Geen afbeelding
nick hoogendijk

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

dialoog

 15 februari 2011 - 23:17
Beste Schrijvers, Ik ben druk bezig met een verhaal voor een schrijfwedstrijd. In dat verhaal (1200 woorden) maak ik gebruik van dialoog. Elke persoon laat ik op een nieuwe regel beginnen, wanneer zij iets zeggen. Maar soms gebeurt het dat bijvoorbeeld een actie plaatsvindt. Voorbeeld: 'Ik vind dit maar niks.' 'Waarom niet?' De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' Ik vind dit zelf een verwarrende constructie. De barman lijkt daar niet op zijn plaats. Liever zou ik het zo doen: 'Ik vind dit maar niks.' 'Waarom niet?' De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' Al moet ik toegeven dat de tweede constructie er ook niet mooi uitziet, vind ik hem wel duidelijker. En bij constructie 1, mag je persoon 1 laten antwoorden op dezelfde regel, nadat persoon 2 daar geantwoord heeft, maar onderbroken door een actie? Beetje omslachtig misschien, maar jullie begrijpen het vast. Groet, Nick

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2011 - 23:26
Door de notatie geef je aan wie er aan het woord is. Jouw dialoog is leuk, want er zijn heel veel constructies mogelijk met die zinnen. Ik werk de twee van jou uit en eentje extra. 'Ik vind dit maar niks.' (persoon 1 is aan het woord). 'Waarom niet?' (De barman is aan het woord) De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' (de barman is nog steeds aan het woord). 'Ik vind dit maar niks.' (persoon 1 is aan het woord) 'Waarom niet?' (de barman of persoon 3 is aan het woord) De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' (de barman is weer aan het woord) 'Ik vind dit maar niks.' (persoon 1 is aan het woord). 'Waarom niet?' De barman zet twee glazen bier neer. (de barman is aan het woord) 'Ik weet het niet.' (Persoon 1 is aan het woord).

Geen afbeelding
nick hoogendijk

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2011 - 23:33
Ceridwen, Ik had duidelijker moeten zijn. De barman is geen persoon aan het woord, maar een 'toevallige bijstander'. Hij zou net zo goed conducteur, passant o.i.d. kunnen zijn. De dialoog vindt plaats tussen twee mensen, en de barman plaatst tussendoor de glazen.. 'Ik vindt dit maar niks' zegt Theo. 'Waarom niet?' vraagt Martin. De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' of: .... 'Waarom niet?' vraagt Martin. De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' Ik begrijp namelijk dat personen op een nieuwe regel starten, maar weet niet of de actie (barman) daartussendoor iets verandert...

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 15 februari 2011 - 23:37
Ja! Zo doe je het goed. Althans, zo kan het. Je maakt van de barman nu inderdaad een passant. Zonder ' zegt Martin', zegt de barman de zin. Dus ja, dat maakt het wel iets anders, je moet namelijk duidelijk aangeven wie er aan het woord is.

Geen afbeelding
MichaM

Lid sinds

17 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2011 - 2:25
Vier regels: "ik vind dit maar niks." "waarom niet?" De barman zet twee glazen op de bar. "Ik weet niet." Juist omdat die barman niks met de dialoog te maken heeft, moet je hem eruit lostrekken. Maar erbij zetten wie aan het woord is, kan ook geen kwaad.

