Vullen

Laat dat anderhalf kantje eens zien, dan?

Vragen staat vrij, maar ehm, misschien is korte verhalen schrijven dan meer iets voor jou ;) . Je hoeft gebeurtenissen niet uit te rekken, wat je wel kan doen is ze 'compleet' beschrijven, dus met de sfeer die er binnen én buiten hangt (stromende regen, krakend onweer) en hoe de personages daar op reageren. Als je dan ook opschrijft waarom ze zo reageren ben je al een eind op weg. En als je een levendige dialoog opschrijft ben je een hele bladzijde verder. Als je het even helemaal niet meer weet, zou je eens kunnen kijken bij 'Oefeningen' op deze site.

Ik heb hetzelfde probleem en de laatste tijd zelfs met korte verhalen; die werden steeds maar korter en begonnen ook al op columns te lijken. Toch staat alles erin wat ik wil zeggen. Nog even en ik schrijf alleen nog 'zes woorden verhalen'. ;) :)

Dat is knap weet je dat wel? Met weinig woorden heel veel zeggen.

Ik moet juist leren om mijn verhalen wat in te korten :P Maar als je graag gebeurtenissen uitgebreider wil beschrijven, ga je dan dingen afvragen: hoe ziet de plek waar het zich afspeelt eruit, hoe ruikt het, hoe voelt het, wat voor geluiden zijn er, wat voor sfeer hangt er? Hoe ervaart het personage dit, waar denkt hij/zij aan, wat houdt hem/haar bezig? En dan gaan selecteren, want je kunt lang niet alles erin stoppen ;)

Als je steeds kortere verhalen gaat schrijven, Draaikever, dan lijkt me dat je de essentie weet te vinden. Dat zal jouw stijl dan zijn? Zou ik niet veranderen.

Niet zomaar woorden er tussen gaan proppen. Dan lijkt het zo gemaakt. Zelf ben ik helemaal geen held in korte verhalen. Ik wil alles uitleggen.

Een schrijfcursus kan ik je inderdaad van harte aanbevelen. Daar komen zaken aan bod die je zelf niet zomaar, zelfs niet met de hoogst denkbare aangeboren vaardigheden, op korte termijn zou ontwikkelen.

zo een cursus, is dat bijvoorbeeld via sintra of is dat meer zelfstudie? Lijkt me best wel interessant..

Maar het probleem is: het kost geld. Nu ben ik echt niet arm, maar ik ga, om het even weinig tactvol te zeggen, geen geld uitgeven aan iets wat ik eigenlijk zelden doe.

Je moet dan afwegen hoe belangrijk het voor je is. Wil je aan blijven modderen, prima. Wil je echt schrijver worden en (veel) publiceren, zul je daarin moeten investeren.

Je ziet je eigen fouten niet. Iemand anders kan jou op je fouten wijzen. En zo groeit je schrijfstijl.

Anders gewoon zulke korte verhalen blijven schrijven, zodat het straks een verhalenbundel kan vormen? Dat is ook een genre apart. En inderdaad, als je nog geen euro in een cursus wilt stoppen vraag ik me persoonlijk af of je echt wel van schrijven houdt.

Dat vind ik een rare aanname, Kiwi. Ik geef ook geen geld uit aan schrijfcursussen - hoewel je zou kunnen bepleiten dat mijn hele opleiding een schrijfcursus is - en ben het ermee eens dat het veel geld kost. Het zal het ongetwijfeld waard zijn, maar je geeft niet zomaar honderden euro's uit aan zoiets.

Dit gaat een beetje de verkeerde kant op. Ik heb een vraag - > ga op cursus. Goed bedoeld en nooit onverstandig, maar dat kan het antwoord zijn op iedere vraag. Je blad 'vullen' werkt niet. Wat wel kan werken is een schema opzetten, en aan de hand van scenes op je gemak het verhaal uitwerken. En eerst je verhaal goed uitdenken. Hoe begint het, hoe ontwikkelt het zich, hoe ontwikkelen je personages, wat leren ze. Waar gaat het naar toe, et cetera. En vooral omschakelen. Een kort verhaal kan je in een paar avondjes opzetten. Met een lang verhaal ben je lang bezig, het kan niet deze week af zijn en dat hoeft ook niet.

