Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

Drie verhaallijnen samenbinden

Lieve mensen, ik heb een probleem en heb ontzettend behoefte aan een brainstorm over enige oplossingen, als jullie iets weten... Het zit als volgt: mijn verhaal gaat over drie mensen, die elkaar in het begin van het verhaal, wanneer ze jong zijn, ontmoeten. Vervolgens splitsen hun wegen voor lange tijd, om elkaar tegen het eind van het verhaal weer te kruisen. Het grootste deel van het verhaal bestaat daarom uit drie verschillende verhaallijnen, die schijnbaar los van elkaar staan. Iemand die het verhaal voor het eerst zou lezen, kan nog niet weten dat de drie elkaar weer zullen ontmoeten. Hierdoor ben ik bang dat ik de aandacht niet kan vasthouden, dat een lezer zich zal afvragen: waarom lees ik over deze persoon, en dan weer over een volgende, en zelfs een derde? Waar gaat dit naartoe? Wat te doen? Wat te doen? Ik zou in een achronologisch proloog één van de drie kunnen laten terugblikken wanneer hij veel ouder is, en de lezer op die manier alvast laten weten dat de drie de strijd waar mijn verhaal over gaat, gedrieën zullen afronden. Maar helaas heb ik mijn proloog eigenlijk hard nodig om een heel ander aspect van mijn verhaal te introduceren. Ik schrijf fantasy. Wat vaak gedaan wordt, is een profetie of iets dergelijks: er wordt gewoon door een hogere macht van te voren voorspeld dat mijn drie mensen elkaar weer zullen ontmoeten. Helaas ben ik allergisch voor profetiën. Weet iemand iets wat me zou kunnen helpen?

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik zit met hetzelfde probleem. Nog sterker misschien zelfs. Bij jou zijn ze samen, gaan ze uit elkaar en komen ze weer bij elkaar. In mijn geval zijn het drie personen die onder zeer verschillend gesternte zijn geboren en allen op hun eigen manier moeten omgaan met een allesomvattende situatie. De paden kruisen elkaar soms en uiteindelijk staan ze allen aan dezelfde kant, maar dat valt in het begin nog helemaal niet te voorspellen. In jouw geval daarentegen, is het feit dat ze met zijn drieën samen zijn in het begin, voor mij reden genoeg om te geloven dat ze misschien wel weer bij elkaar komen. Onderschat de lezer daar niet in. Zolang jij in het begin duidelijk maakt dat zij samen iets 'delen', dan hoeft het geen probleem te zijn dat de verhalen vertakken en pas laat weer samenkomen. Als alle drie de verhalen boeiend zijn, blijf ik als lezer toch wel doorbladeren. Profetie: niet doen inderdaad. Dat is te makkelijk, te uitgekauwd, ver van wegblijven dus.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
(...) mijn verhaal gaat over drie mensen, die elkaar in het begin van het verhaal, wanneer ze jong zijn, ontmoeten. Vervolgens splitsen hun wegen voor lange tijd, om elkaar tegen het eind van het verhaal weer te kruisen. Het grootste deel van het verhaal bestaat daarom uit drie verschillende verhaallijnen, die schijnbaar los van elkaar staan. Iemand die het verhaal voor het eerst zou lezen, kan nog niet weten dat de drie elkaar weer zullen ontmoeten. Hierdoor ben ik bang dat ik de aandacht niet kan vasthouden, dat een lezer zich zal afvragen: waarom lees ik over deze persoon, en dan weer over een volgende, en zelfs een derde? Waar gaat dit naartoe? Wat te doen? Wat te doen? Ik zou in een achronologisch proloog één van de drie kunnen laten terugblikken wanneer hij veel ouder is, en de lezer op die manier alvast laten weten dat de drie de strijd waar mijn verhaal over gaat, gedrieën zullen afronden. Maar helaas heb ik mijn proloog eigenlijk hard nodig om een heel ander aspect van mijn verhaal te introduceren.
Je kunt aan het eind van het verhaal beginnen. Dat hoeft niet in de vorm van een terugblik te zijn; het kan beter een situatie zijn, de situatie waarin de levenswegen van de drie elkaar (weer) kruisen / gekruist hebben. Vanuit die situatie rol je de lijnen uit naar het verleden waarbij elk verhaal / elke verhaallijn voor zichzelf gaat spreken. Niet in de vorm van flash-backs, maar in de vorm van de vertelling zelf. De lezer zal - terwijl hij de verhaallijnen volgt - zich nog steeds herinneren dat het om drie personen gaat die met elkaar te maken hebben, niet om drie afzonderlijke personages.

