Aanbeveling van auteur in brief naar uitgever?

Dat lijkt me wel verstandig. Gaat de auteur daarmee akkoord?

Nee, niet doen, want de redacteur bepaalt liever zelf of hij iets goed vindt. Het valt in de categorie 'Mijn buurvrouw zegt dat het leuk is'. En als de schrijfster door professionals niet zo goed beoordeeld wordt, en de uitgever de schrijfster kent, is het juist geen aanbeveling.

Je hoeft de woorden niet te herhalen, je kunt toch schrijven dat proeflezer X er lovend over was? Dat lijkt mij voldoende en niet te opdringerig. Uiteraard zet je de lovende woorden wel op je website...

Tegenvraag: Waarom probeer je het niet bij de CrimeCompagnie en vraagt de auteur om toestemming om haar lovende beoordeling aan te halen bij die/haar uitgever?

Ha, de meningen zijn verdeeld, zie ik. Dank voor jullie inzichten. Wiske, wat jij zegt, is precies waar ik ook bang voor ben. De tussenweg van Schlimazlnik lijkt me wel een goede: niet citeren, alleen kort aanhalen.

Goede vraag Angus. CC ligt inderdaad voor de hand, maar ik geloof in mijn product en ik wil testen hoeveel interesse er is van andere uitgevers.

Ik denk dat dat alleen nuttig is als het een bekende schrijfster is. Iemand die dus bij alle lezers, uitgeverijen en boekhandels bekend is. Anders mist het zijn doel. Want het gaat erom dat men bij de uitgeverij zegt: o, als zij het goed vindt, dan kan het wel eens wat zijn. Geen garantie dat een uitgever het dan ook wat vindt, maar er wordt dan wel met wat meer aandacht naar gekeken, lijkt mij zo. Aanhalen dat een schrijfster die niemand kent het goed vindt, werkt misschien meer in je nadeel, dan je voordeel.

Als je dit vindt:

ik vind dat mijn manuscript voldoende overtuigingskracht zou moeten bezitten, immers: goede wijn behoeft geen krans. Bovendien wil ik de uitgever geen mening opdringen.

is dit:

Aan de andere kant: opvallen in de slushpile is al moeilijk genoeg voor een debuterend schrijver dus alle beetjes helpen misschien, zelfs als ze afkomstig zijn van een auteur die bij een andere uitgever publiceert.

niet echt nodig. Vertrouw op je eigen kunde en kracht. Je manuscript - althans een gedeelte ervan - zal toch wel gelezen worden. En al ging er een begeleidende brief mee van de Grote Alom Gewaardeerde Jannes Kruiwagen, dan nog zou de uitgever zelf (willen) beslissen. Ikzelf heb geen andere ervaringen - ook niet van anderen. Het noemen van proeflezer X of Y helpt alleen wanneer de uitgeverij het toch al een goed manuscript vindt. En áls de uitgeverij het een goed manuscript vindt, heb je proeflezer X of Y weer niet nodig.

Zou het? Stel, je begin is niet zo goed. Grote stapel. Zou dan die aanbeveling niet het verschil uit kunnen maken? Dat iemand dan toch nog even doorleest en tot de ontdekking komt dat hij te vroeg geoordeeld heeft? Ik vraag het me gewoon af.

Stel, je begin is niet zo goed? Dan moet je het nog niet insturen.

Ik denk dat als het begin niet goed is, er helemaal niet verder wordt gelezen.

Stel, je begin is niet zo goed? Dan moet je het nog niet insturen.

Heel flauw, alsof iedereen dat herkent in zijn eigen schrijfsels. Jouw reactie komt erop neer dat alleen maar goede manuscripten zouden worden verstuurd. Kom op!