Geen afbeelding
Tille

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2011 - 9:56
Vier regels: "ik vind dit maar niks." "waarom niet?" De barman zet twee glazen op de bar. "Ik weet niet." Juist omdat die barman niks met de dialoog te maken heeft, moet je hem eruit lostrekken.
Personen die als decor dienen en iets doen: nieuwe regel, zoals Micham doet. NIET op dezelfde regel plaatsen. En de basis is: na een dialoogzin van één persoon altijd de beschrijvende tekst op een nieuwe regel plaatsen, tenzij je gaat werken volgens "zegt hij", dan kan je wel nog vanalles op die regel plaatsen , dat dan een uitbreiding is van hoe iets gezegd wordt / sfeer/omgeving/... Ik maak een voorbeeldje: "Ik vind dit maar niets", zei hij. Hij nam een nerveuze trek van zijn sigaret. Zijn gezicht betrok toen hij de foto aan de muur zag hangen. "Waarom niet?" Het klonk als een gewone vraag. Een vraag die elke vriend zou stellen. En toch... Met een plotse beweging zette de barman twee glazen op de bar . "Ik weet het niet", antwoordde hij snel en hij doofde zijn peuk in de asbak, terwijl hij het gezicht van zijn vriend bestudeerde. Het was hem niet ontgaan dat zijn ogen vluchtig naar de klok hadden gekeken, alsof hij nog iemand anders verwachtte. Het was twintig over elf. Buiten was het hard beginnen te regenen. Nog even en hij kon naar huis. Zelfde voorbeeld, zonder "zei hij": "Ik vind dit maar niets." Hij nam een nerveuze trek van zijn sigaret. Zijn gezicht betrok toen hij de foto aan de muur zag hangen. "Waarom niet?" Het klonk als een gewone vraag. Een vraag die elke vriend zou stellen. En toch... Met een plotse beweging zette de barman twee glazen op de bar . "Ik weet het niet." Het kwam er sneller uit dan hij gewild had. Hij doofde zijn peuk in de asbak, terwijl hij het gezicht van zijn vriend bestudeerde. Het was hem niet ontgaan dat zijn ogen vluchtig naar de klok hadden gekeken, alsof hij nog iemand anders verwachtte. Het was twintig over elf. Buiten was het hard beginnen te regenen. Nog even en hij kon naar huis.

Geen afbeelding
Waus

Lid sinds

17 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2011 - 11:45
@Tille, bij jouw tweede voorbeeldje vind ik het juist niet duidelijk wie wat zegt, omdat je nu door de enter de citaten loskoppelt van de acties en de lezer maar laat raden welk citaat bij welke persoon hoort. Ik zou het zo doen: "Ik vind dit maar niets." Hij nam een nerveuze trek van zijn sigaret. Zijn gezicht betrok toen hij de foto aan de muur zag hangen. "Waarom niet?" Het klonk als een gewone vraag. Een vraag die elke vriend zou stellen. En toch... Met een plotse beweging zette de barman twee glazen op de bar . "Ik weet het niet." Het kwam er sneller uit dan hij gewild had. Hij doofde zijn peuk in de asbak, terwijl hij het gezicht van zijn vriend bestudeerde. Het was hem niet ontgaan dat zijn ogen vluchtig naar de klok hadden gekeken, alsof hij nog iemand anders verwachtte. Het was twintig over elf. Buiten was het hard beginnen te regenen. Nog even en hij kon naar huis. @Nick, in jouw eerste voorbeeldje: 'Ik vind dit maar niks.' 'Waarom niet?' De barman zet twee glazen bier neer. 'Ik weet het niet.' lijkt het alsof de barman 'waarom niet?' en 'ik weet het niet zegt', doordat je zijn actie beschrijft en niet de actie van degene die het zegt. Maar daar is al genoeg over gezegd :)

Geen afbeelding
Tille

Lid sinds

14 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2011 - 12:16
@Tille, bij jouw tweede voorbeeldje vind ik het juist niet duidelijk wie wat zegt, omdat je nu door de enter de citaten loskoppelt van de acties en de lezer maar laat raden welk citaat bij welke persoon hoort. Ik zou het zo doen: "Ik vind dit maar niets." Hij nam een nerveuze trek van zijn sigaret. Zijn gezicht betrok toen hij de foto aan de muur zag hangen. "Waarom niet?" Het klonk als een gewone vraag. Een vraag die elke vriend zou stellen. En toch... Met een plotse beweging zette de barman twee glazen op de bar . "Ik weet het niet." Het kwam er sneller uit dan hij gewild had. Hij doofde zijn peuk in de asbak, terwijl hij het gezicht van zijn vriend bestudeerde. Het was hem niet ontgaan dat zijn ogen vluchtig naar de klok hadden gekeken, alsof hij nog iemand anders verwachtte. Het was twintig over elf. Buiten was het hard beginnen te regenen. Nog even en hij kon naar huis.
Euh, ja, precies: dat is dan wat ze noemen de perfectie :) Zo is het helemaal af. Het was me niet opgevallen, maar ik ben het ermee eens. Het kwam er sneller uit dan hij gewild was zou ik ook vlak na de dialoogzin plaatsen, als ik het zo bekijk. Ik denk dat vooral belangrijk is dat je als schrijver een afweging maakt : welke stijl van dialoog past je het best. Dit moet je dan consequent volhouden. Al vermoed ik dat uitgevers ook een huisstijl hebben en je je daar aan moet aanpassen, maar van zo een dingen weet ik niets af.

