Trilogie en de blinde vlek

Hay Pietjepuck, Een interessante vraag, zeker aangezien ik ook meerdere delen over dezelfde hoofdpersoon schrijf. Zelf denk ik dat je de hoofdpersoon zeker bepaalde dingen in moet laten zien, aan het einde van het eerste deel. Door wat je hoofdpersoon meemaakt komt het immers tot bepaalde inzichten over zichzelf. Het lijkt mij dat het ongeloofwaardig zou zijn als de hoofdpersoon hier niets van leert en in deel 2 en 3 met dezelfde blinde vlek worstelt, toch? Daarom ben ik er voor om ieder deel met een nieuwe blinde vlek te beginnen, net zoals de hoofdpersoon weer met nieuwe uitdagingen en avonturen te maken krijgt. Deze blinde vlekken kunnen volgens mij wel met elkaar in verband staan, afhankelijk van het karakter van je hoofdpersonage en de ontwikkeling die zij doormaken. Ook kan het volgens mij zo zijn dat de inzichten uit deel 1 nog wat 'doorspelen' in de blinde vlek in deel 2. In mijn eigen verhaal, als ik zo onbescheiden mag zijn om die even als voorbeeld te gebruiken, heeft mijn hoofspersonage in deel 1 als blinde vlek dat zij haar verantwoordelijkheden niet op zich durft te nemen en deze van zich afhoudt. Aan het einde van deel 1 neemt zij deze uiteindelijk toch op zich. In deel 2 probeert ze hier vorm aan te geven maar slaat ze hierin wat door, met als gevolg dat ze iedereen tevreden probeert te houden, behalve zichzelf. De twee blinde vlekken zijn anders, maar hebben wel met elkaar te maken en zijn, denk ik, allebei heel kenmerkend voor het karakter van mijn hoofdpersonage en de manier waarop zij zich tijdens het verhaal ontwikkeld.

Het ligt er natuurlijk vooral aan wat je bedoelt met "drie delen": is het een trilogie of één verhaal dat zo lang is dat je het in verschillende boeken wilt splitsen? Of is het een reeks met drie afgesloten delen? Kun je in deel 2 beginnen als je deel 1 niet kent? En dan nog: wat is de betekenis van die blinde vlek voor jou? Het lijkt er nu op dat je in een schrijfcursus hebt geleerd dat een personage per se een blinde vlek moet hebben. Maar wat is het doel daarvan en kun je dat niet op een andere manier bereiken?

Het ligt er natuurlijk vooral aan wat je bedoelt met "drie delen": is het een trilogie of één verhaal dat zo lang is dat je het in verschillende boeken wilt splitsen? Of is het een reeks met drie afgesloten delen? Kun je in deel 2 beginnen als je deel 1 niet kent? En dan nog: wat is de betekenis van die blinde vlek voor jou? Het lijkt er nu op dat je in een schrijfcursus hebt geleerd dat een personage per se een blinde vlek moet hebben. Maar wat is het doel daarvan en kun je dat niet op een andere manier bereiken?

Ik sluit me aan bij schlimazlnik dat het 'trilogie' aspect van je vraag bij mij vragen oproept. Laat ik het anders zeggen: een roman is doorgaans tussen de 50.000 en 100.000 woorden lang. Hoe sterk is jouw idee dat je daar het drievoudige (300.000 woorden!) aan kunt besteden? Het feit dat er een aantal populaire trilogieën zijn, wil niet zeggen dat dit perse de beste vorm is om een verhaal te vertellen. Als dit je eerste boek is zou ik je zelfs ten strengste aanraden om je ambities naar beneden bij te stellen. Een goed boek van 50.000 woorden is al een hele kluif.

Ja ik bedoel een trilogie. Zoals ik al eerder zei, ben ik zo naïef als wat om gelijk in een trilogie te denken. Ik wil absoluut niet direct aan drie boeken beginnen, maar ik kijk wel graag vooruit. De een noemt het blinde vlek, de ander een gemis, incompleet zijn, misschien zelfs de premisse. Ik zie het als een goed aanknopingspunt om mijn verhalen te leiden en op te zetten. De logica van een blinde vlek vind ik iets makkelijker te behappen dan bijvoorbeeld zoeken naar een premisse. Blinde vlek ligt gewoon dicht bij je hoofdpersoon. En daar wil ik eerst vanuit gaan bij het opzetten van mijn verhalen. En ja, ik vind dat een personage een gemis aan het begin van het verhaal moet hebben om het avontuur te starten. Dat vormt voor mij de dramatische kern dat het personage zal leiden. Bedankt voor jullie opmerkingen, maar dit was geen antwoord op mijn vraag. Voordat deze post een hele ander richting op dreigt te gaan... Bedankt Rowena, dat is iets om over na te denken.

hoe verwerk je de blinde vlek van je personage als je je verhaal over drie boeken wilt verdelen? In één verhaal is het vaak duidelijk dat het hoofdpersonage zijn blinde vlek moet erkennen om een bepaalde crisis te overwinnen. Wil je boek nummer 1 van je reeks laten boeien dan zul je toch je hoofdpersonage iets moeten laten inzien. Kun je een blinde vlek zomaar in drieën delen?

