Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

waneer is plagiaat nu eigenlijk plagiaat

19 december 2011 - 23:31
hey iedereen, ik zit al even met een prangende vraag. Hoe ver kan je gaan in het lenen van ideeën voor je van plagiaat beschuldigd word? Zo heb ik net het laatste deel van de boeken van Christoffer Paolini gelezen , op zich geen slecht verhaal maar er zijn twee dingen die me er aan storen, allereerst gaat zijn verhaal over drakenrijders en vooral de manier dat hij de band tussen rijder en draak beschrijft lijkt gewoon recht uit Anne Maceffrey 's drakenrijders van Pern te komen. En dan heb je nog het gedeelte over de ware naam van een mens, als je die kent kun je die persoon alles laten doen. Komt gewoon recht uit Ursula K. Le Guin 's earthsea cyclus. heeft hij nu plagiaat gepleegd of niet?

Lid sinds

19 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
  • Moderator
  • Administratie
  • Beheerder
20 december 2011 - 8:49
Plagiaat gaat in principe over het letterlijk overnemen van teksten. Bij ideeën ligt het veel lastiger. Zo won J.K. Rowling wel een zaak tegen de Russische variant op Harry Potter, maar daar waren de gelijkenissen werkelijk enorm (moedervlek ipv litteken etc). Als het kleine ideeën zijn en vooral ideeën uit verschillende andere boeken is het lastig te bewijzen. Plagiaat is niet zoiets als een inbraak. Een veroordeling volgt bijna altijd na een civiele rechtszaak en loopt nagenoeg nooit via het openbaar ministerie. Dus of Paolini er schuldig aan is is ieders mening denk ik. Tenzij de andere twee auteurs naar de rechter stappen, maar ik geef ze in dit geval weinig kans.

20 december 2011 - 9:56
. En dan heb je nog het gedeelte over de ware naam van een mens, als je die kent kun je die persoon alles laten doen. Komt gewoon recht uit Ursula K. Le Guin 's earthsea cyclus.
Dit is een thema in (in ieder geval) Europese folklore en dus niet van Le Guin. Het staat iedereen vrij het te gebruiken.

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2011 - 16:21
Mijn ervaring met studieboeken is dat iets pas in zesde instantie plagiaat is. Ofwel: om te mogen spreken van plagiaat moet iemand letterlijk substantiële delen van jou tekst hebben overgenomen. Ik heb herhaaldelijk meegemaakt dat ik aan alles kon merken dat een ander mijn teksten min of meer had overgeschreven. Maar als je om de zin een woord verandert, of de zinsvolgorde aanpast, voorbeelden in andere volgorde zet en hier en daar een eigen (overbodige) zin ertussen gooit, 'mag' het allemaal. Fictie is natuurlijk een persoonlijker en creatiever product, maar ook dan vrees ik dat er meer mag dan jij en ik willen.

Lid sinds

14 jaar 4 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2011 - 16:35
Het is sowieso haast onmogelijk te bewijzen dat jij eerder een bepaald idee had dan een ander. Het is me al wel vaker overkomen dat ik bezig was met een verhaal en dat er dan een boek of film uitkomt waarin precies hetzelfde gebeurt, of zelfs dat iets gelijkaardigs in het echt gebeurt. Boeken als Harry Potter bevatten zeer weinig originele ideeën, en toch zal pakweg Anthony Horowitz J.K. Rowling niet succesvol kunnen aanklagen voor plagiaat, neem ik aan. Dan moet je echt al heelder zinnen gaan kopieren, of een idee één-op-één overnemen. Het verhaal van de ware naam ken ik inderdaad ook uit volksverhalen en heb het ook al in diverse fantasyboeken zien opduiken. Als lenen uit volksverhalen, sprookjes of mythologie plagiaat is, dan heb ik een probleem ...

Hay

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2011 - 20:14
Ik heb de eerste honderd pagina's van Paolini's eerste boek gelezen. Geen moment heb ik daarbij aan regelrecht plagiaat gedacht, maar ik vond het wel allemaal zo weinig origineel en zo voorspelbaar dat ik er al snel de brui aan gaf. Met de verfilming had ik exact hetzelfde. Die heb ik ook niet tot het einde uitgekeken. Toch slagen sommige auteurs er op de een of andere manier in precies dezelfde thema's te gebruiken en het wél interessant te houden. Vergelijk bijvoorbeeld hoe Paolini en R.R. Martin een drakenei in hun verhaal gebruiken. Dat vind ik een wereld van verschil en wel in het voordeel van de laatste. Wie van de twee dan het eerste met dat ei op de proppen kwam, maakt mij niets uit.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
20 december 2011 - 22:00
o ik bedoel ook niet dat paolini alles gestolen had maar die twee elementen vond ik gewoon wel erg opvallend. Daarom vroeg ik me af hoe ver je nu eigenlijk mag gaan in jezelf laten inspirreren door een ander voor je van plagiaat beshulldigd kan woorden. en daarin kan je blijkbaar nog erg ver gaan

