Een boek uitgeven op zeer jonge leeftijd. Koppig of juist goed?

Ik wil toch even reageren op de opmerking dat er geen levenservaring nodig is voor het schrijven van een thriller. Nu kan ik niet oordelen over andere genres, omdat ik daar niet in schrijf, maar ik wil wel zeggen dat ik Caleidoscoop (thriller) niet had kunnen schrijven toen ik zestien was. Punt. Ja, ik was twaalf toen ik mijn eerste manuscript instuurde en ook op mijn zestiende, zeventiende heb ik dat gedaan. Als ik dat werk van toen nu teruglees (en dat werk vond ik toen ontzettend goed geschreven, wat zelfs door een uitgeverij beaamd werd), zie ik dat het bij lange na niet volmaakt was. Daarom werd het ook vast niet uitgegeven. Of mijn werk nu volmaakt is, durf ik niet te beweren. De recensies zijn uitermate goed, maar wie weet schrijf ik over tien jaar een nog beter werk. Kort gezegd: voor elk genre is een bepaalde mate van levenservaring nodig. Inlevingsvermogen is geen garantie om dingen levensecht te kunnen opschrijven.

Het is en blijft een lastige discussie, omdat niet uit de weg kan worden gegaan dat sommige volwassenen inderdaad slechter schrijven dan jongeren. In die zin heeft Spirit gelijk dat leeftijd geen garantie is voor kwaliteit, hoewel ze het meen ik juist andersom zei. Tegelijkertijd geloof ik toch te kunnen zien dat een geoefende schrijfhand vaker bij een rijpere volwassene hoort dan bij een begaafde tiener. Daardoor moeten tieners zich niet laten ontmoedigen, maar integendeel er het perspectief van zien. En ook tegelijkertijd kan het zo zijn dat een tiener over een bepaald onderwerp meer te vertellen heeft dan een volwassene, maar dan heeft hij met betrekking tot dat onderwerp waarschijnlijk (levens)ervaring. Inlevingsvermogen boogt natuurlijk ook op ervaring. En is het zo raar om te veronderstellen dat het voor een volwassene gemakkelijker is om terug te zien op een reeks van ervaringsvolle jaren dan dat het voor een tiener is om empatisch vooruit te blikken op levensfasen waarvan hij alleen aan de buitenkant kan zien hoe ze bij volwassenen werken? Misschien dat daarom het fantasygenre populair is bij tieners; je kunt gemakkelijker grenzen oprekken. Toch zit de beste fantasy ook psychologisch goed in elkaar. Voor dat aspect heb je dan weer wat rijpheid, inzicht en ervaring nodig. Dus nogmaals: niet om te ontmoedigen of te beledigen! Geloof in jezelf en je schrijven, en accepteer tegelijkertijd dat er meer in het vat zit dan je als tiener aan de oppervlakte kan zien.

@ Spirit en andere jongeren: Zouden jullie er iets voor over hebben om een goede schrijver m/v te worden, bijvoorbeeld een gerichte scholing, zoals anderen naar voetbal, dansles of schaken gaan? Niet alleen om het spelletje, maar om er ook echt goed in te worden?

Lieve Spirit, voor alles wat je schrijft heb je levenservaring nodig ;) Ook voor fantasy (waarom in godsnaam niet? Je moet toch wat van de psyche weten? Weten hoe mensen geloofwaardig op bepaalde dingen reageren, etc?). Daarnaast is het onzin dat vijftienjarigen en tachtigjarigen gelijkwaardig zijn, omdat ze allemaal in een leerproces zitten. Vanaf je vijfde zit je met de taalbeheersing van je moedertaal in de voltooiingsfase voor de rest van je leven. Kan een vijfjarige dan hetzelfde als iemand van zestig met de taal (qua spraak, ik heb het niet over schrijven)? Nee (uitzonderingen die de regel bevestigen daargelaten). Niet al te kort door de bocht doen, wil je ;) En ja, ik besef me dat ik met mijn negentien jaartjes ook net de hoek om kom piepen en houd daar rekening mee ;) Voor de psyche o.a. is het erg handig dat ik contact heb met mensen die dat studeren. Ik zoek zo mijn bronnen. Maar dat je voor fantasy geen levenservaring nodig hebt? Na-ah, komt er bij mij echt niet in, sorry. Ben wel benieuwd naar het antwoord op de vraag van Thérèse.