Lid sinds

12 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik denk ook dat als de verhaallijnen boeiend genoeg zijn, dat het helemaal geen probleem hoeft te zijn. De lezer zal trouwens ook wel vermoeden dat het een doel heeft, dat de schrijver ergens naartoe werkt. Natuurlijk kan het gebeuren dat men met het ene personage meer heeft dan met het andere, maar dat is bij andere verhalen ook zo. Wat je misschien wel zou kunnen doen, als dat tenminste mogelijk is in het verhaal, om ze ergens wat 'gemeenschappelijke' dingen te geven, qua locaties bijvoorbeeld, restaurant, café (voor zover dat mogelijk is natuurlijk met fantasy). Of ze houden van eenzelfde soort muziek, schrijver,... In een totaal ander genre en wellicht ook totaal andere stijl, moet ik plots denken aan Maeve Binchy. Zij deed dat ook vaak, verschillende verhaallijnen van verschillende personages laten samenkomen. Ik vond haar er heel goed in.

Lid sinds

11 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hai Diana, Dat jij een schrijfprobleem hebt! Dokter Schrijf! :) De oplossing van Therese is het mooist. Als ik in mijn bescheidenheid dan ook een bijdrage mag doen. Hebben ze iets gemeenschappelijk, niet een locatie o.i.d maar een probleem of vijand (nog beter)? Ik begrijp dat dit veel vraagt van de constructie, dit wordt een onderdeel van je plot namelijk, maar het maakt dat ongeacht de lengte van je verhaal de lezer de drie karakters altijd bij elkaar houdt. Sterker nog, door één van de drie al dingen te laten doen/weten die de anderen nog niet weten, of net missen, krijgt de lezer ook het "kom op nou" gevoel. Een locatie of een gemeenschapelijke vriend is dan eventueel nog ondersteunend. Succes, maar hier kom jij wel uit!

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Wat Johan zegt vind ik het meest logisch. Als je ze een gemeenschappelijk factor geeft, bijv. hetzelfde probleem, dan is het logisch dat ze op enig moment weer samenkomen.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Dank voor jullie reacties mensen! @ Rudez: Ha fijn om te weten dat ik niet alleen sta :) Mja, in mijn begin zien ze elkaar wel even, maar het is geenzins duidelijk dat ze een gezamelijke toekomst zouden hebben, dus we zitten echt in hetzelfde schuitje denk ik. @ Thérèse: Dat klinkt heel interessant :D Ken je misschien boeken die dat zo doen? Daar wil ik wel meer van weten. Maar of het mijn probleem op kan lossen, daar ben ik niet zo zeker van, omdat ik dan mijn verhaal erg om zou moeten gooien (terwijl ik al best ver ben met het in elkaar zetten ervan). @ Geke & Johan: Iets gemeenschappelijks... ja, da's wel een goeie. Even denken. Locatie zeker niet: ze kunnen elkaar niet makkelijk fysiek ontmoeten (behalve in het laatste deel van het verhaal dus). Maar anderszijds leven ze wel in hetzelfde land, dus ik kan dingen die gebeurden bij de één, korte tijd later nieuws laten zijn voor de ander, of dergelijke dingen. En als ik aan die dingen dan ook nog wat relevantie aan kan verlenen... Ja, dit kan gaan werken. Meave Binchy ga ik eens opzoeken, heb nog niet eerder van haar gehoord. PS: Ik heb elke dag schrijfproblemen, Johan. I only act as if I know what I'm doing xD Nee, maar zonder gekheid, ik heb het hele schrijven op zich wel beter onder de knie dan ooit tevoren, maar ik ben maar net begonnen te ontdekken welke problemen er allemaal in plots en motieven kunnen sluipen.. =(

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij ook dank, Leonardo! Ik ben alleen bang dat er in mijn plot niet veel ruimte meer is voor een nieuw conflict: ze hebben allemaal al hun eigen problemen. Maar ik heb wel een vaag idee nu van hoe ik misschien meer hints kan geven dat hun individuele problemen hen uiteindelijk bij elkaar zullen brengen..

