aanvullen ipv schrappen

Ik voeg ook meer toe dan ik weggooi hoor ;) Ik heb van twee van de twaalf verhalen het einde al aangelengd, en nog wat scenes uitgebouwd omdat ze te beknopt waren.

Op andere plekken gooi ik wel dingen weg maar per saldo komt er meer bij.

:? Ik schrap veel en bij het herlezen zet ik in de kantlijn 'uitwerken' of 'SHOW!' Mijn mankement is o.a. :oops: te veel vertelachtig.

Gebeurt regelmatig! Mijn eerste versie is bijvoorbeeld qua aantal pagina's slechts een derde van wat het moet zijn.
Ik schrijf soms een scene in twee of drie zinnen, en zet er dan tussen haakjes achter 'Uitwerken!!'.
Of bij een dialoog, 'Uitgebreider!'
'Opvullen!' 'Uitbouwen!' 'Handelingen toevoegen!' 'Setting duidelijk maken!!' , dat zijn ook allemaal commando's die ik in mijn eigen tekst tegenkom en die ik dan moet uitwerken. Het geraamte is er dan, maar het moet nog aangekleed worden.

Ik schrap meer dan ik toevoeg; de eerste versie was ongeveer 320 bladzijden en de uiteindelijke versie 257. Bij de ruwe versie pen ik maar door en ik denk sneller dan ik schrijf. Omdat ik dan de 'stroom' niet wil onderbreken schrijf ik af en toe wel dingen als 'Hier stadscène'. En twee dagen voordat ik mijn manu opstuurde stond er met echte koeieletters OVERGANG blz. 105!!!. Dus echt zo, overgangen zijn mijn zwakste punt namelijk en die wil ik nog wel eens 'bewaren' :wink: .

Nadeel is overigens wel dat ik mijn scenes zo op elkaar laat aansluiten dat het nogal lastig is om er nog iets tussen te proppen. Alsof je een lijn op een tekening uitgumt en er iets tussen wil tekenen, maar je altijd blijft zien dat het net niet helemaal past.

Soms heb ik een stuk geschreven waar ik de volgende dag al niet mee tevreden mee ben, en meestal is dat omdat het uitgebreider moet. Dan stop ik een los vel papier in mijn map en ga met nummertjes verwijzen: (1) in de kantlijn van het verhaal, (1) op het losse blaadje en schrijven maar. Soms worden drie zinnen zo veranderd in een stuk of twintig, omdat ik nog wat gedachten van de hoofdpersoon er tussen stop.

Maar als ik dat verhaal over een tijdje nog eens ga herschrijven, moet er misschien weer heel veel geschrapt worden. Sommige dingen doe ik wat té uitgebreid; bij een bepaald stukje heb ik dat al van minstens drie lezers gehoord.

Ik schrijf soms veel te vertellend, dan kan dat later veel uitgebreider. Wordt het ook nog eens mooier van :roll:

Ik doe het beide, zowel schrappen als bijschrijven. Een verhaal vergelijk ik met een klomp klei waar je een mooi beeld uit wilt halen. Om het perfecte beeld te krijgen is het nodig om op sommige plekken klei weg te halen en op sommige stukken plak je weer wat klei er bij.

Mooi gezegd, Calenzia en helemaal waar!

Heej, Minke! Dat doe ik ook. :shock: En ook het woordje 'Show!'(don't tell, moet je er dan zelf maar bij denken :wink:)

Het ligt eraan in 'welke fase' ik zit. Is het de eerste grove verhaallijn welke ik herschrijf, dan vul ik aan. Het verhaal is nog slechts een geraamte, en er moet nog vlees op de botten komen. En daarna moet ik het nog aankleden. Pas in latere fases ga je kijken naar bijvoorbeeld: wat is bladvulling? (ik heb vorige week weer een manuscript gepakt, welke ik 3 maanden had weggelegd, en heb tot mijn grote verbazing zonder centje pijn in totaal 7 A4 v/d 190 geschrapt. Pas na een langere periode wegleggen kun je er weer 'sec' naar kijken.) Welke zinnen zijn passief en moeten actief worden? Waar kan ik beter laten zien, ipv vertellen? (het zgn.'Show, don't tell'-principe).

Dus ja, mij komt het 'aanvullen' heel bekend voor, maar hoe verder ik met het ms kom, des te minder ik aanvul en des te meer ik schrap.

Maar dat is dan weer een doodzonde in de beeldende kunst ;) Als je klei moet weghalen, had je het daar in de eerste plaats niet moeten plakken ;)

Aanvullen moet ik zeker, vooral de karakters. Ik merk dat ik gedurende de eerste versie(s) meer aandacht heb voor de verhaallijn, dan voor het inkleuren van de personages. Dat bungelt er bij mij altijd wat bij.

Ik schrap best veel. Het gaat niet om hele zinnen, maar om van die stopwoordjes. Nu, wel, eigenlijk... ik gebruik ze echt vaak.
Normaal gesproken schrap ik meer dan ik toevoeg. Maar deze week had ik juist veel dingen meer uitgediept. Ik zit nu aan de 62 blz. Volgende week ga ik redigeren. Ik ben toch zo benieuwd hoeveel blz ik uiteindelijk overhoud.

Rosali

Even .. misschien ... toch ... En ... veelgebruikte stopwoordjes, misschien een idee voor een nieuw topic?

O ja, die stopwoordjes! Ik kom ook steeds nieuwe tegen. Of dan vervang ik wat en dan blijk ik dat al op tig plaatsen op die manier vervangen te hebben :twisted:

Stopwoordjes heb ik nog niet zo bij stilgestaan dus een apart topic zou wel handig zijn denk ik.

