Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker

kinderversjes

14 mei 2007 - 21:08
Hallo allemaal, Ik heb nog niet zo lang een account op dit forum maar lees wel al een hele tijd mee (ook al op de voorganger). Sinds een tijdje ben ik bezig met het schrijven van kinderversjes maar het is erg moeilijk om te achterhalen wat een ander hier van vindt. Mijn man heeft een aantal wel gelezen maar die komt qua commentaar niet verder dan: "Ja, leuk geschreven". Hartstikke mooi natuurlijk maar ik kan niet zeggen dat ik er echt iets aan heb. Nu wil ik jullie graag een versje laten lezen. Ik ben erg benieuwd wat jullie ervan vinden. Kijk, die arme Mevrouw de Wit Die al dagenlang in die ene boom daar zit Af en toe hupst ze wat op de takken heen en weer Maar echt vliegen, dat durft ze gek genoeg niet meer Pas is ze zo geschrokken van de harde wind En nu zit ze daar in die boom als een bang vogelkind Een vogel met vliegangst, het is toch niet te geloven Ze is er nog van ondersteboven Maar wat hoor ik daar? Ach nee toch, het is toch niet waar? Rrrrrrr rrrrrrrr, een kettingzaag Voor welke boom, dat is de vraag Plots trilt de tak waarop ze zit als een rietje Oh gossiepietje, Als ik nu toch mijn angst eens overwon En gewoon weer vliegen kon De vleugels zijn een beetje vast geplakt Ze is bang dat ze er niets meer van bakt Ze heeft geen keus, ze moet wel gaan Nu komt het er op aan Driftig slaat ze haar vleugels op en neer En ja hoor, daar gaat ze weer Ik vlieg, ik vlieg denkt ze verheugd Mijn vliegangst is verleden tijd, dat doet me deugd!

Lid sinds

19 jaar 10 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
14 mei 2007 - 23:33
Hallo Sureya, welkom hier. Ik zou zelf het versje veel 'strakker' maken. Een gedicht heet een gedicht omdat je de taal echt verdicht hebt. Dit is eigenlijk nog half proza. Je vertelt een verhaal op rijm. Op zich is zo'n strak rijm voor kinderen oke. Daar hebben ze houvast aan en daardoor kunnen ze het van buiten leren. Maar als voorbeeld de zinnen: Pas is ze zo geschrokken van de harde wind En nu zit ze daar in die boom als een bang vogelkind Zou ik ongeveer schrijven als: Geschrokken van de wind Zit ze in die boom Bang vogelkind Zoiets. Er zijn nog tig variaties mogelijk, maar ik zou veel woorden schrappen, schrappen, schrappen en dan de essentie overhouden. Liefst in een lekker ritme of een vaste kadans. Dan komt je goede idee meer tot zijn recht.

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 mei 2007 - 0:49
Dankjewel Zjors voor je opmerkingen. Dat hele korte vind ik wel moeilijk hoor. Denk ook dat ik een soort verhaaltje op rijm wil vertellen. Als ik nou bijvoorbeeld "ziezo" van Annie M.G. Schmidt erbij pak (niet dat ik mijzelf met haar wil vergelijken maar zij is wel een grote inspiratiebron voor mij) dan zie ik daar ook van die hele lange zinnen in staan. Soms zelfs nog met allerlei bijzinnen in één zin. Haar versjes doen het toch ook nog steeds goed onder de kinderen (en volwassenen)?

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 mei 2007 - 9:14
Hallo Sureya, maar Annie schreef in een andere -niet flitsende- tijd. Misschien scheelt dat. De techniek van het schrijven is gemoderniseerd. Maar ik ben het met je eens. Bij Annie M.G.Schmidt staan veel van die zinnen waar jij het over hebt.

15 mei 2007 - 12:06
Behalve de dingen die al gezegd zijn, gaat het in een gedicht om ritme en klank. Het moet vloeiend lopen, dat kan ook met lange zinnen áls ze maar lekker in de pas met elkaar marcheren. Of - om legertaal te vermijden -: áls ze maar wuiven als het ruisende, ranke riet van Guido Gezelle. Tenzij je experimenteert. Dan heb je niet per se een wuivend ritme nodig. Dan vind je je eigen regels uit. Maar ik geloof niet dat jij dat doet, Sureya. Het idee van je gedicht vind ik erg leuk. Stel dat je een opdracht kreeg van een schrijfdocent die je zou aanraden: 'Probeer het eens in de helft van het aantal woorden te zeggen.' Zou je ermee aan de slag gaan?

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
15 mei 2007 - 12:41
Het idee van je gedicht vind ik erg leuk. Stel dat je een opdracht kreeg van een schrijfdocent die je zou aanraden: 'Probeer het eens in de helft van het aantal woorden te zeggen.' Zou je ermee aan de slag gaan?
Hmm, zal het toch eens proberen. Ik denk wel dat dat heel moeilijk zal worden maar het is natuurlijk altijd de moeite waard om het te proberen.

18 mei 2007 - 0:38
Zo is het eigenlijk niet bedoeld, Pluisebol. Dat ze in een keurslijf moet. Maar Sureya vroeg wat we van haar gedicht vonden en ik denk dat als ze het compacter weet te maken, de essentie en de kracht er beter uit komen. Want er zit een leuke gedachte in.

Lid sinds

17 jaar 8 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 mei 2007 - 9:41
Dat begrijp ik , Marriejeanne. We zijn hier uiteindelijk om van elkaar te leren en dat is juist zo leuk. Ik bedoelde alleen maar te zeggen dat ze wel haar eigen stijl moet behouden. Ze moet geen eenheidsworst gaan produceren; dan wordt schijversland zo saai!

Lid sinds

17 jaar 7 maanden

Rol

  • Gewone gebruiker
18 mei 2007 - 21:19
Ik ben er wel mee bezig geweest om het versje in te korten maar ik kom er niet uit. Ten eerste lukt het terug dringen van het aantal woorden niet echt en bovendien als het er zo staat, voelt het helemaal niet meer door mij geschreven. Als ik iets vertel doe ik dat ook in veel woorden dus ik kan niet anders dan concluderen dat dat gewoon bij mij hoort. Naast dit versje heb ik er al een stuk of wat meer geschreven. Op het moment dat ik de opmerking kreeg dat het allemaal korter en compacter moest sloeg ik dicht. Sinds ik heb besloten dat dat niet mijn stijl is gaat het weer een stuk beter met de inspiratie en schrijf ik weer :)

Lid sinds

18 jaar

Rol

  • Gewone gebruiker
23 mei 2007 - 12:45
Zelf zou ik het ook iets straker leuker vinden, maar als het niet kan, ga je gewoon je gang. Het is in ieder geval een geslaagd gedicht.