Een voorbeeld van iets waar ik qua "levenservaring" altijd tegen opbots is het feit dat ik nog geen kinderen heb. Schrijven over gevoelens van ouders voor hun kinderen is dan ook altijd moeilijk. Natuurlijk kan ik me er iets bij voorstellen, ken ik veel mensen die wél kinderen hebben en heb ik er al tal van boeken over gelezen, maar toch blijft het een worsteling om daarover te schrijven zonder dat ik meteen door de mand val als iemand die die ervaring niet heeft. Natuurlijk kun je een fantasyverhaal schrijven over wezens die eieren leggen en zich er vervolgens niets meer van aantrekken. Da's inderdaad een voordeel dat je hebt tegenover verhalen in het hier en nu (al speelt veel fantasy natuurlijk ook in het hier en nu, en thrillers en horror al helemaal). Maar je kunt zo toch niet alles gaan ontwijken. Uiteindelijk gaan ook fantasyverhalen in wezen over het echte leven, maar dan wat beter vermomd ;)

Ben wel benieuwd naar het antwoord op de vraag van Thérèse.

Ik ben ook wel benieuwd naar jouw eigen antwoord. :) Wat mezelf betreft, is het een gelopen race; ik ben geen tiener. Maar als er destijds ook maar iemand geweest was, die had gezegd: ik zie wel iets in dat schrijven van je, ik wil je erin begeleiden (bijvoorbeeld elke woensdagmiddag), dan had ik daar zéker Ja! op gezegd! <- geroepen, met bonkend hart Maar ik was ook bleu. Bij ons in het dorp woonden beroemde schrijvers, en ik durfde niet naar ze toe te gaan met een verhaaltje, en er was niemand die me bij de hand nam, naar die mensen toe. Jammer. De onderwijzer had daar bijvoorbeeld een rol in kunnen spelen; hij was het die me de hoge cijfers gaf.

Dus iemand die je schrijven aanleert is dan wel goed. Maar waar is je *levenservaring* dan heen? Volgens mij is het perfect mogelijk dat jongeren ook fatsoenlijke boeken kunnen publiceren. Natuurlijk geen diepzinnige literaire dingen die het leven doorgronden of zo, maar waarom bijvoorbeeld geen roman, een detective of ... (vul zelf maar in). Komaan, net alsof er voor elk boek dat wordt uitgegeven levenswijsheid nodig is. Eerder een flinke portie talent, doorzettingsvermogen en een niet te groot ego. En dat laatste ontbreekt vaak even goed aan tieners dan aan zogenaamde volwassenen.

Dus iemand die je schrijven aanleert is dan wel goed. Maar waar is je *levenservaring* dan heen?

Om te leren schrijven, om je vaardigheden te ontwikkelen, heb je oefening nodig. En een leermeester komt daarbij goed van pas, toch. Dat geldt voor elk beroep, ambacht. De levenservaring vlecht zich op zeker moment door de schrijfervaring heen.

Als je die theorie volgt, zijn mensen die in hun leven veel hebben meegemaakt per definitie betere schrijvers. Want bij hen is er meer levenservaring door hun schrijfwerk gevlochten. Wat betekent dat ze dus, als we Hekate en jou volgen, beter kunnen schrijven. Sorry, maar dat zou echt op niks slaan. Of bedoel je toch nog iets anders? (Met levenservaring bedoel ik dan geen mensenkennis, want die kan je al perfect hebben in je puberteit) Overigens zou ik het leuk vinden als er geen opmerkingen meer worden gemaakt in de trant van "Tegen zestienjarigen kun je toch niet discussiëren want die weten het altijd beter". Niet iedereen denkt de levenswijsheid in pacht te hebben, Hekate. Dankjewel.

Lieve Spirit, voor alles wat je schrijft heb je levenservaring nodig ;) Ook voor fantasy (waarom in godsnaam niet? Je moet toch wat van de psyche weten? Weten hoe mensen geloofwaardig op bepaalde dingen reageren, etc?). Daarnaast is het onzin dat vijftienjarigen en tachtigjarigen gelijkwaardig zijn, omdat ze allemaal in een leerproces zitten. Vanaf je vijfde zit je met de taalbeheersing van je moedertaal in de voltooiingsfase voor de rest van je leven. Kan een vijfjarige dan hetzelfde als iemand van zestig met de taal (qua spraak, ik heb het niet over schrijven)? Nee (uitzonderingen die de regel bevestigen daargelaten). Niet al te kort door de bocht doen, wil je ;) En ja, ik besef me dat ik met mijn negentien jaartjes ook net de hoek om kom piepen en houd daar rekening mee ;) Voor de psyche o.a. is het erg handig dat ik contact heb met mensen die dat studeren. Ik zoek zo mijn bronnen. Maar dat je voor fantasy geen levenservaring nodig hebt? Na-ah, komt er bij mij echt niet in, sorry. Ben wel benieuwd naar het antwoord op de vraag van Thérèse.

