Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Wekelijkse schrijfopdracht #16 - Onmisbaar - In de remise

“Sjors, kom je binnen? De taxi komt zo.” “Geen taxi! Poftermodde!” “Maar je moet gaan werken, lieverd.” “Kan niet, trein stuk!” Sjors laat zijn hoofd hangen en begint onbedaarlijk te huilen. Met een zucht pakt Sjors’ moeder de telefoon om de taxi af te bellen. Met Sjors in discussie gaan is zinloos. Sjors loopt inmiddels heen en weer door de tuin. Af en toe blijft hij even stilstaan om vol overgave een serie vloeken te uiten. Ze ziet de vloeken meer dan dat zij ze hoort. Sjors’ hele lijf vloekt mee. Voor de deur van de schuur liggen conducteurspet en fluitje werkeloos op de grond. Naast een fiets met lekke band. “Wat is er aan de hand, kerel?” Sjors kijkt verbaasd om zich heen, hij ziet niemand. Even later komt boven de schutting het hoofd van de buurman tevoorschijn. “Nou, zeg het eens! Wat scheelt eraan?” “Trein is stuk,” mompelt Sjors. “Mag ik eens kijken?” Sjors kijkt naar zijn moeder, ze knikt. Buurman komt naast Sjors staan en samen kijken ze een tijdje naar het kapotte vervoermiddel. “Sja, ik zie het al, dat wiel is stuk. Dat moet gemaakt worden, Sjors. Zou ons dat lukken denk je?” Sjors steekt zijn borst vooruit. “Ja, meneer Buurman. Ik weet alles van treinen!” “Goed zo, jongen,” zegt de buurman, “zet jij dan die trein vast in de remise, dan haal ik de bandenlichters, lijm en dat soort grut eventjes.” Sjors zet gauw zijn conducteurspet op, zijn moeder schenkt de buurman een dankbare glimlach. De trein zal vandaag toch nog vertrekken. En terwijl Sjors zijn fiets met grote precisie in het midden van de tuin parkeert, pakt moeder nogmaals de telefoon om het eetatelier te melden dat hun muffinbakker vandaag wat vertraging heeft.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat een alleraardigst verhaal over Sjors de muffin bakker, en tevens conducteur van treinen. Lieflijk geschreven. Het verhaal heeft een kop en een staart en het beeld dat je hem ziet vloeken blijft me bijstaan. Mooi! Ik vergat nog te raden, ging het hier om BEHULPZAAMHEID van de buurman?

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dankjewel Odile. Ik vond dit een leuke gelegenheid om Sjors' fiets nog eens uit de schuur te halen. Sjors maakte al eerder zijn opwachting in wekelijkse schrijfopdracht #1.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Werkelijk een sympathiek verhaal. En gelukkig worden de muffins wel gebakken vandaag. De goedheid van de mens, in dit geval de buurman, lijkt mij de deugd. Er spreekt liefde uit de manier waarop de buurman helpt. Alsof het de meest gewone zaak van de wereld is om even te helpen met het repareren van de 'trein'.

Lid sinds

11 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Erg leuk Sanne. Vereist misschien wel de context van #1, maar is ook zelfstandig sterk. Behulpzaamheid is wel een deugd, maar niet één van de zeven deugden. Maar dat was ook niet de opdracht, zie ik nu. Edit: ik zit er helemaal naast. Het is natuurlijk de deugd 'Caritas' of naastenliefde.

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Odile: behulpzaam is de buurman zeker @ Johanna B.: Buurman is een dijk van een kerel @ Ostinato: Behulpzaamheid is ook een vorm van naastenliefde Dank allen voor jullie reacties.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ostinato, er zijn inderdaad veel meer deugden dan zeven, zoals er ook meer religies zijn met diverse opvattingen over deugden. Ik heb een boekje met deugden zoals stoutmoedigheid, welwillendheid, enz. Toch zou je inderdaad kunnen zeggen dat welwillendheid iets te maken heeft met naastenliefde.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sanne, ik zie een autistische jongen voor me die niet naar zijn dagwerkverblijf gaat als zijn trein thuis niet gereden heeft. Buurman weet zoals altijd op een vriendelijk manier toch tot de jongen door te dringen en hem te helpen. Zo dat het systeem alsnog weer klopt en de dag verder volgens plan kan verlopen ...

Lid sinds

10 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Johanna B. Ik ben ook wel benieuwd naar die titel, dus geen probleem. @ Jolanda: Inderdaad. Sjors is een autistische jongen met een levendige verbeelding en een enorme behoefte aan routine.

Lid sinds

9 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb jouw verhaal nog eens gelezen. Er zit door jouw woordkeuze een leuke lijn in het verhaal van terugkerende elementen. Verder zorgen "Poftermodde" en "dat soort grut" voor een mooie omschrijving van wat je bedoelt zonder het allemaal bij de naam te hoeven noemen.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Leuk geschreven! Je hebt letterlijk en figuurlijk in je verhaal verwerkt: naastenliefde. Mooie deugd!

Lid sinds

17 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Grappig verhaal. De deugd is het invoelingsvermogen van die buurman. Hij speelt het spel mee, al is het voor Sjors geen spel natuurlijk.

Lid sinds

10 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
De onvoorwaardelijke liefde van de moeder voor haar kind. Het engelengeduld dat zij heeft, de blijdschap die zij met hem deelt.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
De titel van het boek is 'De levensboom van de deugden', van Charles Steur bij uitgever Amphora, het is tegelijkertijd een nuchter kabbala boek. Dat ligt niet iedereen.

Lid sinds

12 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Sanne, prachtig. Naastenliefde is een van de zeven deugden die ik herken, toch ook een vorm van voorzichtigheid van de buurman.

Lid sinds

10 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Fijn dat Sjors weer eventjes terug is! Een heerlijk verhaal, vlot geschreven. Grappig is wel dat ik jouw eerste verhaal niet zo duidelijk meekreeg maar met die ervaring klopt dit hele verhaal. Inmiddels ken ik Sjors een beetje, een genoegen! :)