Dat vraag ik me ook steeds af. Wat blijft er straks over? Hoeveel is het in boekvorm? Dat soort vragen. Soms schrijf ik stukken waarvan ik tijdens het schrijven al weet dat er vrijwel niets van over blijft, soms stukken die veel en veel te kort zijn> En dan heb ik het nog niet eens over de vage ideeen die ik nog moet uitwerken en waardoor mijn verhaal echt verhaal wordt...

Nou ja; stug doorwerken. Ik heb mezelf eindelijke en deadline opgelegd, dus ik moet hard aan de slag om het allemaal voor elkaar te krijgen.

Set

Kopieer je verhaal eerst naar een ander document. Meet een boek na, hoogte en breedte. Stel de pagina van dat nieuwe document in op dat formaat. Pas desnoods de marges aan. Kies een lettertype en formaat wat je geschikt vind en kijk hoeveel bladzijden je hebt.

Aanvullen zodat je een acceptabel aantal pagina's hebt, vind ik trouwens haast niet te doen. Hoe doe je dat, een verhaallijn toevoegen, door het bestaande heenweven? Moeilijk.

O ja. ik weet wel hoe ik na zou kunnen gaan hoeveel blz's het uiteindelijk zouden zijn in een boek, maar ik bedoel meer dat ik nu zo aan het schrijven ben, maar nog geen idee heb hoeveel verder het allemaal nog gaat en waar ik uiteindelijk uitkom als het klaar is.

Ik denk niet dat je moet gaan aanvullen om het aanvullen. Ik vul alleen aan (als je dat al zo mag noemen) om het verhaal duidelijker te maken, body te geven, aan te kleden. Puur woorden schrijven om het woorden schrijven (bladvulling) moet je nooit doen!

Set

Precies. En toch halen sommige &*^%$ het in hun hoofd om precies dat te vragen.

'Schitterend. Kan je het nog wat langer maken? '
'Uh, nee.'

Niet dat ik het niet stiekem wel geprobeert heb hoor ...

Bij mij is 'korter maken' meer het probleem :lol: Bij wedstrijden enzo...

Ik vraag me af wat MINKE bedoelt met SHOW?

Dit kun je toch niet menen. Geen enkel boek is hetzelfde en met dergelijk vergelijk valt de stelling om bij aanvraag toch niet je verhaal te verlengen, vlug in duigen.

Een verhaal is af wanneer het af is.
Toen we met onze schrijfgroep enkele voorzichtige reglementen poneerden, kwam de stelling voorop om elke keer minimum 5000 woorden neer te zetten. Wanneer je verhaal zoveel woorden niet nodig heeft kan het zelfs nefast aflopen ervoor

Wat je wel kan doen is van een paar boeken met een layout die je wel ziet zitten van een paar pagina's de woorden tellen, dan is het redelijk makkelijk te zien hoeveel pagina's je ongeveer zal krijgen.

Hoe bedoel je dat meen je niet? Ik geef alleen maar aan hoe je even snel kan zien hoeveel je in boekenbladzijden hebt geschreven. Dat valt namelijk altijd mee, en is dus erg geruststellend voor iedereen die denkt dat zijn boek nog lang geen boek is. En nee, geen boek is hetzelfde en geen verhaal is hetzelfde. Anders zou mijn boekenkast zowel saai als netjes zijn.

Maar dat ik als commentaar op mijn boek kreeg dat het langer moet, voor het uitgegeven wordt, dat meen ik wel. Dunne boekjes zijn dit jaar wat hipper, dus wie weet probeer ik het nog eens bij de buren van de uitgever die het langer-commentaar gaf.

Goh ja wonderer, ik vergeet alsmaar dat je een vrouw bent, ik wil je nu niet beledigen maar ergens gaandeweg moet ik die beslissing genomen hebben. Mental note !!! Excuses hiervoor. Er zijn heus wel slimme blondines te vinden me dunkt. En dan nog, blondines krijgen vaak de hoofdrol te spelen in mijn droomwereld. :oops: Ahum, mijn laatste zin, zeg je?

Neem nu een boetseerwerkje.
Je hebt een hoop klei en met de helft ervan maak je een sculptuur van een slank mannenlichaam. Het is mooi, af, maar je hebt nog een pak klei over... ga je dan die klei er alsnog in verwerken om die op te gebruiken en er een dikke meneer van maken, of denk je : mijn werkje is af...einde verhaal?

Dit begreep ik wel, je zin vond ik alleen zo raar geformuleerd.

Cheops, ik mag je wel. Je weet het weer leuk te brengen.

Rosali

Mijn boek kan nog steeds korter vind ik zelf. Het is zo verleidelijk om veel voorbeelden te geven om de lezer er maar goed van te doordringen wat er gebeurd is vroeger. Maar dit kan ook denigrerend werken. Schat een lezer hoog en intelligent in. Dat is het moeilijkste vind ik. Dus waar moet je meer uitdiepen en waar niet. Ik krijg toch de neiging te zeggen dat als je ms af is, je al uitgediept moet hebben en bij redigeren gaat schrappen. Als je vindt dat je nog moet gaan uitdiepen, heb ik het idee dat je ms gewoon nog niet klaar was?

Nee, Roos, je hebt gelijk. Het is niet klaar als ik er nog 'Aanvullen' termen in zie. Wat wel kan is dat het klaar is en ik merkt dat ik her en der te snel van A naar D ben gestapt. Dan moet daar wat bij in plaats van af.

Overigens is het niet zo dat ik alleen maar aanvul en nooit schrap, ben je mal. Ik schrap me suf. Het is meer een in-balans brengen van.

En wat het met klei te maken heeft begrijp ik niet. Sorry, maar klei is een hele andere discipline.