Oubollig of juist hip? mooie woorden

Ik vind de gebiedende wijs die daar vermeld wordt, wel erg leuk: 'Slabak!' Nog nooit iemand een ander horen gebieden dat hij treuzelen moet, trouwens. Zij vertalen het woord als luieren, overigens. Dat heb ik ook nog nooit iemand horen gebieden.

Trouwens en overigens beginnen ook oubollig te worden 8)

Meanderen! ...adembenemend mooi.

Trouwens en overigens beginnen ook oubollig te worden 8)

Vooral als ze vlak na elkaar gebezigd worden - en bezigen is ook oubollig bovendien. Vind ik.

Inderdaad.

Wat is eigenljik oubollig? Van Dale zegt boertig, min of meer ruw-komisch. Dat idee had ik niet bij het woord, eerder iets als van oude oliebollen die je niet meer gebruikt. Jullie?

Over een tijdje is bol.com ook oubollig.

Slabakken doet me denken aan de meisjesboeken die mijn moeder vroeger las (en die bij ons in een stoffige kast op zolder lagen), van Joop ter Heul. Ik vind het een vreselijk woord, maar dat komt misschien door die Joop ter Heul, dat vond ik vreselijke boeken.

Ik vind de gebiedende wijs die daar vermeld wordt, wel erg leuk: 'Slabak!'

Die ga ik gebruiken als een ijverige diender mij weer eens beboet!

@Hekate: http://www.mijnwoordenboek.nl/werkwoord/slabakken Dit had je zelf ook kunnen opzoeken in plaats van altijd maar de strijd aanbinden, zelfs/vooral als je verkeerd zit.

Ja, want één of ander internetwoordenboek is heus betrouwbaarder dan een woord gewoon al duizenden keren gehoord te hebben en te weten in wat voor context je het wel of niet gebruikt :rolleyes: Overigens blijkt het gewoon een Vlaams woord te zijn als ik er betrouwbaarder bronnen op na sla, in Nederland heeft het inderdaad de betekenis die dwe eraan geeft, maar daar is het dan weer "zeer informeel" terwijl het hier juist een eerder formeel woord is. Verklaart meteen waarom ik het een alledaags woord vind en dwe niet. http://www.vrt.be/taal/slabakken De Van Dale bevestigt dit ook, die geeft dwe's betekenis als eerste (langzaam, niet flink werken, niet voortmaken, treuzelen met werk), maar zonder aan te geven dat het informeel of verouderd zou zijn, of uitsluitend in gebruik in Nederland, maar dat laatste doet VD volgens mij nooit. Pas de tweede en derde betekenis zijn degenen die ik ken: 2. verminderen, afnemen 3. slecht gaan - enkel bij die laatste betekenis staat de aanduiding Belg.N. Maar voor 2 geldt wat ik zei natuurlijk ook, je zegt niet "ik neem af" (of toch niet in die betekenis van afnemen). Maar dat had je zelf ook kunnen opzoeken, chaim ;)

@Hekate: http://www.mijnwoordenboek.nl/werkwoord/slabakken Dit had je zelf ook kunnen opzoeken in plaats van altijd maar de strijd aanbinden, zelfs/vooral als je verkeerd zit.

Ja, want één of ander internetwoordenboek is heus betrouwbaarder dan een woord gewoon al duizenden keren gehoord te hebben en te weten in wat voor context je het wel of niet gebruikt :rolleyes: Overigens blijkt het gewoon een Vlaams woord te zijn als ik er betrouwbaarder bronnen op na sla, in Nederland heeft het inderdaad de betekenis die dwe eraan geeft, maar daar is het dan weer "zeer informeel" terwijl het hier juist een eerder formeel woord is. Verklaart meteen waarom ik het een alledaags woord vind en dwe niet. http://www.vrt.be/taal/slabakken De Van Dale bevestigt dit ook, die geeft dwe's betekenis als eerste (langzaam, niet flink werken, niet voortmaken, treuzelen met werk), maar zonder aan te geven dat het informeel of verouderd zou zijn, of uitsluitend in gebruik in Nederland, maar dat laatste doet VD volgens mij nooit. Pas de tweede en derde betekenis zijn degenen die ik ken: 2. verminderen, afnemen 3. slecht gaan - enkel bij die laatste betekenis staat de aanduiding Belg.N. Maar voor 2 geldt wat ik zei natuurlijk ook, je zegt niet "ik neem af" (of toch niet in die betekenis van afnemen). Maar dat had je zelf ook kunnen opzoeken, chaim ;)

Zo, dan zijn we weer wat verder. Chaim, jij nog een woord?