O cool, je bent 3 jaar ouder dan ik ben. Weet je, misschien kun je er niets aan doen, maar ik vind deze post een beetje kleinerend naar mij toe overkomen. Waarom begin je over spraak als dit topic over schrijven gaat? Elke schrijver werkt anders. Ik probeer mijn posts zoveel mogelijk 'ik vind' of 'ik denk' mee te geven, omdat ik denk dat - vooral bij schrijvers - ieder individu anders te werk gaat. Ik ben van mening dat je geen levenservaring nodig hebt om te schrijven, jij bent van mening dat je dat wel nodig hebt. Prima.

@ Spirit en andere jongeren: Zouden jullie er iets voor over hebben om een goede schrijver m/v te worden, bijvoorbeeld een gerichte scholing, zoals anderen naar voetbal, dansles of schaken gaan? Niet alleen om het spelletje, maar om er ook echt goed in te worden?

Ik weet niet wat goed is. Dat is voor iedereen anders. Als ik niet serieus met schrijven bezig was, zou ik nu niet op SOL zitten en deze discussie voeren. Dat is mijn antwoord.

Als je die theorie volgt, zijn mensen die in hun leven veel hebben meegemaakt per definitie betere schrijvers. Want bij hen is er meer levenservaring door hun schrijfwerk gevlochten. Wat betekent dat ze dus, als we Hekate en jou volgen, beter kunnen schrijven. Sorry, maar dat zou echt op niks slaan. Of bedoel je toch nog iets anders? (Met levenservaring bedoel ik dan geen mensenkennis, want die kan je al perfect hebben in je puberteit) Overigens zou ik het leuk vinden als er geen opmerkingen meer worden gemaakt in de trant van "Tegen zestienjarigen kun je toch niet discussiëren want die weten het altijd beter". Niet iedereen denkt de levenswijsheid in pacht te hebben, Hekate. Dankjewel.

Met deze post ben ik het eens van de eerste tot de laatste letter. We zitten op SOL om elkaar te helpen en van elkaar te leren, toch? Niet om elkaar de grond in te boren, te ontmoedigen of af te kraken.

Levenservaring hoeft niet perse op ''late leeftijd'' te komen hoor. Je krijgt inderdaad meer levenservaring als je ouder word maar er zijn best wel wat kinderen die al veel meegemaakt en de ''harde'' wereld al kennen. Daarbij denk ik dat je door research of gewoon veel boeken lezen ook veel kan leren over dat wat je nog niet hebt meegemaakt. Ik lees na mijn voorkeur iets wat door volwassenen geschreven is. Vaak omdat hun style me aanspreekt. Maar dat is persoonlijk. Ik denk dat tieners best boeken kunnen schrijven. Met het zekere talent in huis, inlevings vermogen en wat levenservaring. Of de ervaring van anderen, kan je best iets maken wat de lezers grijpt en wat geloofwaardig overkomt. Voor fantasy is het wel handig om levenservaring te hebben hoor. Fantasy komt niet perse uit het niets. Ik haal genoeg dingen uit het echte leven maar vervorm het zodanig dat het niet meer lijkt op wat we in de echte wereld zien. Zie het iets als abstracte kunst maar dan in je hoofd :P Over die vraag van Thérese: Ja dat zou ik zeker doen. Niet alleen om ervaring op te doen maar ook omdat het zeker wat zou opleveren. Als het maar niet al te duur is want mijn ouders zouden geen duizenden euro's kunnen betalen voor een schrijfschool.

