van die oude foto's vol met zorgeloze herinneringen. Ik had er graag bij willen zijn (zo voelde het trouwens wel een beetje). Biertje, shaggie en Herman Brood. Hoe mooi kan het soms zijn?

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
de generatiegenoten haal je er snel uit met zo'n verhaaltje.
Ach, een goed sfeerbeeld is een goed sfeerbeeld. Ik houd helemaal niet van bier of van roken en mijn bestaan zat veertig jaar geleden nog niet in de planning, maar dit verhaal brengt mij absoluut en vol heerlijke nostalgie direct terug bij mijn 16jarige avonden uit, al stonden daar Bettie Serveert en the Gathering op de posters.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Fata, naar mijn gevoel voer je al jaren een strijd tegen tabak. Laat het gaan :-). Ik realiseer mij, jou lezend, dat ik het niet op papier zou kunnen krijgen zoals jij het doet. Ik kan mij daarover verbazen; hoe divers zijn wij niet. Je hebt op een bijzondere manier geschreven. :thumbsup:

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Een uiterst zorgvuldige, sfeervolle beschrijving van een oude foto, met veel aandacht voor details die er toe doen. Als ik goed kon tekenen zou ik de foto zonder meer kunnen kopiëren, inclusief de kleurzweem die ik wel herken. Dit laatste komt vaak voor als een film voor daglicht wordt belicht met kunstlicht.

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Door hoe je schrijft, zie ik de foto voor me. Het stuk brengt daarnaast het gevoel van nostalgie over dat de verteller heeft. Mooi.

Lid sinds

10 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mili, Dos en Petra, dank. Fijn, de herkenning. @Mili, de strijd tegen de tabak heb ik een aantal jaren geleden gelukkig gewonnen. Die is trouwens wel geruisloos overgegaan in een strijd tegen calorieën, maar dat is een ander verhaal. Raar genoeg heb ik er geen problemen mee om bij wijze van spreken tussen kettingrokers te zitten, (behalve dat mijn haren en kleren er gruwelijk van gaan stinken) maar als ik dan zo'n fotootje zie van mezelf met dat vanzelfsprekende shaggie in de hand, ja dan valt daar toch mijn oog op en voel ik toch.... heel even... in een flits ... zo'n verboden.... mmmmmmm :o

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fata, ik weet hoe dat voelt. Ik vind het nu stinken en kan me niet meer voorstellen dat we "vroeger" gewoon op kantoor, in de trein, overal rookten. Maar onlangs - naar aanleiding van een rampenfilm geloof ik - vroeg mijn vrouw aan me wat ik zou doen als ik wist dat in een paar uur de wereld zou vergaan verging. Zonder nadenken: Roken! :-)

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Maar dan toch de vraag. Heb ik het mis als het ook over het verlangen naar meer gaat, het afzetten tegen?

Lid sinds

10 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Over je vraag: Ik vond en vind dat ook een lastige, vraag het me bij mijn eigen stukje maar ook bij die van anderen, wat het verschil is met een monoloog. Dus misschien dat de Juf zich daar idd nog even over uit wil laten! ;)
Ik ben slecht in definities, altijd geweest, te tegendraads ben ik bang. En puur pragmatisch. Dus daarvoor moet je niet bij mij zijn. Voor mij is er wel een verschil tussen monoloog en een beschrijving. Een monoloog is wat een enkel persoon vertelt, kan intern zijn, mag niet te kort zijn en het kan de verteller zijn die iets beschrijft. Maar een monoloog kan ook over handelingen kan. Je kunt een handeling beschrijven. Maar dat is niet wat ik hier zou willen. Wanneer je een voorwerp beschrijft of een landschap, dan bepaalt je woordkeuze welke emotie de lezer erbij krijgt. Ik zou willen dat je daarmee speelde. Er kan zoveel meer in een beschrijving, en we kiezen veel te vaak simpele voor de hand liggende woorden terwijl het Nederlands zoveel mooie specifieke woorden kent die een specifiek gevoel oproepen. Waardoor een beschrijving van ene ruimte bijvoorbeeld al meteen iets kan zeggen over degene die de ruimte in loopt. Dat maakt het spannender, sprankelender. Ik zou zo graag willen dat je daarmee experimenteert, dat de beperking die ik je nu opleg een uitdaging wordt om voorbij het vanzelfsprekende te kijken en dingen uit te proberen. Misschien niet echt een antwoord op je vraag, maar dat is wat ik beoog met deze opdrachten

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@henny fortuin, Heb je voorbeelden van zulke specifieke woorden die een specifiek gevoel kunnen oproepen, bij bijvoorbeeld het beschrijven van een ruimte?

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Henny, als ik zo lees wat je hebt bedoeld met deze opdracht, dan heb je - met alle respect - de verkeerde woorden gebruikt. De opdracht hield vooral beperkingen in: niet dit, geen dat. Een uitdaging hoor, daar niet van en erg leerzaam!

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@lucius "Zijn voetstappen echoden tegen het hoge gewelf." "De wankele trap leidde me naar de kelder, waar het aardedonker en onverwacht warm was." "Toen de deur openging, hoorde zij vioolmuziek en het geroezemoes van honderden stemmen."