Lid sinds

12 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hmmm... Interessante uitdaging. Ik doe graag mijn 'duit' in het zakje. Ik kan me idd goed voorstellen dat je het verhaal begint bij een (spannend) (deel van het) einde om vervolgens af te snijden en het verhaal te laten beginnen: Hoe komen de drie in deze situatie. Als je dat goed doet, boei je de lezer (hoe komen ze hier? wat gaat hieraan vooraf etc.). Het risico is dat je de spanningsboog te strak houdt en dat de lezer zich misschien 'beroofd' voelt. Wat je ook kan doen is vanuit de alwetende verteller schrijven. Dus de lezer 'aan de hand' nemen en als een soort voice over het verhaal van de drie personages vertellen. Dan kun je constructies gebruiken als: Op hetzelfde moment dat X in handen was gevallen van de vijand, had Y heel andere problemen aan zijn hoofd. Problemen die hij gemeen had met Z, al wisten ze beide toen nog niet hoe veel de oplossing van hun gezamenlijke inzet zou afhangen. en dan kun je het hoofdstuk weer beginnen. Misschien is dat ook wel origineel / leuk, bedenk ik me net. Om ieder hoofdstuk te beginnen met een soort van 'voice over' die de stukken daar waar nodig aan elkaar praat. Misschien is die voice over wel dood, of een (achterachterachter)kleinkind van een personage of misschien zelfs de antagonist van het verhaal. Na ja. Misschien kun je er iets mee. Groetjes K.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Om in te haken op Katniss (vind dat een heel goed idee trouwens!) zou ik nog zeggen, laat dan inderdaad ook af en toe iets weggeven over de toekomst. Ik zie dat wel vaker in verhalen, en mits het goed gedaan wordt vind ik dat erg leuk. Dus bijv: "Hoe had hij kunnen weten dat wat er nu gebeurde, zoveel invloed zou hebben op.. blablabla"

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Katniss, Bernadette, dat klinkt inderdaad mooi.
Op hetzelfde moment dat X in handen was gevallen van de vijand, had Y heel andere problemen aan zijn hoofd. Problemen die hij gemeen had met Z, al wisten ze beide toen nog niet hoe veel de oplossing van hun gezamenlijke inzet zou afhangen.
Haha, heerlijk verwoord. Dan moet ik wel van perspectief wisselen. Dat vind ik een beetje eng. Maar jullie hebben gelijk, als het me lukt zonder zo'n fore-shadowing niet uit de toon te laten vallen met de rest van het verhaal, lost het al mijn problemen op. Maar daar moet ik nog even over nadenken (of dat me zou lukken).

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Jij ook dank, Leonardo! Ik ben alleen bang dat er in mijn plot niet veel ruimte meer is voor een nieuw conflict: ze hebben allemaal al hun eigen problemen. Maar ik heb wel een vaag idee nu van hoe ik misschien meer hints kan geven dat hun individuele problemen hen uiteindelijk bij elkaar zullen brengen..
Er is altijd iets gemeenschappelijks te vinden binnen het huidige. Die traan, weet je.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Katniss, Bernadette, dat klinkt inderdaad mooi. Haha, heerlijk verwoord. Dan moet ik wel van perspectief wisselen. Dat vind ik een beetje eng. Maar jullie hebben gelijk, als het me lukt zonder zo'n fore-shadowing niet uit de toon te laten vallen met de rest van het verhaal, lost het al mijn problemen op. Maar daar moet ik nog even over nadenken (of dat me zou lukken).
Is niet eng. Gewoon doen. Probeer eens een stukje van je bestaande tekst (ik-vorm?) vanuit de derde persoon te herschrijven. Valt reuze mee. Ik ken je angst. Ik schrijf zelf het liefst ook vanuit de eerste persoon. Toch heb ik op enig moment de stap gewaagd naar de derde persoon. Verrijkend, enorm! "Ik" is intiemer, maar de alwetende geeft veel vrijheid, inderdaad juist voor jouw probleem.