@ Thérèse: Ik volg de cursus van Zjors. Ik doe momenteel mee aan de opdrachtenworkshop op PF en aansluitend doe ik daar mee aan de verhaalworkshop. Ik proeflees erg veel (sinds kort ook op de Leesproeverij waar ik erg veel van leer). Ik doe mee aan wedstrijden in het genre in de hoop mijn schrijven te verbeteren. Ik herschrijf mijn werken erg vaak voor het inzenden (mijn UA-verhaal kent negen versies nog op mijn laptop, maar ik betwijfel of ik daadwerkelijk alle versies hier heb staan) en laat ze veelvuldig proeflezen in de hoop alle pijnpunten eruit te krijgen (en daarvan te leren voor de volgende werken, zodat ik niet steeds dezelfde fouten blijf maken). Ik kijk kritisch naar de werken die ik voor mijn studie onder ogen krijg en weeg af waarom dat zulke goede werken zijn (dat was onder andere hét onderwerp bij een vak in het eerste semester. Waarom iets literatuur is (ja, lectuur behandelen ze daar niet echt, helaas. Geen rasechte fantasy dus) op basis van de esthetische kenmerken), kijk naar de rode draden en kijk of ik daar iets van kan leren (uiteraard!). Ik tracht me ook omtrent het schrijven in te lezen en ga op twee april naar het BoF-boekenbal en zal daar de workshop van Tais Teng volgen (ik denk veel te kunnen leren van die man). Hoop daar ook anderen te kunnen spreken ;) @ Spirit: Spraak en schrijven zijn wel degelijk goed aan elkaar verwant. Beide taaluitingen en beide vergen actieve taalbeheersing. Een taal zonder een schriftelijk deel is niet primitiever dan een taal met schriftelijk deel. In het verleden werden veel werken juist voorgedragen i.p.v. gelezen. Je kunt dus niet zeggen van 'het heeft er niets mee te maken'. En dat 'O cool, je bent 3 jaar ouder dan ik ben.' is ook niet bepaald aardig ;) Ik geef immers aan dat ik ook zelf net om de hoek kom zetten. Ik heb echter al wel meer dan een jaar met mijn vriend samengewoond en daar de raarste dingen met meegemaakt, ik heb sinds mijn vijftien ook een rare tijd achter de rug (ik woonde bijv. drie maanden bij een vriendin, mijn zus bij mijn tante en mijn moeder bij mijn oma), mijn ex zijn thuissituatie was ook op zijn minst roerig, dus ik had ook soms de zorg van een tien/elfjarige op me (niet vaak), etc.. Dus al wel wát levenservaring, niet veel, ik ben de eerste om dat toe te geven, maar wel wát (hiermee wil ik niet suggereren dat jij niets hebt). En ik denk dat ik sommige verhalen zónder niet had kunnen schrijven. Daarnaast heb ik de mazzel dat ik Nederlands studeer en daarbij vakken zoals Taalwetenschap volg en Nederlandse literatuurgeschiedenis (1100-1800 tekst, 1100-1800 context, 1800-1916 en 1916-Heden) en daar informatie uit kan halen. Dus ook dat schrijven en spreken niet ver uit elkaar liggen, het spijt me dat dat kleinerend overkomt, maar als je het niet gelooft, mag je best langskomen. Ik heb wel wat leuke studieboeken voor je liggen (serieus aanbod. Sommige studieboeken zijn erg leuk en de boeken uit het vorige semester mag je best lenen). Ik heb echt een ideale studierichting :) (Voor mij dan, hè ;) Kan me voorstellen dat andere mijn richting helemaal niets vinden.)

Ja dat zou ik zeker doen. Niet alleen om ervaring op te doen maar ook omdat het zeker wat zou opleveren. Als het maar niet al te duur is want mijn ouders zouden geen duizenden euro's kunnen betalen voor een schrijfschool.

Als jij iets wilt, waarom moeten jouw ouders het dan betalen? Vanaf je veertiende mag je al werken (mits onder begeleiding). Bij bijv. de Intertoys nemen ze veertienjarigen aan. Mijn broertje heeft daar ook gesolliciteerd (eveneens veertien). Ja, het verdient geen kloot, dat weet ik. Dat heb ik zelf ook gehad (werden voor 2.42 of 2.48 of 2.52 of zo). Maar hé, je weet dan wel waarvoor je bezig bent :) Ik werkte toen vooral om boeken te kunnen lezen. Ik was allergisch voor de bieb (al die snotjes en ezelsoren) en ja, je moet wat ;) Dus het merendeel van mijn salaris gaf ik direct uit bij de boekhandel :P

Uiteraard hebben sommige mensen op jongere leeftijd al veel levenservaring. Uiteraard maakt meer levenservaring je niet automatisch een betere schrijver. Maar het helpt wel. En uiteraard is oude schrijver X niet automatisch beter dan jonge schrijver Y. Maar het ging mij om de stelling van Spirit dat kwaliteit NIETS met leeftijd te maken heeft. Dat is als zeggen dat mannen niet sneller kunnen lopen dan vrouwen, alleen omdat Kim Gevaert sneller kan lopen dan Jos Doorsnee.

Mijre Gidet: Ik heb ook een baan :P Kranten lopen.. Voor 2 uur kranten vouwen en een half uur lopen krijg ik misschien net 3 euro mits er folders bijzitten. Alleen bij Gelukkig oud en Nieuw kaartjes haalde ik meer dan 100 euro op. (60 euro voor me broertje die meeging in de bittere kou :P) Ik heb het geld vooral voor engelse boeken. Nederlandse haal ik wel bij de bieb. (Ze zijn daar wel netjes met boeken :P)Of ik ga naar de jaarlijkse boekenmarkt in Nieuwegein. Voor een prikkie allerlei soorten boeken. Zonder snotjes en ezelsoren xD (Boekenmarkt is ook in andere plekken te vinden zoals in Rotterdam enz.) Over dat schrijfschool twijfel ik wel. Want wanneer zou je op zo'n school kunnen. Vanaf mijn leeftijd? (14) Of ouder, of misschien jonger. Voor tieners/kinderen die nog op school zitten zouden dit moeten kunnen combineren met huiswerk, toetsen en sport. Zelf ben ik nog lang niet bij het niveau dat ik zou moeten hebben om boeken te kunnen publiceren of wedstrijden überhaupt te winnen. Toch doe ik mee en probeer ik mijn verhalen af te maken. Alleen sport, hobby's, school en alle andere dingen in het leven maken dat me soms moeilijk. Dus ik zie het voor nu niet meer als een hobby die ik later graag zou willen uitbreiden tot ''beroep'' aangezien ik politie wil worden zou ik schrijven erbij doen. Nu moet ik eten en daarna naar softbal dus ik laat het hierbij. ;)

