hoe laat ik de lezer een personage wantrouwen?

Hoi Jeanne met de mooie avatar, welkom :) Je kan hem een paar slechte trekjes geven, en die enorm uitvergroten. Hij haat een kat, wil hem dood hebben, ofzo. De zenuwachtige neiging van een ander personage vanbinnen veroordelen. En dan af en toe een goede gedachte tussendoor, zodat hij niet helemaal slecht lijkt. [/suggestie]

Hoi Jeanne met de mooie avatar, welkom :) Je kan hem een paar slechte trekjes geven, en die enorm uitvergroten. Hij haat een kat, wil hem dood hebben, ofzo. De zenuwachtige neiging van een ander personage vanbinnen veroordelen. En dan af en toe een goede gedachte tussendoor, zodat hij niet helemaal slecht lijkt. [/suggestie]

dankje, jij hebt trouwens ook een leuke avatar :) ook erg bedankt voor de reactie, Ik had al bedacht om hem erg bod te laten reageren op dingen, hij lacht bijvoorbeeld bijna nooit. maar ik zal nog even verder ingaan op het probleem. Een van mijn hoofdpersonen, vertrouwd hem eerst wel, maar dat vertrouwen word gebroken. ik maak zo van hem de slechterik als je begrijpt wat ik bedoel. (dat is hij dus niet, maar dat weet de lezer niet ;) ) ik weet gewoon niet zo goed hoe ik dat moet doen ik ben bang dat de lezer hem te snel weer gaat vertrouwen terwijl dat niet de bedoeling is

Bijna nooit lachen is bot gedrag? Daar moest ik toch even iets van zeggen. Wie doe je kwaad met weinig lachen? Vertrouwen beschamen, dat klinkt al meer naar een slechterik. Vaak zijn 'slechteriken' mensen met een slechte intentie. Waarom doen mensen dingen? Als je een opmerking plaatst om een ander te kwetsen, dan ben je een 'slechterik'. Als je pest, anderen naar beneden haalt, jezelf op de voorgrond dringt, een egoïst bent, etc. Dat zijn voorbeelden van gedrag die over het algemeen gezien worden als 'slecht' gedrag. Dus laat de slechterik onuitgelokt tegen schenen schoppen, een ander openlijk aanvallen zonder reden en voorkruipen in een rij en je krijgt al snel een hekel aan hem.

Dank je :) ik was er trouwens vanuit gegaan dat je vanuit zijn perspectief schreef. Je kan hem wel slecht over laten komen door de gedachten van de hp die hem niet meer vertrouwt. Die telkens die *censuur*reactie voor ogen heeft wanneer hij aan het haatpersonage denkt, en daardoor merkt de lezer dat de hp het haatpersonage haat.

Bijna nooit lachen is bot gedrag? Daar moest ik toch even iets van zeggen. Wie doe je kwaad met weinig lachen? Vertrouwen beschamen, dat klinkt al meer naar een slechterik. Vaak zijn 'slechteriken' mensen met een slechte intentie. Waarom doen mensen dingen? Als je een opmerking plaatst om een ander te kwetsen, dan ben je een 'slechterik'. Als je pest, anderen naar beneden haalt, jezelf op de voorgrond dringt, een egoïst bent, etc. Dat zijn voorbeelden van gedrag die over het algemeen gezien worden als 'slecht' gedrag. Dus laat de slechterik onuitgelokt tegen schenen schoppen, een ander openlijk aanvallen zonder reden en voorkruipen in een rij en je krijgt al snel een hekel aan hem.

je hebt helemaal gelijk, maar dat zou het geval zijn als hij ook echt de slechterik was... maar dat is hij niet, alleen denkt de lezer dat in het begin van het verhaal

Dank je :) ik was er trouwens vanuit gegaan dat je vanuit zijn perspectief schreef. Je kan hem wel slecht over laten komen door de gedachten van de hp die hem niet meer vertrouwt. Die telkens die *censuur*reactie voor ogen heeft wanneer hij aan het haatpersonage denkt, en daardoor merkt de lezer dat de hp het haatpersonage haat.

dankje, zal het onthouden en gebruiken, ik loop nog steeds een beetje vast, dus ik wacht gewoon op meer reacties en probeer ondertussen wat uit. :)

Er was hier laatst iemand gewoon zeer direct en onverbloemd op mensen reageerde, daarbij ook nog overtuigd lijkend te zijn van zijn eigen gelijk. Dat viel niet bij iedereen hier even goed, terwijl hij het volgens mij helemaal niet verkeerd bedoeld. Ik had zelf vroeger wat botte/sarcastische humor, dat werd ook niet door iedereen even gewaardeerd. Of gewoon te direct zijn. Midden in een volle winkel tegen jaspassende moeder roepen 'Mam, in die jas lijk je net een olifant!', opeens keek iedereen naar mij, vooral de verkoopster leek geschokt. Terwijl ik gewoon bedoelde dat ze die jas dus absoluut niet moest kopen omdat die dus absoluut niet stond (mijn mams is absoluut geen olifant).

Mensen met gebrek aan empathie zijn meestal niet al te populair. Dus niet meeleven met anderen, niks geven om iemand dan henzelf, etc. Wat Waus zegt, slechte eigenschappen uitvergroten, lijkt mij dan juist weer niet zo handig, want daardoor wordt het een karikatuur, ongeloofwaardig en trek je juist de aandacht, "zo erg zal het wel niet zijn". Dan probeer je te hard.