Als we eens een keer normaal gingen doen over "moeilijke woorden" dan zouden veel meer woorden in tact blijven. Als het hebben van een grote woordenschat niet meer gelijk het predicaat "nerd" oplevert, en schrijvers zich erop zouden toeleggen steeds hun woordenschat te verrijken, zouden niet zo veel woorden verloren gaan. Het is toch vaak het in bescherming nemen van de lezer "die dat woord niet begrijpt en geen zin heeft het woordenboek te pakken" dat schrijvers niet meer toestaat om een woord niet meer te benutten. Waarom is de schrijver niet meer de cultuurdrager die de lezer verheft in het taalgebruik? Dat zou de lezer en de hele natie helpen met denken, want je kunt alleen helder denken, en je gedachten helder formuleren, als je de juiste woorden op het juiste moment gebruikt. Ook het aanmerken van woorden als "hip" of "oubollig" (of "formeel" of "dialect") geeft een nodeloos waardeoordeel over woorden. Het gaat eraan voorbij dat woorden binnen een bepaalde context worden gebruikt: als je een oubollige tekst wilt schrijven, dan is een hip woord daarin niet op zijn plaats, en andersom. Dat heeft alles te maken met taalregisters, en als schrijver zul je er verschillende moeten beheersen. Sommige groepen mensen hebben immers een ander taalgebruik (als onderdeel van een andere cultuur), en er is geen eleganter manier om dat te tonen dan met het juiste taalregister, zowel in dialoog als erbuiten. Dat geldt voor moderne (sub)culturen, maar ook voor die van vroeger: tien jaar terug spraken we anders, met andere stopwoorden, met andere vergelijkingen, met andere woorden, of dezelfde woorden in andere betekenissen. En dan zijn er ook nog achterhaalde woorden, zoals "kwispedoor", omdat het gebruik waar het bij hoort niet meer gangbaar is. Afijn, het verdwijnwoordenboek staat er vol mee. En voor dat slabakken: http://etymologiebank.nl/trefwoord/slabakken dat is dus voor slappe slakken. Ik vind thans, nochtans en althans heerlijke woorden die wat vaker gebruikt mogen worden. Ofschoon, echter, doch en slechts horen er ook bij. De nuances van de betekenis gaan verloren bij het gebruik van het hippe "equivalent" (dat is het dus niet: de betekenis is anders). Maar waarom kan "maar" niet aan het begin van een zin? Ik zou die docent toch willen vragen om het gebruik van het woord echter toch te onderwijzen, in plaats van het te verbieden. Het is een goed en mooi woord. Het is alleen jammer dat veel mensen het verkeerd gebruiken (de zinsvolgorde klopt niet, omdat ze gewoon het woord "maar" door "echter" vervangen, echter dat werkt dus niet). Als ik kinderen had die bij Muzy95 op school zaten, zou ik ze er onmiddellijk vanaf halen. Slecht taalonderwijs is kindermishandeling.

Als ik kinderen had die bij Muzy95 op school zaten, zou ik ze er onmiddellijk vanaf halen. Slecht taalonderwijs is kindermishandeling.

Omdat één docent blijkbaar niet alles goed doet? Verbieden doet ze 'echter' trouwens niet. Ze keurt het af en wil liever niet dat we het gebruiken, maar ik heb het gewoon op een schrijftoets gebruikt en heb geen klachten gehoord. De leerlingen nemen ook heus niet zomaar iets over van een docent. Bovendien hebben we meer docenten (ook meer docenten Nederlands) en met heel veel ben ik erg tevreden. Het is een goede school. De houding van één docent tegen één woord kun je toch niet gebruiken als betrouwbare maatstaf voor het niveau van de hele school?

En dan zijn er ook nog achterhaalde woorden, zoals "kwispedoor", omdat het gebruik waar het bij hoort niet meer gangbaar is. Afijn, het verdwijnwoordenboek staat er vol mee.

Kwispedoor vind ik ook een prachtig woord. Eigenlijk zou elk Nederlands huishouden met minstens één liefhebber van olijven er een moeten hebben. Het was al eens mijn idee om hiervoor campagne te voeren maar ik ben daar mee gaan slabakken. Van het verdwijnwoordenboek had ik nog niet gehoord. Voortaan ga ik minstens tien woorden hieruit opnemen in elk nieuw verhaal.

