Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker

Vraag schreeuwen?

Er zit mij iets dwars, en ik kan nergens een oplossing vinden. Mijn probleem is: hoe schrijf je iets dat iemand roept, en tegelijkertijd vragend is? Een fragmentje uit mijn boek: Hij fronste zijn wenkbrauwen en riep: ‘Wie is daar?’ Dit heeft mijn voorkeur, maar het haalt wel de kracht weg uit de zin die hij roept. Als je schrijft: Hij fronste zijn wenkbrauwen en riep: ‘Wie is daar!’ met een uitroepteken, dan ziet het er in mijn ogen incorrect uit. En dan nog: Hij fronste zijn wenkbrauwen en riep: ‘Wie is daar?!’ Maar dat zie ik nauwelijks. Volgens mij is dat nog fout ook. En lelijk, als je het mij vraagt. Dus, wat is het? 'Wie is daar?' riep hij. 'Wie is daar!' riep hij. 'Wie is daar?!' riep hij.

Lid sinds

17 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
De eerste optie. Met het vraagteken. Het is toch een vraag? En met het woord 'riep' geef je aan dat het op luide toon gevraagd wordt.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Hij fronste zijn wenkbrauwen. 'Wie is daar,' schreeuwde hij. Zijn vraag klonk als een donderslag bij heldere hemel.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Hij fronste zijn wenkbrauwen. 'Wie is daar,' schreeuwde hij. Zijn vraag klonk als een donderslag bij heldere hemel.
De zin hoeft niet veranderd te worden.

Lid sinds

13 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik vind de suggestie van Eigen - als je "zijn" t/m "hemel" wegdenkt - helemaal nog niet zo gek, Shadowling (al zou ik een vraagteken i.p.v. een komma gebruikt hebben, zoals in jouw eerste zin ook het geval is - dit inderdaad om te verduidelijken dat het een vraag is). Persoonlijk vind ik het prettiger lezen zonder de dubbele punt, maar dat is mijn mening en die hoef je natuurlijk niet te delen. Ik ben nou eenmaal een voorstander van zo min mogelijk : en ; is een verhaal. Ik vind het niet mooi uitzien en vaak is het ook helemaal niet nodig. Als je het niet al te vaak gebruikt, kan het in deze context prima, maar er zijn mooiere oplossingen voor.

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
@eigenisaardig Doe het dan goed. @Scarlet Ja, prima, maar daar heb ik natuurlijk weinig aan. @Zjors Welke uitgever is dat? En enig idee waarom ze dat op die manier accepteren?

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Is het niet zo dat je tegenwoordig in hoofdletters schreeuwt? Dus... 'WIE IS (er) DAAR?' riep hij.

Lid sinds

14 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
  • Pluslid
Ik zal de zin niet veranderen. Ik heb alle drie voorbeelden wel gelezen.

Lid sinds

12 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@eigenisaardig Doe het dan goed.
:D Wat een aardig mannetje, vrouwtje of figuurtje ben jij :thumbsup:

Lid sinds

19 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
@Zjors Welke uitgever is dat? En enig idee waarom ze dat op die manier accepteren?
Hoezo op die manier accepteren? Ze accepteren niets, ze doen het zo. Waarom zouden ze het niet zo doen? Er is geen leestekenpolitie of zo :confused: De keuze voor leestekens is nergens dwingend voorgeschreven. Het is wel handig om het zo te doen dat iedereen snapt wat je bedoelt. Hoofdletters worden nooit op die manier gebruikt door uitgevers, volgens mij.

Lid sinds

14 jaar 1 maand

Rol

  • Gewone gebruiker
Zjors, zou het niet kunnen dat ze het zo doen omdat ze een kinderboekenuitgeverij zijn en dit extra duidelijk is? Een vraagteken en dan riep lijkt me verwarrend voor beginnende lezertjes. Van meneer Renkema (misschien geen politie, maar toch een soort leestekengoeroe) mag er altijd maar één ding staan (uit mijn hoofd) en op de middelbare school hebben ze dit ?! er bij mij redelijk fanatiek uit geramd. Figuurlijk dan, maar ik zou het nooit meer zo in een manuscript zetten. Gewoon een vraagteken en dan riep.

Lid sinds

16 jaar 2 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Ik kies ook voor het vraagteken. Een uitroepteken gebruiken in een zin waarin je al 'riep' of 'roept' gebruikt, is overbodig.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
ik vind het vraagteken ook het meest logische. hoofdletters om te roepen, is enkel in een chat of mail of zo, niet in boeken. Althans, dat heb ik toch nog nooit gezien... tenzij misschien in kinderboeken, maar dat is weer een hele andere schrijfwereld.

Lid sinds

15 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Soms helpt het om te omschrijven dat iemand iets roept. B.v. Hij fronste zijn wenkbrauwen, balde zijn vuisten en keek om zich heen. ‘Wie is daar?’ (optie 2 kan ook prima, omdat de zin al verduidelijkt dat het een vraag is.) Wanneer je dan daarvoor beschrijft dat hij grote stappen zet, woest om zich heenkijkt en dat opgekropte spanningen iets met de persoon doen, zal het voor een lezer ook duidelijk zijn dat hij het roept en niet fluistert.

Lid sinds

13 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
Bij gebalde vuisten denk ik toch eerder aan ingehouden woede, dus net niet roepen. Bovendien zie ik niet in wat er mis is met gewoon riep hij. Ik zou ook voor het vraagteken gaan, het is immers een vraag. Een uitroepteken lijkt mij slechts een optioneel leesteken, waar je zeker niet mee moet overdrijven. Een vraagteken is meer "verplicht". Maar als de uitgever het anders voorschrijft, dan moet je natuurlijk dat volgen.

Lid sinds

13 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Persoonlijk vind ik 'wenkbrauwen fronsen' en 'vragend roepen' niet zo goed samengaan. Als iemand zijn wenkbrauwen fronst dan is dat toch meer een teken van nadenken, boos of geïrriteerd zijn? Ik heb het even uitgeprobeerd, maar mij lukt het ook niet ;-).

Lid sinds

15 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
Persoonlijk vind ik 'wenkbrauwen fronsen' en 'vragend roepen' niet zo goed samengaan. Als iemand zijn wenkbrauwen fronst dan is dat toch meer een teken van nadenken, boos of geïrriteerd zijn? Ik heb het even uitgeprobeerd, maar mij lukt het ook niet ;-).
'Dat vraag ik toch niet?' roep ik. Ha.