Ik zou het er gewoon in zetten. Bij een schrijfcursus van een bekende schrijver die ik gevolgd heb kwam de vraag: "Hoe val ik op tussen al die manuscripts?" Zijn advies was dat een aanbeveling daar goed bij kan helpen en aangezien hij over alle cursisten te spreken was, mochten wij zijn naam in de begeleidende brief noemen. Ik heb het zoals schlimazlnik zegt gedaan. Geen letterlijk citaat, maar onder aanmoediging van

Stel, je begin is niet zo goed? Dan moet je het nog niet insturen.

Heel flauw, alsof iedereen dat herkent in zijn eigen schrijfsels.

Castor heeft een professionele schrijfster als proeflezer aan zijn zijde. Het gaat er dus niet meer om of hij dit-of-dat al dan niet herkent in zijn eigen schrijfsels. Hij is een stap verder.

Jouw reactie komt erop neer dat alleen maar goede manuscripten zouden worden verstuurd. Kom op!

Wat voor zin heeft het om niet-goede manuscripten te verzenden, Angus?

Wat voor zin heeft het om niet-goede manuscripten te verzenden, Angus?

Uitgevers ontvangen enkel goede manuscripten?

Castor heeft een professionele schrijfster als proeflezer aan zijn zijde. Het gaat er dus niet meer om of hij dit-of-dat al dan niet herkent in zijn eigen schrijfsels. Hij is een stap verder.

En om te beoordelen hoe serieus en gedegen haar reactie is, zou hij haar kunnen vragen om haar instemming om die aan te halen als hij voornemens is zich tot haar uitgever te wenden onder verwijzing naar die aanbeveling. Edit: ergens was hier een topic over mooie woorden. Ik vind het geen mooi woord, maar wel waardevol: boerenverstand.

Angus, je hebt helemaal gelijk. Alleen op twee kleine puntjes niet:

Uitgevers ontvangen enkel goede manuscripten?

Ik suggereerde dat het geen zin heeft om niet-goede manuscripten in te sturen.

En om te beoordelen hoe serieus en gedegen haar reactie is, zou hij haar kunnen vragen om haar instemming om die aan te halen als hij voornemens is zich tot haar uitgever te wenden onder verwijzing naar die aanbeveling.

Hij wil het niet naar de uitgeverij sturen die het werk van deze schrijfster publiceert:

Deze schrijfster was erg lovend over mijn manuscript en ze raadde me aan om wat grotere uitgevers te benaderen (Ambo Anthos, de Bezige Bij). Nu vraag ik me af of ik haar lovende woorden zal citeren in mijn begeleidende brief aan die uitgevers.

Maar verder heb je op alle puten helemaal gelijk! :thumbsup:

Ik denk dat als het begin niet goed is, er helemaal niet verder wordt gelezen.

Je hebt helemaal gelijk, Tja. Vergelijk manuscriptbeoordeling maar een beetje met de manier waarop je een boek in de winkel of de bibliotheek bekijkt: je leest wat er op de achterkant staat, dan sla je het boek open en laat je je blik snel over een paar regels gaan; in dat korte moment heb je al een mening gevormd, ook al realiseer je je dat misschien nog niet eens. Spreekt het je aan, dan lees je nog even door, en de aanschaf of gang naar de uitleenbalie kan een gevolg zijn. Zo werkt het ook een beetje bij een uitgeverij. Vaak ziet een goede fondsredacteur/uitgever al met een paar zinnen of het manuscript dat hij onder ogen krijgt, potentie heeft. Is het prikkelend genoeg, dan zal hij, net als in bovenstaande voorbeeld, verder lezen. Ik weet van een uitgever dat ze als stelregel hebben om minimaal vijf pagina's van een manuscript te lezen. Maar soms is het toegestuurde zo slecht, dat ze zelfs dat niet eens halen. Een mooi opstapje voor een haast voor de hand liggende tip: stuur nooit je hele manuscript, maar zoek een gedeelte uit dat kenmerkend is voor je verhaal, bijvoorbeeld de eerste tien pagina's of een heel spannend hoofdstuk. Daar voeg je een korte toelichting bij waarin je de grote lijnen van je verhaal uiteenzet. Heb je prijzen gewonnen in wedstrijden, dan kun je dat ook prima vermelden in je bijgevoegde briefje/e-mail. Een aanbevelingsbrief van een gevestigde auteur heb ik nog nooit bijgevoegd, maar dat wil niet zeggen dat je dat niet kan doen. Is je ingestuurde 'teaser' goed genoeg, dan neemt de uitgever vanzelf contact met je op. Het werkt. Echt. Ik spreek uit ervaring. Laat de illusie varen dat een uitgever je hele manuscript leest - daar krijgen ze veel te veel materiaal voor toegestuurd. gr Els

