woordvolgorde

Het kan best allebei. Geen van beiden is volgens mijn gevoel fout. En wanneer ik lees zie ik genoeg van dat soort woorden op het einde die je kan omdraaien zonder dat de zin echt lelijk wordt.

Het eerste betekent zoiets als 'of je het kunt' en het tweede 'je mag maar hoeft niet'. En dat is een heel groot verschil, daar moet je wel op letten.

Mara, wat bedoel je? "Ik wil weten of je dit beantwoorden kan." en "Ik wil weten of je dit kan beantwoorden." betekenen toch hetzelfde?

Het accent ligt anders. Bij kan beantwoorden ligt het accent op 'kan'. Of zoals Mara zegt op het kunnen van iets. Vergelijk: ik wil weten of je kunt/kan autorijden. Bij kan beantwoorden, ligt het accent op het beantwoorden. Dan is de vraag: Is het mogelijk een antwoord te geven. Ofwel zoals Mara zegt, een verzoek. Vergelijk: ik wil weten of je autorijden kan/kunt.

Volgens mij is het allebei goed en de betekenis gelijk. Wel is het zo dat het in Vlaanderen vaak gebruikelijk is een andere volgorde aan te houden dan in Noord-Nederland. Maar wie nu ook weer wat doet? Niet teveel over nadenken.

Eliza, ik ben niet erg overtuigd. Als het werkelijk zo zou zijn dat in je eerste zin de nadruk op het kunnen en in je tweede zin de nadruk op het autorijden ligt, dan zou het eerste van de volgende twee gesprekken minder natuurlijk moeten zijn dan het tweede: "Wil je weten of ik een bus besturen kan?" "Nee, ik wil weten of je autorijden kunt!" "Wil je weten of ik een bus kan besturen?" "Nee, ik wil weten of je kunt autorijden!" Maar in mijn oren klinken die twee gesprekken even natuurlijk, en is het de klemtoon, niet de woordvolgorde, die hier relevant is. Tijdens het schrijven laat ik mij bij beslissingen als deze dan ook volledig leiden door het ritme van de tekst, niet door een eventueel betekenisverschil.

Ik bedoel het inderdaad zoals Eliza zegt.

Ik vind het antwoord van Victor, voor mij, het meest bevredigend. Inderdaad lees ik de zin die ik op dat moment schrijf voor mijzelf voor en dan kies ik die volgorde waarbij de klemtoon de beslissende factor is. Conclusie is in feite dat er eigenlijk (ook al zo'n woord) geen regeltje is voor de woordvolgorde zoals ik die bedoel. Nu rijst bij bij mij de vraag: hoe komen jullie toch aan die mooie uitdrukkingen, al of niet van jezelf, zo mooi iedere keer op het scherm als je een reactie geeft? Dat wil ik zelf ook. Het is wel een arrogante uitspraak die ik in gedachten heb, maar ik meen hem wel serieus.

In je profiel kun je een handtekening instellen.

wonderer, dank je. Ik zal eens kijken of mij dat lukt als gediplomeerde digibeet.

Ziet ernaar uit dat het gelukt is ;)

Jacqueline, mooie spreuk.