Als je een blinde vlek definieert als een ontwikkelingsgang waarbij met elke stap, elke ontwikkeling, je personage iets wijzer wordt of dichter bij de onthulling van een thema komt, kun je die ontwikkeling treetje na treetje invoegen in het verhaal waarbij aan het slot het personage 'boven' is: alles inziet, begrijpt, overziet, en verder kan. Dat kan in drie boeken, maar ook in één. Het is toch één verhaal - tenzij je een serie wilt schrijven over eenzelfde personage dat telkens andere dingen meemaakt. Dan heb je geen longitudinale blinde vlek nodig, maar telkens een kleintje, een kortje. Dan is elk boek op zichzelf staand. Het is mij niet helemaal duidelijk hoe je dit voor je ziet?

Wat Thérèse zegt is essentieel. Lord of the Rings heet dan wel een trilogie, maar is feitelijk gewoon een heel dik boek. Als jij 300.000 woorden lang kunt bouwen naar een spectaculaire climax dan schrijf je dus geen trilogie maar een dik boek. Als je een serie schrijft zul je voor ieder deel een eigen karakterontwikkeling moeten bedenken. Misschien gaat deel 1 over iemand die super onzeker is en zijn eigen kracht niet kent, maar aan het eind zijn kracht ontdekt en gebruikt om al zijn tegenslagen te overwinnen. Deel 2 start je dan met een zelfverzekerd sterk personage, die misschien juist in de problemen komt door zijn overmoed, en aan het eind van het boek ontdekt dat hij het niet alleen kan zonder vrienden.

Nu hebben we het wel telkens over één hoofdpersonage en één perspectief. Maar lang niet alle boeken en zeker niet alle trilogieën worden vanuit een enkelvoudig perspectief geschreven. Als er meerdere perspectieven zijn, zullen alle hoofdpersonages op de een of andere manier hun eigen 'blinde vlek' hebben. Dat maakt het ingewikkelder, maar geeft je bij een trilogie denk ik ook meer mogelijkheden.

Nu hebben we het wel telkens over één hoofdpersonage en één perspectief. Maar lang niet alle boeken en zeker niet alle trilogieën worden vanuit een enkelvoudig perspectief geschreven. Als er meerdere perspectieven zijn, zullen alle hoofdpersonages op de een of andere manier hun eigen 'blinde vlek' hebben. Dat maakt het ingewikkelder, maar geeft je bij een trilogie denk ik ook meer mogelijkheden.

Een dik boek (het woord trilogie is hier alleen maar verwarrend) is makkelijker te schrijven met meerdere personages. En al die personages (nou ja, de belangrijkste dan) hebben een eigen lijn nodig: in welke toestand starten ze en hoe eindigen ze?

Hey, bedankt voor jullie feedback. Super. Trilogie is inderdaad een beetje verwarrend. Ik ben er zeker van dan mijn verhaal zal beginnen met één boek. Ik heb series gelezen die in meerdere delen waren gehakt. Ik kon dan met moeite alle lijntjes aan het einde van boek 3 nog volgen. De emotionele lading werd dan wat mij betreft te ver uitgesponnen om er nog bij betrokken te blijven. Vaak vond ik het dan een teleurstelling als ik het eerste boek uit had, er was geen antwoord op de belangrijkste vraag gekomen. Ik vind het daarom belangrijk dat je je lezer kunt belonen aan het einde van elk boek. Hierdoor zijn ze denk ik eerder geneigd een volgend deel op te pikken. Wat jullie voorstellen klink goed. Met een afgerond eerste deel schep je denk ik meer nieuwsgierigheid. Daarom lijkt het mij een goed plan om gewoon te beginnen met één boek waarin de hoofdpersoon iets van zichzelf inziet. In het volgende deel kan hij dan weer voortborduren op zijn voorgaande ervaring, actie reactie. Samen met meerdere personage's die allen een eigen lijntje krijgen (gericht op een zelfde hoofdvraag) kan het verhaal meer diepte krijgen. Leuk.

Klinkt goed, heel veel succes!