Ook het aanmerken van woorden als "hip" of "oubollig" (of "formeel" of "dialect") geeft een nodeloos waardeoordeel over woorden. Het gaat eraan voorbij dat woorden binnen een bepaalde context worden gebruikt: als je een oubollige tekst wilt schrijven, dan is een hip woord daarin niet op zijn plaats, en andersom. Dat heeft alles te maken met taalregisters, en als schrijver zul je er verschillende moeten beheersen. Sommige groepen mensen hebben immers een ander taalgebruik (als onderdeel van een andere cultuur), en er is geen eleganter manier om dat te tonen dan met het juiste taalregister, zowel in dialoog als erbuiten. Dat geldt voor moderne (sub)culturen, maar ook voor die van vroeger: tien jaar terug spraken we anders, met andere stopwoorden, met andere vergelijkingen, met andere woorden, of dezelfde woorden in andere betekenissen.

Dit ben ik helemaal met je eens. Er zijn hier vast studies naar gedaan. Misschien een idee voor een draad in 'research'?

Daarom, dat ik me hier afvraag wat jouw favoriete 'oubollige' woord is.

Jottum! Op www.belegenwoorden.nl - hoop niet dat dit als reclame wordt gezien, ik heb in ieder geval niets met de site van doen - staan ook veel van dit soort woorden op.

Mooi woord, Jottum. Volgens mij is het niet verboden links te plaatsen. Hoe dan ook ga ik nu kijken.

Muzy, Een docent Nederlands die het woord 'chill' gebruikt, serieus? Hekate, ik slabak, jij slabakt. Het is een werkwoord.

Je kunt toch niet ieder werkwoord voor een mens gebruiken. Je zegt bijvoorbeeld toch ook niet "ik verdamp"?

Als het schaamrood je kaken kleurt, is verdampen een veilig heenkomen. :D In Limburg wordt dagelijks door boeren en buitenlui heel wat 'afgetrampeld' met stevels aan hun voeten. Ik had nog nooit gehoord van 'slabákken', hoewel ik toch wel eens geslabakt heb!

Trampelen, met de stevels in de polonaise?

Irwin, goede tip!

Trampelen, met de stevels in de polonaise?

Trampelen past niet goed bij polonaise. Je doet het eerder door weilanden en over omgeploegde akkers. Er schuilt iets moeizaams in het woord. Je kunt met stevels aan wel de polonaise dansen, maar dan is het geen trampelen. Als we met z'n allen veelvuldig en langdurig met stevels aan trampelen, raken die woorden ingeburgerd in de Nederlandse taal en vinden we ze straks ook in de Dikke van Dale.

Deze hier is van boven de rivieren, vandaar.

Verpozen. Gewilliglijk. Gewilliglijk verpozen suggereert iets wellustigs. :o

Gewilliglijk verpoosde de bakvis in haar oubollige stepels, edoch slabakte zij niet. Mijn zinnen zijn ontremd! :unibrow:

welk een schoonheid! Al dan niet ontremd...

Kwisperdoor is een prachtig woord, maar ik heb nog nooit een verhaal geschreven in een context waarin ik dat kon gebruiken. Misschien moet ik maar eens met opzet een verhaal bedenken dat om een kwispedoor draait ;) "Dra" vind ik nog zo'n mooi ouderwets woord, veel mooier dan het toch wat flauwe "weldra". En "gloren" (als in "er gloort hoop aan de einder").

Leuk, al dat oubolligs dat op dit forum gloort! Ook een ouderwetse vorm, de gebiedende wijs gespeld met een t erachter. Spelling in een pamflet uit 1941 dat opriep tot staking (februaristaking): "Protesteert! Staakt! Staakt! Staakt!" Nu alleen nog gangbaar in uitdrukkingen als "komt dat zien." En natuurlijk, "hoort wie klopt daar kin'dren".

Helaas is sinds de jaren zestig de gebiedende wijs zwaar in verval geraakt. Maar de tijden veranderen wederom en gewoontes uit het verleden keren terug. Zingt, vecht, huilt, bidt, lacht, werkt... en bewonder.

Dit topic maakt me melancholisch... :)

Drie van mijn favoriete 'oubollige' woorden (niet toevallig van een leerkracht Latijn geleerd): gemelijk gefnuikt slempen (boem paukeslag)