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 december 2011 - 13:32
Zo heb ik eens een kinderboek gelezen, waarvan het net Pipi Langkous was. Het karakter van de hoofdpersoon inclusief opmerkingen en situaties waren Pipi Langkous achtig. :\\ De hoofdpersoon was ook de sterkste ter wereld, woonde ook helemaal alleen zonder vader of moeder, moest ook naar school van een bemoeizuchtig mens etc. etc. Ik vond het nogal telleurstellend en heb het boek daarom maar gauw aan de kant gelegd :nod: Is dat dan plagiaat :?

Lid sinds

16 jaar 5 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
31 december 2011 - 21:23
Nee, Gizmo. Dat is geen plagiaat, tenzij er letterlijke teksten uit Pipi Langkous zijn overgenomen, zie #1.

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 januari 2012 - 14:04
Nee, Gizmo. Dat is geen plagiaat, tenzij er letterlijke teksten uit Pipi Langkous zijn overgenomen, zie #1.
Dus als ik nu een verhaal ga schrijven dat precies op een bekend boek lijkt en ik verander gewoon wat personages en hun uiterlijk dan pleeg ik geen plagiaat :confused: Er was eens een meisje dat naast een grote chocoladefabriek woonde. Het meisje heette Jaquelien. Ze woonde in een piepklein huisje samen met haar ouders en oom en tante. Haar ouders waren zo arm dat Jaquelien nooit wat lekkers kreeg. Bijna nooit! Alleen op haar verjaardag kreeg ze een reep chocolade... :unibrow:

Lid sinds

13 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
3 januari 2012 - 17:36
Maar als je om de zin een woord verandert, of de zinsvolgorde aanpast, voorbeelden in andere volgorde zet en hier en daar een eigen (overbodige) zin ertussen gooit, 'mag' het allemaal.
Als je één woord in een zin veranderd, is dat nog steeds plagiaat - onjuist parafraseren. Pas als je de zinsstructuur en woorden echt veranderd zodat je een geheel nieuwe zin krijgt, mag je spreken van parafraseren en dan is het geen plagiaat. Maar de grens tussen juist en onjuist parafraseren is heel vaag. Dit geldt natuurlijk voor papers etc. Hoe het zit met fictie weet ik niet. Het lijkt me dat als niemand merkt dat je 'gejat' hebt, op welke manier dan ook, het geen probleem is. Totdat de waarheid boven komt natuurlijk ;)

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
4 januari 2012 - 13:02
Maak er misschien nog een stuk marspein of een zakje chips van ;)
:D Er was eens een meisje dat Jaqueline heette. Ze woonde samen met haar ouders en oom en tante in een piepkleinhuisje naast de grootste chipsfabriek in Nederland. Omdat haar ouders zo arm waren kreeg ze nooit wat lekkers! Daar was gewoon geen geld voor. Ze aten elke dag bloemkoolsoep. Maar een keer per jaar als haar ouders genoeg geld hadden gespaard kreeg ze op haar verjaardag een zakje chips! Daar deed ze heel lang over. Dan nibbelde ze aan een stukje chips. Ze nam er een piepklein muizenhapje van en liet de chips smelten op haar tong :lol:

Lid sinds

13 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
25 juni 2012 - 17:26
En dan heb je nog het gedeelte over de ware naam van een mens, als je die kent kun je die persoon alles laten doen. Komt gewoon recht uit Ursula K. Le Guin 's earthsea cyclus. heeft hij nu plagiaat gepleegd of niet?
Een hele late reactie, maar ik kon het niet laten. De ware naam van een mens, gaat daar niet ook het hele sprookje van Repelsteeltje om? En je zult vast niet willen beweren dat Le Guin 's earthsea cyclus plagiaat is... Een idee van iets of iemand "gebruiken" en creatief omzetten naar je eigen "ding" hoeft echt geen plagiaat te zijn ;)

25 juni 2012 - 17:46
Een hele late reactie, maar ik kon het niet laten. De ware naam van een mens, gaat daar niet ook het hele sprookje van Repelsteeltje om?
Ja, maar je vindt het idee al terug in de verhalen van de Edda's. En als ik het me goed herinner ook in de Bijbel. Gewoon een stukje Westers cultuurgoed.

26 april 2013 - 12:39
In Neuromancer van William Gibson wordt bij mijn weten voor het eerst gesproken over 'The Matrix'. Jaren later zijn er drie films uitgekomen met die titel. De makers van die films zijn beïnvloed door meerdere cyberpunk verhalen waaronder Neuromancer, maar is het gebruik van de term 'The Matrix' dan geen plagiaat?