Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

#17 - Zomerkennis

"Oeroe?" zei ze, met lage zwoele stem. Verbaasd keek ik op naar de rijzige blondine die me aansprak. Wie zou mij hier nou kennen? "Ben jij niet Oeroegoeroe?" "Ja?" "Wat leuk! Om jou nog eens te ontmoeten." Iets in haar gezicht, of misschien in haar houding kwam me vaag bekend voor. Ik pijnigde mijn hersens, maar er kwam verder niets bovendrijven. "Mag ik er even bij komen zitten?" Dat kon ik moeilijk weigeren. Ik had verkoeling gezocht onder de zonneluifel aan het enige vrije tafeltje op het terras. Om me heen was zelfs geen stoel meer vrij. Bevallig nam ze plaats. "Ik heb nog vaak aan je gedacht." "Oh?" "Maar je herkent me zeker niet?" "Jawel, het begint te dagen. Het is ook al zo lang geleden." Dat leek me een veilige gok. Even leek ze teleurgesteld. Toen gleed er een lach over haar gezicht. "Je weet het niet, hè? Wie ik ben." Vertrouwelijk boog ze zich naar me toe. Door haar parfum heen rook ik een vleugje van een andere, meer penetrante geur. "Je lijkt wel een oud wijf, zei je altijd tegen me." De herkenning trof me als een donderslag. Wat had ik een hekel aan haar gehad! Altijd aan het zeuren en het mauwen. Altijd om aandacht vragen. Verbijsterd keek ik haar aan. "Geen wonder dat ik je niet herkende, je bent wel heel erg veranderd." "Ja, mooi toch?" "Je ziet er goed uit, dat moet ik toegeven." "Ik weet dat je niet veel van me moest hebben. Dat je me een zielige jongen vond. Maar toch ben ik je dankbaar. Jij praatte tenminste nog tegen mij. En omdat jij me altijd een oud wijf noemde ben ik eindelijk gaan beseffen wie ik was. Dat ik echt een wijf was. Dat heeft me de kracht gegeven om te worden wie ik nu ben." "Sorry," zei ik. "Dat was alles wat ik wilde horen." Ze stond op en liep heupwiegend weg. Aangeslagen keek ik haar na. Ook hier in de schaduw was het nog drukkend warm, de koude ranja slaagde er niet in mijn dorst te lessen.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Oeroegoeroe? Je weet dusdanig te intrigeren dat ik jouw tekst meer keren heb gelezen om er achter te komen dat je met een transgender praat. Hoe bedoel je iemand niet herkennen uit je verleden ;-). Je hebt er een dubbele lading aan gegeven. Apart gedaan Oeroe.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fantastisch. Net toen ik dacht: wat loopt ie te knoeien met de geslachten, kwam de ontknoping. Leest als een trein. Hulde. Verfrissend gebrek aan spelfouten ook. Maar wat moet ik met die penetrante geur?

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Heerlijk verhaal! :) Vlot geschreven, duidelijk en compleet. Even die twijfeling over de geslachten maar dan snel de ontknoping! En tja, die geur? Top!

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor de bemoedigende reacties. Ik had het in één pennenstreek op het scherm gekwakt, maar ik zag nu toch een paar schoonheidsfoutjes. De tweede keer 'hekel hebben aan' heb ik vervangen door de spreektaal uitdrukking 'niets moeten hebben van'. @Mili, ik vroeg me inderdaad af of het niet net iets te cryptisch was. En of ik op het eind meer duidelijkheid moest verschaffen, door haar iets op te laten merken over ombouwen of zo. Maar geplaagd door de limiet van 350 woorden heb ik het gelaten zoals ik het geschreven had. @Ostinato, tja die geur. Ik heb het niet uitgeschreven, maar geur kan een belangrijke trigger zijn voor herinneringen. Je kunt je wel om laten bouwen maar ik betwijfel of je zweet daar anders van gaat ruiken.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Misschien is het omdat ik eigenlijk hetzelfde idee had bij het lezen van de opdracht, maar ik zie niet in hoe en waarom je het duidelijker zou kunnen/ moeten maken. Het is duidelijk, het klopt en het loopt; het is goed zoals het is. En ik zal iets anders moeten verzinnen.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Je laat voor mij niet zien dat die geur iets doet met je hp. Ik begrijp dat de herinnering erdoor getriggerd wordt, maar voor mij blijkt dat niet uit je tekst, waardoor die geur betekenisloos lijkt.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato. Ik ervaar een nadere uitleg van die geur als overbodig. In het korte bestek van dit verhaaltje wil ik geen woorden vuil maken aan wat haar geur met mijn HP doet. Het is de combinatie van haar lichaamsgeur en de woorden 'Je lijkt wel een oud wijf.' die de herinnering oproept. Ik wil dat in het verhaal niet duiden, maar kennelijk is de manier waarop ik het neergezet heb niet voor iedereen duidelijk. Twee eenvoudige ingrepen zouden dat misschien kunnen verhelpen: 1. volgorde Even leek ze teleurgesteld. Toen gleed er een lach over haar gezicht. "Je weet het niet, hè? Wie ik ben." Vertrouwelijk boog ze zich naar me toe. "Je lijkt wel een oud wijf, zei je altijd tegen me." Door haar parfum heen rook ik een vleugje van een andere, meer penetrante geur. De herkenning trof me als een donderslag. Wat had ik een hekel aan haar gehad! 2. volgorde + formulering Even leek ze teleurgesteld. Toen gleed er een lach over haar gezicht. "Je weet het niet, hè? Wie ik ben." Vertrouwelijk boog ze zich naar me toe. "Je lijkt wel een oud wijf, zei je altijd tegen me." Door haar parfum heen rook ik een vleugje van haar lijfgeur. De herkenning trof me als een donderslag. Wat had ik een hekel aan haar gehad! Zo beter?