Kranten/folders lopen suckt :P Ik heb het gedaan, zuslief heeft het gedaan en je loopt in de regen voor bijna niets. In een winkel verdient dan nog beter ;) (Ook omdat iemand met de jaarwisseling al mijn halve wijk voor me gelopen had. Erg lief *zucht*) En je kunt het leuk combineren. Ik heb dus 2.5 jaar gewerkt op de boekenafdeling van de V&D (met een max. van 38 uur, zélfs in een drukke schoolperiode (decembermaand, dus veel deadlines). Was lastig, maar toen ik mijn salaris zag, was het hele chagrijnige verdwenen, want ja, ik kon weer boeken kopen! :P Ik denk dat de vakschool niet echt handig is op je veertiende ;) Inderdaad in verband met school, maar ook gezien de leeftijd van de mensen die erop zitten. Maar een cursus kan wel. Andere hobby's zijn ook leuk (ik heb ze ook), maar als je ergens serieus mee bezig bent, "moet" je er ook serieus tijd voor inruimen ;) En ja, dat is soms heel lastig.

Als je die theorie volgt, zijn mensen die in hun leven veel hebben meegemaakt per definitie betere schrijvers. Want bij hen is er meer levenservaring door hun schrijfwerk gevlochten.

Ja, zo zie ik dat wel. Om met schrijven tot een optimaal resultaat te komen, geloof ik in scholing, oefening en ervaring (in elk geval op het gebied waarover je schrijven wilt) - en als je geen ervaring hebt, of kunt opdoen, moet je erop studeren. Waarvoor zouden anders beroepsopleidingen en stages bestaan, behalve voor het beroep van schrijver?

Over dat schrijfschool twijfel ik wel. Want wanneer zou je op zo'n school kunnen. Vanaf mijn leeftijd? (14) Of ouder, of misschien jonger. Voor tieners/kinderen die nog op school zitten zouden dit moeten kunnen combineren met huiswerk, toetsen en sport.

Ja, het zou ook alleen kunnen voor zeer gemotiveerde en getalenteerde jongeren, denk ik. 't Is dan ook niet alleen voor de lol bedoeld, maar echt om je te ontwikkelen, zoals ook gebeurt met talentvolle sporters of musici.

Ik denk dat de vakschool niet echt handig is op je veertiende

En toch vind ik dat vreemd, en wil ik er wel voor pleiten, omdat elk ander beroep wel een vakschoolopleiding of een vooropleiding heeft. @ Mijre: wat ben jij actief hierin! Je hebt dan ook exact de goede schoolopleiding gekozen, denk ik.

Thérèse: Misschien als er heel veel jongeren schrijver of schrijfster willen worden dat er een speciale school ervoor kan komen. Ik denk dat er wel veel schrijftalent is in Nederlands daar ligt het niet aan. Maar misschien dat er nog te weinig belangstelling is voor een echte school voor het schrijven? Of om schrijven en school te combineren.

Hm. Ik weet niet of het prettig is voor de docenten, de andere studenten en de veertienjarige zelf. De veertienjarige zal dan de jongste zijn, wellicht veruit de jongste en dat is (naar mijn ervaringen) niet altijd even prettig (let op: het kan ook wél prettig zijn). Daarnaast... Als dat probleem wegvalt door enkel allemaal kinderen van die leeftijd, kunnen die docenten eventueel ook zitten van 'wat?!'. Ik denk dat de meeste docenten daar hebben getekend om les te geven aan volwassenen en dat is toch een andere doelgroep. En als de veertienjarige wel de enige in zijn/haar 'soort' is, dan kan de rest of wel erg goed een oogje dichtknijpen ('O, dat is het kind hier' (kan voordelig zijn, maar niet altijd)) of juist zich eraan ergeren ('wat moet een kind van veertien híer nou weer?'). En wanneer is die vakschool? Zaterdag of op een avond? Op een zaterdag: heeft Elianne dan geen wedstrijden? (Ik weet niet of ze die speelt en zo ja, op welke dag die plaatsvinden). En op een avond: tot hoe laat duurt het? Als het tot best wel laat duurt, is dat al niet zo prettig, vooral niet als je dan nog een pokke-end mag treinen. Ik word er soms horendol van als mijn broertje op een doordeweekse dag na middernacht komt aankakken (en zich dan gerust de volgende dag verslaapt). Eigenlijk waren dat even mijn overwegingen. Enne, dank je :P Ben er ook wel blij mee. Vooral na dat saaie, simpele rotjaar bij Rechtsgeleerdheid.

