Vraag schreeuwen?

De eerste optie. Met het vraagteken. Het is toch een vraag? En met het woord 'riep' geef je aan dat het op luide toon gevraagd wordt.

Prima. Evengoed zie ik de tweede optie zo nu en dan in boeken, dus dat verklaart mijn verwarring.

Hij fronste zijn wenkbrauwen. 'Wie is daar,' schreeuwde hij. Zijn vraag klonk als een donderslag bij heldere hemel.

Hij fronste zijn wenkbrauwen. 'Wie is daar,' schreeuwde hij. Zijn vraag klonk als een donderslag bij heldere hemel.

De zin hoeft niet veranderd te worden.

Nee, dat hoeft niet. Maar ik heb het toch gedaan. Errug hè?

Ik vind de suggestie van Eigen - als je "zijn" t/m "hemel" wegdenkt - helemaal nog niet zo gek, Shadowling (al zou ik een vraagteken i.p.v. een komma gebruikt hebben, zoals in jouw eerste zin ook het geval is - dit inderdaad om te verduidelijken dat het een vraag is). Persoonlijk vind ik het prettiger lezen zonder de dubbele punt, maar dat is mijn mening en die hoef je natuurlijk niet te delen. Ik ben nou eenmaal een voorstander van zo min mogelijk : en ; is een verhaal. Ik vind het niet mooi uitzien en vaak is het ook helemaal niet nodig. Als je het niet al te vaak gebruikt, kan het in deze context prima, maar er zijn mooiere oplossingen voor.

Mijn uitgever gebruikt in dat geval wel degelijk ?!

@eigenisaardig Doe het dan goed. @Scarlet Ja, prima, maar daar heb ik natuurlijk weinig aan. @Zjors Welke uitgever is dat? En enig idee waarom ze dat op die manier accepteren?

Is het niet zo dat je tegenwoordig in hoofdletters schreeuwt? Dus... 'WIE IS (er) DAAR?' riep hij.

Hij: WIE IS DAAR?!

Ik zal de zin niet veranderen. Ik heb alle drie voorbeelden wel gelezen.

@eigenisaardig Doe het dan goed.

:D Wat een aardig mannetje, vrouwtje of figuurtje ben jij :thumbsup:

@Zjors Welke uitgever is dat? En enig idee waarom ze dat op die manier accepteren?

Hoezo op die manier accepteren? Ze accepteren niets, ze doen het zo. Waarom zouden ze het niet zo doen? Er is geen leestekenpolitie of zo :confused: De keuze voor leestekens is nergens dwingend voorgeschreven. Het is wel handig om het zo te doen dat iedereen snapt wat je bedoelt. Hoofdletters worden nooit op die manier gebruikt door uitgevers, volgens mij.

Zjors, zou het niet kunnen dat ze het zo doen omdat ze een kinderboekenuitgeverij zijn en dit extra duidelijk is? Een vraagteken en dan riep lijkt me verwarrend voor beginnende lezertjes. Van meneer Renkema (misschien geen politie, maar toch een soort leestekengoeroe) mag er altijd maar één ding staan (uit mijn hoofd) en op de middelbare school hebben ze dit ?! er bij mij redelijk fanatiek uit geramd. Figuurlijk dan, maar ik zou het nooit meer zo in een manuscript zetten. Gewoon een vraagteken en dan riep.

Ik kies ook voor het vraagteken. Een uitroepteken gebruiken in een zin waarin je al 'riep' of 'roept' gebruikt, is overbodig.

ik vind het vraagteken ook het meest logische. hoofdletters om te roepen, is enkel in een chat of mail of zo, niet in boeken. Althans, dat heb ik toch nog nooit gezien... tenzij misschien in kinderboeken, maar dat is weer een hele andere schrijfwereld.

Soms helpt het om te omschrijven dat iemand iets roept. B.v. Hij fronste zijn wenkbrauwen, balde zijn vuisten en keek om zich heen. ‘Wie is daar?’ (optie 2 kan ook prima, omdat de zin al verduidelijkt dat het een vraag is.) Wanneer je dan daarvoor beschrijft dat hij grote stappen zet, woest om zich heenkijkt en dat opgekropte spanningen iets met de persoon doen, zal het voor een lezer ook duidelijk zijn dat hij het roept en niet fluistert.

Bij gebalde vuisten denk ik toch eerder aan ingehouden woede, dus net niet roepen. Bovendien zie ik niet in wat er mis is met gewoon riep hij. Ik zou ook voor het vraagteken gaan, het is immers een vraag. Een uitroepteken lijkt mij slechts een optioneel leesteken, waar je zeker niet mee moet overdrijven. Een vraagteken is meer "verplicht". Maar als de uitgever het anders voorschrijft, dan moet je natuurlijk dat volgen.

Ik ga voor het vraagteken, lijkt mij toch het juiste.

Persoonlijk vind ik 'wenkbrauwen fronsen' en 'vragend roepen' niet zo goed samengaan. Als iemand zijn wenkbrauwen fronst dan is dat toch meer een teken van nadenken, boos of geïrriteerd zijn? Ik heb het even uitgeprobeerd, maar mij lukt het ook niet ;-).

Ik zou ook gaan voor: 'Wie is daar?' riep hij.

Persoonlijk vind ik 'wenkbrauwen fronsen' en 'vragend roepen' niet zo goed samengaan. Als iemand zijn wenkbrauwen fronst dan is dat toch meer een teken van nadenken, boos of geïrriteerd zijn? Ik heb het even uitgeprobeerd, maar mij lukt het ook niet ;-).

'Dat vraag ik toch niet?' roep ik. Ha.

Het is wel duidelijk zo. Iedereen bedankt.