@Els Ruiters #17 Ik wou je even een 'thumbs up' geven. Zomaar. Goed dat je op dit forum meedoet.

@Castor. Als je voor CC zou kiezen zou je je proeflezer kunnen vragen dit bij hen aan te prijzen. Geen garantie, maar dan kom je heel anders binnen ...

Angus, je hebt helemaal gelijk. Alleen op twee kleine puntjes niet:

Uitgevers ontvangen enkel goede manuscripten?

Ik suggereerde dat het geen zin heeft om niet-goede manuscripten in te sturen.

En om te beoordelen hoe serieus en gedegen haar reactie is, zou hij haar kunnen vragen om haar instemming om die aan te halen als hij voornemens is zich tot haar uitgever te wenden onder verwijzing naar die aanbeveling.

Hij wil het niet naar de uitgeverij sturen die het werk van deze schrijfster publiceert:

Deze schrijfster was erg lovend over mijn manuscript en ze raadde me aan om wat grotere uitgevers te benaderen (Ambo Anthos, de Bezige Bij). Nu vraag ik me af of ik haar lovende woorden zal citeren in mijn begeleidende brief aan die uitgevers.

Maar verder heb je op alle puten helemaal gelijk! :thumbsup:

En verder zakt mij de broek ook af :thumbsup:

@Castor. Als je voor CC zou kiezen zou je je proeflezer kunnen vragen dit bij hen aan te prijzen. Geen garantie, maar dan kom je heel anders binnen ...

Ik denk dat zo'n kruiwagen ook beter werkt dan de slushpile. Of denken - ik weet het wel zeker. Over "een deel van je manuscript opsturen": dat kan per uitgever verschillen, lees de regels voor het inzenden van een manuscript op hun site. Overigens als je het beste stuk opstuurt naar de uitgever, dan geef je zelf al toe dat de rest minder is. Niet zo handig.

Over "een deel van je manuscript opsturen": dat kan per uitgever verschillen, lees de regels voor het inzenden van een manuscript op hun site. Overigens als je het beste stuk opstuurt naar de uitgever, dan geef je zelf al toe dat de rest minder is. Niet zo handig.

Wat een onzin, wie zegt dat? Dat maak je er zelf van. Daarnaast heb ik niet gezegd dat je beste stuk moet opsturen, maar een deel dat kenmerkend is voor je verhaal of je schrijfstijl. Als je goed schrijft, is niet alleen één gedeelte goed, dan is het hele verhaal goed. Punt. Dat is waar een uitgever naar op zoek is. Dat er passages in zitten die misschien nog wat bijgeschaafd moeten worden onder deskundige leiding van een bureauredacteur hoort erbij en is geen reden om een boek niet uit te brengen. Daar wordt het alleen maar beter van. De ene diamant is ruwer dan de andere, maar met de juiste slijpmethode komt er uit beide een prachtig eindproduct. Uitgeverijen hanteren hun eigen aanlevermethoden (digitaal, per reguliere post, etc) dus het is altijd de moeite waard om dat na te gaan op de website. Dat is waar. Maar mijn ervaring heeft me geleerd dat een deel opsturen net zo goed werkt.