Ik ben het met MichaM eens. Het moet wat subtieler, geloofwaardiger. Haat is wel een heel krachtige emotie. Afkeer lijkt me een nauwkeurigere omschrijving. Bedenk wat in het normale leven voor afkeer zorgt. Egoïsme, egocentrisme, onverschilligheid, wreedheid, etc. Een dergelijk karakter moet wel als een jas om de persoon heen passen, voor het juiste effect. Vergeet uiterlijkheden. Als iemand niet lacht in een boek, zou dat opvallen? Het is geen film. En nogmaals, wees subtiel. Overdrijven werkt averechts.

Een onsympathiek personage dat eigenlijk geen bad guy is? Ik weet niet of je Harry Potter ooit gelezen hebt of dat je ooit de films hebt bekeken, maar ik denk dat je Severus Sneep best wel als voorbeeld zou kunnen gebruiken: de lezer krijgt van het begin af aan het gevoel dat het hier om een slechterik gaat, terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo slecht is. Sneep heeft een duidelijke afkeer van de hoofdpersoon, hij staat negatief in het leven, hij benadeelt de good guys en bevoordeelt de bad guys, hij is nooit vrolijk, hij is ook nooit vriendelijk. Het is een man waar een negatieve sfeer omheen hangt, een slechte aura zou ik bijna zeggen. De hoofdpersoon DENKT de hele tijd dat Sneep hem tegen zit te werken en dat hij ook een bad guy is. Dat is op zich genoeg. Dus even in het kort: slechte band met de hoofdpersoon, negatief wereldbeeld, onvriendelijk (niet over de top), permanent slecht humeur, de suggestie dat hij best wel eens fout zou kunnen zijn. Het is geen garantie dat de lezer hem gaat haten (ik denk dat "slechte" types of typs met een fout imago vaak juist geliefd zijn bij het grote publiek), maar hierdoor kan een personage slecht lijken zonder dat hij dat ook daadwerkelijk is.

Een onsympathiek personage dat eigenlijk geen bad guy is? Ik weet niet of je Harry Potter ooit gelezen hebt of dat je ooit de films hebt bekeken, maar ik denk dat je Severus Sneep best wel als voorbeeld zou kunnen gebruiken: de lezer krijgt van het begin af aan het gevoel dat het hier om een slechterik gaat, terwijl hij eigenlijk helemaal niet zo slecht is. Sneep heeft een duidelijke afkeer van de hoofdpersoon, hij staat negatief in het leven, hij benadeelt de good guys en bevoordeelt de bad guys, hij is nooit vrolijk, hij is ook nooit vriendelijk. Het is een man waar een negatieve sfeer omheen hangt, een slechte aura zou ik bijna zeggen. De hoofdpersoon DENKT de hele tijd dat Sneep hem tegen zit te werken en dat hij ook een bad guy is. Dat is op zich genoeg. Dus even in het kort: slechte band met de hoofdpersoon, negatief wereldbeeld, onvriendelijk (niet over de top), permanent slecht humeur, de suggestie dat hij best wel eens fout zou kunnen zijn. Het is geen garantie dat de lezer hem gaat haten (ik denk dat "slechte" types of typs met een fout imago vaak juist geliefd zijn bij het grote publiek), maar hierdoor kan een personage slecht lijken zonder dat hij dat ook daadwerkelijk is.

je hebt gelijk, hier kan ik wel wat mee. misschien is mijn vraag ook niet helemaal goed, 'haten' is niet helemaal het goede woord. Misschien is wantrouwen een betere beschrijving. laat ik dat maar even veranderen. Nu je het over Harry Potter hebt, misschien is mijn karacter toch wat meer zoals Sirius Zwarts. in het begin van het boek denk je dat hij slecht is en een volgeling is van Voldemort, maar aan het eind kom je er achter dat hij helemaal niet slecht is. dat is ongeveer ook de situatie in mijn verhaal.

@Micha, ik bedoelde ook niet dat het personage het hele verhaal door zou moeten zijn :P

Een intrigerend probleem, want je wilt iemand slecht laten LIJKEN zonder dat ie slecht IS. Ik denk dat je zo iemand een gesloten karakter moet geven. De lezer begrijpt dan niet wat in hem/haar omgaat, en dit is een recept voor wantrouwen. Je kunt bijvoorbeeld iemand laten zwijgen waar spreken sympathie zou creëren (bijv. opkomen voor een zwak persoon - nalaten schept antipathie). Je kunt dat beeld van wantrouwen verder versterken als je hem/haar wat acties geeft die oppervlakkig gezien de persoon "fout" doen lijken. Zo kun je iemand laten liegen, wat de lezer doorziet, waarbij later echter uitkomt dat de leugen een hogerliggend nobel doel diende. Wel oppassen dat je de zwijgzame rots in de branding vermijdt, want dat roept juist sympathie op.

Een intrigerend probleem, want je wilt iemand slecht laten LIJKEN zonder dat ie slecht IS. Ik denk dat je zo iemand een gesloten karakter moet geven. De lezer begrijpt dan niet wat in hem/haar omgaat, en dit is een recept voor wantrouwen. Je kunt bijvoorbeeld iemand laten zwijgen waar spreken sympathie zou creëren (bijv. opkomen voor een zwak persoon - nalaten schept antipathie). Je kunt dat beeld van wantrouwen verder versterken als je hem/haar wat acties geeft die oppervlakkig gezien de persoon "fout" doen lijken. Zo kun je iemand laten liegen, wat de lezer doorziet, waarbij later echter uitkomt dat de leugen een hogerliggend nobel doel diende. Wel oppassen dat je de zwijgzame rots in de branding vermijdt, want dat roept juist sympathie op.

dankje voor dit advies, ik ga hier zeker mee aan de slag!