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato, ik denk zeker niet dat je traag van begrip bent. Het tekstje was gewoon niet goed genoeg. Bedankt voor je opmerkingen. @Schrijvenmaar, sorry voor het kale gazonnetje voor je voeten. Maar anders was het andersom geweest. Dat is dan weer een voordeel van direct posten zonder na te denken. Het thema is natuurlijk lang niet uitgeput, maar ik zou er ook niet meteen voor kiezen om hetzelfde idee nog een keer uit te werken. Het kan natuurlijk wel een uitdaging zijn om het beter, indringender, mooier, of gewoon anders te doen...

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Ostinato. Ik ervaar een nadere uitleg van die geur als overbodig. In het korte bestek van dit verhaaltje wil ik geen woorden vuil maken aan wat haar geur met mijn HP doet. Het is de combinatie van haar lichaamsgeur en de woorden 'Je lijkt wel een oud wijf.' die de herinnering oproept. Ik wil dat in het verhaal niet duiden, maar kennelijk is de manier waarop ik het neergezet heb niet voor iedereen duidelijk. Twee eenvoudige ingrepen zouden dat misschien kunnen verhelpen: 1. volgorde Even leek ze teleurgesteld. Toen gleed er een lach over haar gezicht. "Je weet het niet, hè? Wie ik ben." Vertrouwelijk boog ze zich naar me toe. "Je lijkt wel een oud wijf, zei je altijd tegen me." Door haar parfum heen rook ik een vleugje van een andere, meer penetrante geur. De herkenning trof me als een donderslag. Wat had ik een hekel aan haar gehad! 2. volgorde + formulering Even leek ze teleurgesteld. Toen gleed er een lach over haar gezicht. "Je weet het niet, hè? Wie ik ben." Vertrouwelijk boog ze zich naar me toe. "Je lijkt wel een oud wijf, zei je altijd tegen me." Door haar parfum heen rook ik een vleugje van haar lijfgeur. De herkenning trof me als een donderslag. Wat had ik een hekel aan haar gehad! Zo beter?
Sorry dat ik mezelf ermee bemoei maar zou het niet treffender zijn als het is: [ Wat had ik een hekel aan HEM gehad!] :? Dan wordt de lezer meteen op het juiste andere spoor gezet!

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
:thumbsup: :thumbsup: :thumbsup: Origineel idee. Mooi geschreven. Van 'Sorry' zou ik dan weer 'Sorry?' maken. Want ja, ze is je toch dankbaar. (Het is muggenzifterij, ik weet het. Over zo iets kun je uren leuteren.)

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Marietje. Ik ben er blij mee als je meedenkt, dus verontschuldig je maar niet. Eerder de clou weggeven was een mogelijkheid geweest, en ik heb me inderdaad even afgevraagd of ik daar al van 'haar' naar 'hem' wilde gaan, maar ik heb ervoor gekozen de ontknoping te bewaren tot het einde. @Woodpecker. Uren leuteren is aan mij wel toevertrouwd. "Sorry?" was zeker mogelijk geweest. Maar...: 1. Dat kan begrepen worden als een vraag met als strekking: "Wat bedoel je?" 2. Zij is hem dankbaar, althans dat zegt ze, maar hij herinnert zich hoe grof en ongevoelig hij is geweest

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Knap dat je alle drie mogelijkheden voor de terrasontmoeting in zo'n kort verhaal verenigt. Eentje is al moeilijk genoeg.

Lid sinds

10 jaar 6 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Woodpecker. Uren leuteren is aan mij wel toevertrouwd. "Sorry?" was zeker mogelijk geweest. Maar...: 1. Dat kan begrepen worden als een vraag met als strekking: "Wat bedoel je?" 2. Zij is hem dankbaar, althans dat zegt ze, maar hij herinnert zich hoe grof en ongevoelig hij is geweest
Je hebt absoluut een punt. 'Sorry/? zou wat verdere aanpassingen behoeven in de tekst. Dus gewoon - inderdaad - niets meer aan doen.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bedankt voor alle nieuwe complimenten. Ik merk nu dat ik complimentjes krijgen leuker vind dan ik mezelf toe wil staan. Tegelijkertijd zie ik dat er nog wel het één en ander te verbeteren valt. @Pisano, een knap staaltje van opmerkzaamheid. Ik had me inderdaad ten doel gesteld om alle drie de mogelijkheden te combineren: eerst iemand niet herkennen, dan blijkt het iemand waaraan je een hekel had, en ten slotte word je geraakt. Toen ik dat geformuleerd had volgde het verhaaltje automatisch.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Mooi geschreven en interessant idee. Ik vind het wel mooi dat je nergens specifiek transgender of ombouwen noemt. Dat zorgt ervoor dat ik, als lezer, zelf moet nadenken!