Ik ben van mening dat je gewoon door moet gaan met schrijven. Er is een goed voorbeeld van een jonge schrijver: Christopher Paolini. Hij begon met het schrijven van zijn debuut op zijn vijftiende, toen hij klaar was met school. (bron: wikipedia ;)) Volgens mij hadden zijn ouders een uitgeverij en die zullen anders naar zijn werk hebben gekeken dan een gewone uitgever naar jouw werk zou kijken, maar niets is onmogelijk! Als je het écht wilt, lukt het wel.

Paolini heeft zijn boeken in eigen beheer uitgegeven, nooit echt professioneel. Maar ook dat is een mooie stap.

Zijn eerste boek is in eigen beheer uitgegeven, met hulp van zijn ouders. Daarna is hij op een lange promotietour gegaan en werd zijn werk uiteindelijk opgemerkt door een reguliere uitgever. Zijn boeken zijn dus heruitgegeven, en het eerste deel verfilmd, dus wel degelijk 'professioneel'. Dat zegt wat mij betreft echter niets over de kwaliteit (ik vind het een draak van een boek en snap niet waarom het zo succesvol werd), maar dat is weer een ander verhaal. En het is ook al een tijdje bijzonder stil rondom Paolini. Te vroeg gepiekt?

Er zijn wisselvallige meningen over film en boek van Paolini :P Niet zomaar wisselvallig vanwege smaak maar bij Paolini valt het heel erg op. Zelf vind ik zijn boeken erg leuk. Ik zie alles voor me en een heerlijk boek voor in me bed wanneer ik niet kan slapen xD Zelf wacht ik op het slot om daarna pas de film te kunnen beoordelen. Ik denk dat het wel een redelijk boek is. Mijre Gidet: Ik speel softbal maar we hebben te weinig meisjes. Toevallig hadden we deze avond een team bespreking omdat waarschijnlijk ons team stopt vanwege dit meisjes tekort. Dus zaterdag en zondag ben ik vrij voor extra school! :P Nou ja, ik denk dat ik wel mag als ik me schoolwerk bij houd. Maar ik hoef niet tussen allemaal volwassenen te zitten. Licht er een beetje aan of ik ze aardig vind, ik kijk altijd een beetje de kat uit de boom bij 27+ mensen :P Terug naar het topic: Ik denk dat het leeftijd wel toe doet op je kwaliteit van je boek. Al zou je niet perse ''oud'' te hoeven zijn om een goed boek te kunnen schrijven. Als je het zekere niveau hebt kan je het laten uitgeven. Het punt is alleen wel dat als je iets uitgegeven hebt, dat je wel door moet schrijven voor een eventueel (ik neem aan van wel) nieuw boek. Als ik in de examens kom ofzo kan ik niet schrijven voorop laten gaan aangezien ik wel een diploma wil. Lastig.. Gewoon niet te hard van stapel lopen en wel blijven proberen xD

Ik wil toch even reageren (...) te kunnen opschrijven.

Dit vind ik de meest zinnige reactie sinds mijn vorige post. Ik zou wel van meer "jonge schrijvers" willen weten hoe het hen sindsdien is vergaan. Al was het maar om de vraag van Thérèse te beantwoorden. Daarnaast kun je je afvragen of jongeren, die biologisch gezien sterk op zichzelf zijn gefocused (is onderzoek naar gedaan) wel de geschikte personen zijn om zich volledig in andere personen in te leven, wat nodig is voor krachtige personages in een verhaal. EDIT (24/3): Vandaag in de krant (AD/Gouda): 8-jarige schrijver met dyslexie geeft boek uit.