Als je je beste stuk opstuurt, is de rest uiteraard minder. Daar valt objectief niks aan af te dingen. Maakt ook niks uit. Als je beste stuk briljant is, is de rest waarschijnlijk goed.

Een professionele redacteur nivelleert. De beste schrijvers en de best geschreven boeken zijn niet op alle pagina's van hetzelfde hoge niveau. Een debutant kenmerkt zich veelal door de niveauverschillen door het manuscript heen. Daarbij wel opgemerkt dat de veelbelovende debutant geen extreme uitersten zal kennen. Daarnaast spelen nog andere zaken een rol, zoals originaliteit van het verhaal/plot, de schrijversstem, het pageturnergehalte. Ieder manuscript is een "halffabricaat". Het ontdekken van talent is een vak, en ook daarin gaat nog veel fout en moet nog veel geleerd worden. Er zijn immers nog veel boeken die wel worden uitgegeven, maar niet worden gelezen. Alle uitgevers en alle recensenten ten spijt; er is maar één maatstaf: het lezende publiek, in al haar onbestendigheid...

Alle uitgevers en alle recensenten te spijt; er is maar één maatstaf: het lezende publiek, in al haar onbestendigheid...

Maar dan toch altijd nog die horde: de uitgevers en de recensenten.

Alle uitgevers en alle recensenten te spijt; er is maar één maatstaf: het lezende publiek, in al haar onbestendigheid...

Maar dan toch altijd nog die horde: de uitgevers en de recensenten.

Yep. Gebaande paden vragen dus om pioniers die durven te klimmen.

Bah, gebaande paden vragen om rollators en bejaarden. Een stoeltjeslift links, een cabine rechts. Gevangen hoogtevrees. Da's niks. Kul. Debatten over interpunctie en niet over wat er tussen de punten staat. Machetes, daar gaat het om.

Bah, gebaande paden vragen om rollators en bejaarden. Een stoeltjeslift links, een cabine rechts. Gevangen hoogtevrees. Da's niks. Kul. Debatten over interpunctie en niet over wat er tussen de punten staat. Machetes, daar gaat het om.

Ik verhelder: Gebaande paden vragen om pioniers die een berg durven te beklimmen aan de zijde waar deze nog niet beklommen is. Ofwel; wees creatief en onderscheidend in alles en dat sluit dan weer aan bij veel van wat hierboven staat.

Vaak ziet een goede fondsredacteur/uitgever al met een paar zinnen of het manuscript dat hij onder ogen krijgt, potentie heeft. Is het prikkelend genoeg, dan zal hij, net als in bovenstaande voorbeeld, verder lezen. Ik weet van een uitgever dat ze als stelregel hebben om minimaal vijf pagina's van een manuscript te lezen. Maar soms is het toegestuurde zo slecht, dat ze zelfs dat niet eens halen.

Ter illustratie: een kijkje in de keuken van Podium en De Arbeiderspers. In onderstaand filmpje maken we kennis met een wensdebutant die in de brief al een zodanige uitglijder maakt, dat de ene uitgever met weerzin aan het manuscript begint. De andere uitgever doet na twee zinnen in het manuscript gelezen te hebben, de uitspraak dat hij 'voor 98 procent zeker weet dat deze man nooit een goed boek zal kunnen schrijven'. Filmpje duurt ongeveer 10 minuten. http://www.lernert.nl/uitgevers.html

Ik zou het in dit geval denk ik niet doen, omdat het gaat om een auteur uit het fonds van een 'mindere' uitgeverij (in vergelijking met AmboAnthos/ de Bezige Bij). Waarschijnlijk is het ook een relatief onbekende auteur? Dan loop je de kans dat ze op de uitgeverij van je keuze denken: Wie is dat mens? Volgens mij werkt zo'n aanbeveling dan eerder tegen je. Ik ben nu natuurlijk razend benieuwd of Els Ruiters de betreffende auteur is, aangezien ik nog nooit van Crime Compagnie gehoord had :)