Geen afbeelding
Karmijn

Lid sinds

14 jaar 11 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 16 februari 2011 - 16:27
Wat ook een mogelijkheid is: die barman weghalen, of naar de achtergrond verplaatsen door hem in een lijdende vorm zetten (al hebben veel mensen een hekel aan de lijdende vorm; ik niet) Bijvoorbeeld: er worden twee glazen bier neergezet [door de barman] Je kunt ook, als je wilt focussen op de deelnemers aan de dialoog, die barman eruit halen een van de sprekers bier laten bestellen: [persoon 1] bestelt nog twee glazen bier

Geen afbeelding
nick hoogendijk

Lid sinds

15 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2011 - 12:20
Bedankt voor alle reacties. Ik lees dat er nogal wat verschillende manieren zijn. Ik zal van de week het originele stukje even plaatsen, gebaseerd op jullie aanwijzingen. Ik denk dat ik de barman inderdaad in lijdende vorm ga zetten, zijn aanwezigheid heeft geen doel, maar zijn handeling wel. Wie weet schrap ik hem ook wel. Ik ga dit even op me laten inwerken. Bijzonder bedankt!

Geen afbeelding
Ceridwen

Lid sinds

18 jaar 9 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 17 februari 2011 - 13:42
@ Karmijn, de lijdende vorm remt de lezer, het zet hem even buiten het verhaal. Van die remmende werking kan je gebruik maken als je bewust even de aandacht af wilt verleggen. Gebruik je het te vaak, dan rem je de lezer meer dan nodig.

Geen afbeelding
kiksgreggel

Lid sinds

14 jaar 3 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
 12 maart 2011 - 22:18
"Ik vind dit maar niets." Hij nam een nerveuze trek van zijn sigaret. Zijn gezicht betrok toen hij de foto aan de muur zag hangen. "Waarom niet?" Het klonk als een gewone vraag. Een vraag die elke vriend zou stellen. En toch... Met een plotse beweging zette de barman twee glazen op de bar . "Ik weet het niet." Het kwam er sneller uit dan hij gewild had. Hij doofde zijn peuk in de asbak, terwijl hij het gezicht van zijn vriend bestudeerde. Het was hem niet ontgaan dat zijn ogen vluchtig naar de klok hadden gekeken, alsof hij nog iemand anders verwachtte. Het was twintig over elf. Buiten was het hard beginnen te regenen. Nog even en hij kon naar huis.
Duidelijk. Maar wat gebeurt er als dezelfde persoon nog een keer iets zegt, met een beschrijving of een actie ertussen? Komt het citaat dan nog steeds op dezelfde regel? "Ik vind dit maar niets." Hij nam een nerveuze trek van zijn sigaret. Zijn gezicht betrok toen hij de foto aan de muur zag hangen. "En dan nog iets..." "Waarom niet?"

13 maart 2011 - 16:11
Duidelijk. Maar wat gebeurt er als dezelfde persoon nog een keer iets zegt, met een beschrijving of een actie ertussen? Komt het citaat dan nog steeds op dezelfde regel?
Dat lijkt me wel, het gaat toch om dezelfde alinea? Beginnende schrijvers gaan veel te spastisch om met de enter-toets: niet altijd hoort een deel van een dialoog op een nieuwe regel te beginnen. En niet alle redacteuren zijn zich daarvan bewust.