Hé! Ik zit altijd met precies hetzelfde! Ik wilde dit onderwerp net zelf ook plaatsen, maar toen zag ik die van jou... ik heb ook best wat aan de reacties. zelf ben ik pas 14 en op de computer staan al ongeveer tien onafgemaakte verhalen, om precies dezelfde redenen die jij ook hebt! Maar nu ben ik bezig met een verhaal dat ik sowieso móét afmaken. Als het dan af is zie ik wel. Je moet je nog niet drukmaken om de toekomst, of je verhaal zal worden uitgegeven of niet. Je moet gewoon lekker doorgaan. Schrijven doe je voor de lol, niet voor geld (vind ik). tuurlijk is het een droom om een beroemde schrijver te worden, maar daar zal ik voor moeten vechten. gewoon lekker doorgaan met schrijven! :nod: :thumbsup:

PS als je je minder druk maakt over van alles en nog wat zal het inderdaad niet goedkomen... laat het langs je heen glijden en als het echt niet meer gaat hou je even een pauze met schrijven van een paar dagen. daarna kun je je er weer vol overgave instorten! XD En hier een hele goeie tip die ik zelf ook gebruik! ALS JE LEKKER BEZIG BENT MET SCHRIJVEN > STOPPEN! Als je stopt met schrijven als je geen inspiratie meer hebt (dood punt) is het veel moeilijker om na een tijdje weer te beginnen dan wanneer je weer lekker op een leuk stuk kan starten met schrijven! veel suc6

Hey Misskay, Ik ben zelf net 15 geworden en ik werk momenteel aan mijn eerste boek. Ik zit zelf ook met dat dilemma maar als ik jou was zou ik het toch opsturen. Maar alleen als je er volledig klaar mee bent en je zelf écht tevreden bent over je werk. Je weet maar nooit of ze het misschien toch goed vinden en willen uitgeven. Een nee heb je, en een ja kan je krijgen. Veel succes ermee! ;) PS: Wat voor genre schrijf je? :)

FantasyUK, als je de zoekfunctie gebruikt kom je vaak topics tegen die al wat ouder zijn. Zo ook deze. Ze zijn zeker leerzaam om door te lezen, maar de kans bestaat dat de topicstarter inmiddels niet meer actief is op dit forum. Een reactie als de jouwe heeft dan ook weinig zin. In dit geval reageerde je op een topic uit juli 2010. De topicstarter is al 1 jaar en 17 weken niet meer online geweest (dat kun je zien als je met je muis op het oogje (of in dit geval het grijze vakje) onder de naam gaat staan. ;) Je bent niet de eerste die deze fout maakt, hoor. :)

Hey Scarlet, Oeps, ja inderdaad. Dat wist ik niet. Bedankt dat je het even zegt. ;) Ik ben nieuw hier, ik heb pas gisteravond mijn account aangemaakt, dus ik heb nog heel wat te leren. Groetjes! FantasyUK PS: Heb je al veel boeken geschreven, gepubliceerd? Wat voor genre schrijf je? :)

Ik weet dat je nieuw bent, daarom zeg ik het ook even. Het is logisch dat je nog niet precies weet hoe dit forum werkt. Helemaal niet erg, dat komt vanzelf wel. :) Ik schrijf van alles. Meestal columns en kortverhalen. Die laatste zijn magisch realistisch (deelgebied van fantasy) of (absurd) realistisch. Manuscripten zijn niet zo mijn ding. Ik vrees dat ik niet zo goed ben in het verzinnen van een plot dat bij uitwerking méér dan 2000 woorden lang is. Daarnaast zit mijn "oermanuscript" me in de weg. De term oermanuscript wordt vaak uitgelegd als je eerste (langere) verhaal of het verhaal waarvan je het gevoel hebt dat je het móét vertellen. Voor mij geldt beide. Helaas is het een verschrikkelijk slecht verhaal dat eigenlijk geen plot heeft. Toch wil ik het ooit (af)schrijven, enerzijds omdat ik dat mijn personages inmiddels wel verschuldigd ben, anderzijds omdat ik het als blokkade van mijn fantasie beschouw. Dat verhaal is overigens fantasy. Een genre dat ik niet altijd trouw ben, maar waar ondanks alles mijn hart ligt. Verder heb ik wat aanzetjes voor toekomstverhalen (een verhaal over hoe de wereld eruit zou kunnen zien in de (nabije) toekomst) liggen. Ik heb om bovengenoemde redenen dus ook nog niets gepubliceerd bij of zelfs maar opgestuurd naar een (reguliere) uitgeverij. Wel heb ik vorig jaar meegedaan aan de schrijfwedstrijd Write Now! en daar ben ik derde geworden bij de voorronde in Eindhoven waardoor mijn inzending nu op hun site in het archief te lezen is. En bij de Fantasy Strijd Brugge ben ik als onderdeel van de top-25 (ik was officieel dertiende, maar als je puur naar de cijfers kijkt was ik gedeeld twaalfde) gepubliceerd in de wedstrijdbundel. Ik neem aan dat jij fantasy schrijft? Je zou overigens mee kunnen doen aan Write Now! als je benieuwd bent naar je niveau. Kijk eens op http://www.writenow.nu/home/ of bezoek ons wedstrijdtopic op SOL. Daar moet je wel kortverhalen/columns/theaterteksten/gedichten etc. inleveren. Delen uit manuscripten mogen alleen als ze een op zichzelf staand verhaal vormen. :)