Appel, maar als je leest hoe Job een cursus van de hand wijst, kun je wel gaan twijfelen hoe serieus hij is. Het is niet zo dat als je geen cursus volgt, je geen echte schrijver bent, maar als je eerst zegt dat je eigenlijk een cursus zou moeten volgen en daarna dat je geen zin hebt om daar geld (en moeite) in wil steken omdat je het toch zelden doet, ga ik me toch afvragen hoe serieus je bent. En Kiwi denk ik ook.

Dat hij er geen tijd in wil steken omdat hij het zelden doet, is inderdaad vreemd. Het puntje geld begrijp ik nog steeds wel. Job: als je vullen niet ziet als vullen, ben je al een stuk verder. Je moet vanzelf dingen opschrijven die belangrijk voor je personage, daar draait als het goed is alles om. Net als wat eerder al is gezegd door bijvoorbeeld Wiske, je beschrijft vanuit je hoofdpersoon het weer, je beschrijft niet geheel objectief hoe een ander personage eruitziet, et cetera.

Mag ik toevallig nog zelf beslissen hoeveel tijd ik erin steek en is het een misdaad om het niet als lifestyle te doen? Het komt er misschien een beetje agressief uit, maar...

Maar...? Je bent ook een beetje boos? Schrijven is toch ook een lifestyle? Ik kan me persoonlijk niet voorstellen dat je er niet helemaal in op gaat, alle vrije tijd het liefst besteedt aan schrijven en plezier beleeft aan hoe je tekst groeit (niet alleen in omvang). Niet geheel toevallig mag je zelf beslissen hoe veel tijd je erin steekt en het is zeker geen misdaad als het slechts een hobby is voor jou, maar kijk dan alsjeblieft niet raar op als je daardoor vastloopt.

Nou, ik ben niet echt boos - ik kán eigenlijk niet echt boos worden - maar het irriteert me een beetje dat er gedacht wordt dat het óf een lifestyle is óf een of andere idiootje die meent dat-ie kan schrijven en er per dag drie minuten aan besteed. En wat over dat er niet in opgaan: dat is voor jouw waarschijnlijk heel persoonlijk.

Nou, ik heb ook tijden waarin ik maar drie zinnen op papier krijg en de volgende keer ineens een tiental pagina's. Dat heeft iedereen weleens. Ik zit wel de hele dag met het plot in mijn kop en als je dat een lifestyle wilt noemen, oké, dan ben ik geregeld een verstrooide professor...

Ik vind het wel een interessante vraag, tob er zelf ook weleens mee. (heb nog niet gepubliceerd hoor). Ik wil niet teveel uitwijden in een tekst, alteveel beschrijven bijv., ik heb het idee dat je dan de handeling teveel stilzet en dat het daardoor allemaal wat langdradig wordt voor de lezer. Maar daardoor loop ik inderdaad soms het risico dat ik in redelijk weinig tekst "klaar" ben. Vullen lijkt me eigenlijk niet echt de oplossing, volgens mij moet de oplossing zijn dat je meer hándelingen verzint. Niet opvullen dus maar áánvullen.

Job, een terzijde: Het Naakte Schrijven van Nirav Christophe Over de mythen van het schrijverschap... 'Nirav Christophe laat in 'Het naakte schrijven' zien dat iemand het schrijven beter en sneller leert door consequent deze mythen en de identificatie met zijn tekst af te breken dan door wetten, weetjes en wijsheden tot zich te nemen. Hij biedt talloze onconventionele gedachten over het schrijven het schrijfproces en onorthodoxe voorbeelden en of oefeningen, die stuk voor stuk de mythe van het schrijverschap opblazen.' Aanrader! Oh, ISBN 90-204-0260-9 'Do I have to Choose?' www.Asheega.nl

Ik schrijf altijd vragen op die ik nog moet beantwoorden. Vragen die de lezer ook zou kunnen hebben als hij het verhaal leest. Zo kun je gelijk een beetje de structuur verstevigen, en zorgen dat opgeroepen vragen op het juiste moment (of juist niet, voor de spanning) worden beantwoord.

Hjalmar, dat doe ik ook.