Lid sinds

14 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
@ Thérèse: Dat klinkt heel interessant Ken je misschien boeken die dat zo doen? Daar wil ik wel meer van weten. Maar of het mijn probleem op kan lossen, daar ben ik niet zo zeker van, omdat ik dan mijn verhaal erg om zou moeten gooien (terwijl ik al best ver ben met het in elkaar zetten ervan).
Ik moet je zeggen dat ik dat zelf bedacht heb, maar ongetwijfeld is deze constructie in verhalen terug te vinden. Ik kan je echter zo 1,2,3 geen voorbeeld geven. Of de personages met elkaar verbonden moeten zijn om een eenheid te creëren, weet ik eigenlijk niet zeker. Er zou wel een samenbindend element moeten zijn, anders kun je misschien net zo goed drie aparte verhalen schrijven, maar het zou ook een thema kunnen zijn, een motief, een gebeurtenis, een plan, een visie - iets waar alle drie de personages mee te maken hebben.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
In mijn verhaal is het samenbindend element een machtsstrijd waarin ze alle drie - om verschillende redenen en op verschillende manieren - aan dezelfde kant terecht komen. In die hoedanigheid krijgen ze wel met elkaar te maken, maar van een echt gemeenschappelijk verhaal is niet echt sprake. Ik introduceer de personages per persoon al in de eerste drie hoofdstukken (althans, dat is de opzet) en gebruik een orkaan als samenbindend element daarin. Dus niet echt iets wat de persoonlijkheden met elkaar verbindt, maar wel een gezamenlijke situatie. Ik kan je wel een (heel) globaal opzetje sturen, misschien dat het je op ideeën brengt?

Lid sinds

19 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Diana schreef: @ Thérèse: Dat klinkt heel interessant Ken je misschien boeken die dat zo doen? Daar wil ik wel meer van weten. Maar of het mijn probleem op kan lossen, daar ben ik niet zo zeker van, omdat ik dan mijn verhaal erg om zou moeten gooien (terwijl ik al best ver ben met het in elkaar zetten ervan). Kijk zondagavond eens naar Divorce op RTL 4. Iedere aflevering begint vlak voor het einde van het verhaal. Daarna volgt er tekst onder in beeld 'twee dagen eerder' en dan begint het verhaal bij het begin. En weet je hoe het zover heeft kunnen komen. Ik probeer iedere week tijdens de aflevering het moment te vinden van 'hier hoort het begin tussen' maar dat is nog best lastig.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@ Joanne: ik schrijf in derde persoon, wisselend van viewpoint tussen de drie personages. Het is het schakelen naar de alwetende vertellen dat ik eng vind. Want ik wil wel de verhalen heel dicht bij de personages houden: een beetje het ik-perspectiefeffect wat jij beschreef, maar dan in derde persoon. En ik ben bang dat het opvoeren van een alwetende verteller iets belerends gaat krijgen, iets te vertellerigs.. Maar dat hangt er natuurlijk vanaf hoe ik het aanpak, ik moet er dus goed over nadenken eerst.
Er zou wel een samenbindend element moeten zijn, anders kun je misschien net zo goed drie aparte verhalen schrijven, maar het zou ook een thema kunnen zijn, een motief, een gebeurtenis, een plan, een visie - iets waar alle drie de personages mee te maken hebben.
Ja, daar zit 'm de pijn precies. ^.^ Bedankt iedereen voor het meedenken! Ik denk dat ik wel een beeld begin te krijgen van wat me te doen staat. Heeft mij weer de moed om stug door te gaan :)

Lid sinds

11 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik heb vaker boeken gelezen, die net zo liepen. Bij de meeste kwamen de personages elkaar terloops tegen bijvoorbeeld personage x ziet y bivoorbeeld de supermarkt in lopen en maakt een opmerkin over y zijn kleding. Hoofdstuk 2 wordt dan vertelt door x. Mijn punt is.ze komen elkaar tegen. Tussendoor als wandelaar of wat dan ook, die scene wordt dan door beide vertelt. Sorry, ik leg niet zo goed uit...

