#25 - Inzicht
Inzicht
Ik droomde mijn leven, tot de realiteit me wakker maakte.
De sleur ervoer ik pas toen die onderbroken werd.
Toen ik voelde wat ons leven mij allemaal had gekost, leverde het mij niets meer op.
Ons huwelijk werd een eenzame opsluiting toen jij haar in vrijheid ontmoette.
Ik verlies jouw aandacht nu ik ben gestopt met vragen.
Nu het donker is, mis ik het licht.
Er ontbreekt een thuis terwijl ik aan het dwalen ben.
Omdat ik huil besef ik, dat ik gelukkig was.
Ik voel me koud nu jouw warmte weg is.
De leegte zonder jouw armen is oneindig.
Nu jij bent gegaan, weet ik pas hoeveel ik van je houd.
Leonardo Pisano
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Henny Fortuin schreef: Of
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
*Dubbele post!* Eigenwijs en
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Hey Marietje, Prachtig. Dit
Lid sinds
10 jaar 3 maandenRol
W Rynlandt schreef: Hey
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Marietje schreef: Leonardo
Lid sinds
14 jaarRol
Leonardo Pisano
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Dus eigenlijk is een ikeakast
Lid sinds
10 jaar 8 maandenRol
Johanna B. schreef: Dus
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Het gedicht als Ikea kast, de
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol
Ik vind het een heel mooi
Lid sinds
10 jaar 6 maandenRol
Vervoortk schreef: Ik vind
Lid sinds
10 jaar 10 maandenRol