Klinkt leuk! Volgens mij schrijf je verhalen die ik ook graag zou lezen. ;) Wauw, fantastisch! Knappe prijzen gewonnen, jij hebt volgens mij echt talent. :) Ja, dat klopt ik schrijf fantasy omdat ik ook het liefst fantasy-boeken lees. Mijn favoriete fantasy-boekenreeks is Harry Potter. Ik weet dat het enorm cliché is maar ik vind dat je in dat soort verhalen helemaal meegezogen wordt. Wat ik ook leuk vind aan Harry Potter zijn de typisch Britse trekjes in de verhalen, daar hou ik wel van. Dat verwerk ik zelf ook in het boek dat ik aan het schrijven ben. Leuke tip van die wedstrijd. Daar moet ik misschien volgend jaar of het jaar er na eens aan meedoen om te kijken op welk niveau ik zit. Nu zal dat volgens mij nog niet veel zin hebben aangezien ik nog maar pas begonnen ben met schrijven. Groetjes! FantasyUK PS: Wat is het verschil tussen POD en een 'reguliere' uitgever? Ik heb er al een aantal fora oven gelezen maar ik snap het nog steeds niet.

Ik schrijf vooral verhalen die ik zelf graag zou lezen; als iemand anders daar hetzelfde over denkt is dat natuurlijk prachtig. Mocht je geïnteresseerd zijn, je kunt mijn WN!-verhaal lezen door op deze link te klikken: http://www.writenow.nu/archief/write-now-2011/ein… Het behalen van die plaatsen stelt niet heel veel voor. Natuurlijk ben ik blij dat de jury mijn schrijfstijl en verhaal goed vond, maar dat ze dat van één verhaal vonden bewijst nog niets. Daarom blijft ik lekker meedoen. Ik vermoedde het al naar aanleiding van je naam. ;) Even in het kort (want we dwalen ontzettend af): Een POD is een uitgever die de boeken pas drukt nadat de bestelling ervoor geplaatst is. Zo druk je niet onnodig boeken. Volgens mij wordt het principe tegenwoordig ook door enkele reguliere uitgevers gebruikt, maar meestal gaat het om PODbedrijven. Dit zijn bedrijven die je boek tegen betaling drukken. Vaak presenteren deze zich als een reguliere uitgeverij en dat is bedrieglijk. Een POD drukt namelijk alles wat er binnenkomt, behalve als het tegen de wet is. Bij een POD moet je zelf het redactiewerk doen en de voorpagina aanleveren. Daarnaast heb je Eigen Beheer. Dit is een vorm van "uitgeven" waarbij jij zelf alles regelt. Je houdt alle rechten. Ook dit is niet regulier, want in eigen beheer kun je alles uitgeven. Tot slot heb je de "echte" reguliere uitgeverijen. Dit zijn redelijk bekende grote en kleine uitgevers zoals The House of Books, Kluitman, Querido, Luitingh, etc.. Als je een ms hier naartoe opstuurt belandt het op de slushpile. Na een maand of drie wordt het gelezen door een redacteur die kritisch kijkt naar je begleidende brief en synopis, en de eerste zinnen van je ms leest. Op basis hiervan bepaalt hij/zij of het ms iets voor deze uitgeverij is. Zo nee, je krijgt een standaard afwijzingsbrief. Zo ja, je ms wordt helemaal gelezen. In dit geval kunnen er een aantal dingen gebeuren: 1. Je ms wordt alsnog afgewezen. Je krijgt een afwijzingsbrief. Deze kan standaard zijn, maar soms vinden ze jou of je ms veelbelovend en geven ze tips om het verhaal of je schrijfstijl te verbeteren. 2. Je wordt uitgenodigd voor een gesprek. In dat gesprek wordt je ms besproken. Vaak krijg je daarna een aantal maanden de tijd om verbeteringen aan te brengen n.a.v. hun tips. Is het ms naar hun inzicht goed verbeterd dan kunnen ze besluiten het uit te geven en gaat het uitgeefproces van start. Ze kunnen ook alsnog besluiten het af te wijzen of aangeven dit ms niet uit te willen geven, maar wel graag een eventueel volgend ms te willen lezen en die misschien wél uit te geven. Uiteraard is bovenstaande de versimpelde versie van dit alles. Ik ken het proces niet goed genoeg om verder in detail te treden en bovendien dwalen we af. Ik heb geen zin in nog een opmerking van de Moderators. Voor meer informatie hierover verwijs ik je dan ook door naar de subfora "Uitgeven" en "Eigen beheer en POD". Waarom open je geen eigen voorsteltopic? Daar is het iets vrijer praten dan hier. :)