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik volg je anders wel :) Weet je misschien een boek waarin ze dat doen? Waar ik namelijk een beetje onderzoek naar wil doen is hoe een schrijver het aanpakt om de spanning vast te houden over de verschillende verhaallijnen.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Volgens mij hoeft het vasthouden van de spanning in de verhaallijnen niet zozeer te komen uit het gedeelde thema, maar vooral uit de manier waarop binnen elke verhaallijn afzonderlijk weer naar het moment wordt toegewerkt waarop de lijnen weer gaan samenkomen. Als je het zo opbouwt dat elke hoofdpersonage binnen zijn/haar lijn stapsgewijs (en met vallen en opstaan) tot een bepaald inzicht komt, waaruit de lezer kan afleiden dat het eerder (terloops gepresenteerde) gemeenschappelijke thema zal uitdraaien op het samenkomen van de lijnen, dan is dat voor een lezer bij elk stapje reden om door te willen lezen, om te zien of die gedachtegang klopt, en naar welke rol de hoofdpersonages binnen het trio (echt) zullen hebben. Stel dat de drie hoofdpersonen op dezelfde basisschool hebben gezeten. Ze hebben dingen samen beleefd, maar daarna hebben hun levens zich afzonderlijk ontwikkeld. Je weet als schrijver dat ze elkaar weer gaan tegenkomen (tijdens een reünie) en daar wil je een ontknoping aan verbinden, dan kan je de hp's binnen elke levenslijn zich dingen laten herinneren die tijdens hun schooltijd zijn gebeurd, mensen uit die tijd laten tegenkomen, of soortgelijke problemen laten opdoemen enz. waardoor je als het ware vooruitloopt op het moment dat ze elkaar daadwerkelijk weer gaan tegenkomen, en er een vergelijking plaatsvindt met de situatie van vroeger.

Lid sinds

11 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Mag ik even voortborduren op het idee van Thérèse? Stel, je begint niet waar de drie elkaar weer ontmoeten, maar 2 vd 3. Anders geef je te veel weg. Dan blijft de lezer het hele boek in spanning afwachten. Even iets anders. Als ik het goed begrijp. Heb je een boek met 3 hp's, die alle drie een eigen verhaallijn krijgen, die niet met elkaar synchroon lopen; waarvan 1 afwijkend is; je werkt met flashbacks en verschillende werelden. Meisje schrijf je synopsis anders strandt dit prachtige verhaal vlak voor de finish. Weet je waar ik veel van heb geleerd? Het laatste boek van Tja: geheel logisch en chronologisch. Echt een leuk boek. Toen ik het uit had, viel alles op z'n plek voor mij: ik zag de vaart en het avontuur en ik zag een uitdaging die binnen m'n kunnen lag. Ik ben fan van je stukjes en wil je niet zien stranden door al je dimensies.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Oh nee, zo moeilijk is mijn verhaal niet, hoor. Het is chronologisch en hoewel er geen volledige synopsis op papier staat, weet ik precies wat er gaat gebeuren :) Ik laat mijn jongens niet stranden, echt niet! Ik ben alleen nog op zoek naar de beste manier om het uit te schrijven, but aren't we all?

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nogmaals de vraag, Diana: kunnen wij niet elkaar een heel globale opzet sturen van wat wij willen met de verhaallijnen en hoe we het voor ons zien? IK denk dat we van elkaar kunnen leren dan.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ah, sorry Rudez, ik was je vraag vergeten te beantwoorden. Maar ja, dat lijkt me heel fijn! Dan ga ik de komende week werken aan een voor anderen begrijpelijke versie van mijn synopsis :D

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ah, sorry Rudez, ik was je vraag vergeten te beantwoorden. Maar ja, dat lijkt me heel fijn! Dan ga ik de komende week werken aan een voor anderen begrijpelijke versie van mijn synopsis :D
Geen probleem, geen eend die ernaar kwaakt ;) Je krijgt zo een iemeeltje van me!

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Kun je ze niet aan hetzelfde laten werken? Ieder op zijn eigen manier en op zijn eigen locatie? Er moet toch ergens een samenhang zijn? Als ik je berichten zo lees, maakt je het jezwelf aardig moeilijk. Misschien vergis ik me. In het ms waaraan ik nu werk zijn er ook twee hoofdpersonen. Dan gaat het over de een en dan over de ander. Wel werken ze vanuit verschillende interesses aan hetzelfde onderwerp.

Lid sinds

13 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Nou Tja, zoals ik het nu heb, gaat het kort door de bocht zo: zijn wel allemaal bezig met hetzelfde ondewerp, maar ze hebben zeker niet hetzelfde doel. De één staat voor het voortbestaan van de gevestigde orde, de ander probeert deze omver te werpen en de derde werkt ondergronds om deze te ondermijnen. Dus ja, ze werken alledrie aan hetzelfde, maar niet dezelfde kant op. :D Ik denk dat het gaat werken nu.

Lid sinds

11 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Als het goed is heb je een mailtje van mij gehad, Diana. Als je vragen hebt dan kwaak je maar raak.