Flashbacks inleiden

Ik zal de Davinci code nog eens doorlezen. ;)
Bedankt voor de tip. :D

Wat is het voordeel van flashbacks? Is het in het geheel wel nuttig deze te gebruiken? Hier volgen vijf erkende mogelijkheden voor je verhaal al dan niet meer pit te geven. Het volgende is gebaseerd op hetgeen Cees van der Pluijm schreef. De namen die ik geef aan de principes zijn niet altijd officieel, enkel en alleen omdat er dan geen officiële naam voor bestaat.

Vooraleer je de vorm gaat aanpassen raad ik aan dat je chronologisch alles neerschrijft. Beschouwen we dan volgend vertelschema:

A. Een koning en een koninging leven tien jaar gelukkig samen.
B. Op een maandag sterft de koningin.
C. Op dinsdag is de koning radeloos van verdriet.
D. Op woensdag wordt de koningin begraven.
E. Op donderdag voelt de koning zich niet lekker.
F. Op vrijdag moet hij naar het ziekenhuis.
G. Op zaterdag wordt hij beter.
H. Zondag sterft hij alsnog erg onverwacht.

Vervolgens zijn er verschillende mogelijkheden om het te schikken:

1) CHRONOLOGISCH - ABCDEFGH

Erg standaard. Hier kan je weinig mee verkeerd doen. Het verhaal zal duidelijk zijn, en zich netjes ontrollen. Dit is de basis van elk verhaal. Maar is het optimaal? Meestal niet. Enkele kleine veranderingen aan de volgorde zouden het al heel wat steviger kunnen maken, en als schrijver moet je steeds op zoek gaan naar de beste methode om je verhaal neer te schrijven.

2) IN MEDIAS RES - DABCEFGH

Je begint in het midden. De koningin wordt begraven. Meteen vraagt de lezer zich af hoe dat komt? Ze is gestorven, maar waardoor? En hoe moet het nu verder met de koning? Dat zijn vragen die belangrijk zijn om je lezer te boeien. Daarmee staat de wortel van je spanningsboog meteen klaar, en bevindt de lezer zich op een emotioneel hoogtepunt.

3) STORY-TELLING FLASHBACK - GABCDEFH

Je begint met het einde. Ter illustratie een openingszin van Marcellus Emants: 'Mijn vrouw is dood en al begraven. Ik ben alleen in huis, met de twee meiden.' Een dijk van een begin, en nog sterker dan in mogelijkheid 2 (in medias res) is de emotie meteen aanwezig, en de vragen alomtegenwoordig. Let wel dat alles wat je hierna schrijft, gekleurd wordt door de afloop. Wanneer dit goed gebeurt is het een erg sterke manier van vertellen, maar zeker niet de makkelijkste.

4) GEORDENDE WANORDE - EAFBGCHD (andere mogelijkheden zijn er ook)

In dit voorbeeld sluit de laatste episode uit het verleden (D. Op woensdag wordt de koningin begraven.) aan bij de eerste uit het heden (E. Op donderdag voelt de koning zich niet lekker.). Dit is dus alweer een moeilijkere methode, verschillende effecten kunnen bekomen worden, maar het zal het verhaal altijd interessanter maken, maar ook moeilijker. Voer voor puzzelaars.

5) SIMULTAAN

Dit kunnen we niet illustreren met het verhaal van de koning en de koningin. Waar het op neer komt is dat je verschillende gebeurtenissen die op verschillende plaatsen (in verschillende hoofden!), maar op hetzelfde tijdstip plaatsvinden, gelijktijdig gaat beschrijven. Zeer interessant wanneer er na een tijdje een verband tussen die gebeurtenissen blijkt te bestaan. Deze manier vind je vooral terug in de filmwereld - waar het cross-cutting wordt genoemd. Je kan daartoe bijvoorbeeld de films 'Amores Perros' of 'Babel' bekijken. Sowieso erg goede films, voor de liefhebbers.

Zoals je ziet is een verhaal na het schrijven nog lang niet af. Hou steeds in het achterhoofd dat de mogelijkheid er is om je verhaal niet chronologisch uit de doeken te doen. Succes ermee!

Dan Brown zou ik niet lezen, die stompt af, en is verre van literair. Lees daarentegen het boek van onze Roos - Valse Salie - eens. Die begint met een flashback. Haar methode komt overeen met punt twee (in medias res) in van der Pluijms opsomming, en wordt helemaal niet ingeleid. Toch vormt dit geen probleem, integendeel.

Nee hoor, maar ik minacht Dan Brown. Het ging trouwens over lezen, niet schrijven.

Uw punt?

Dan Brown zou ik niet lezen, die stompt af, en is verre van literair. Lees daarentegen het boek van onze Roos - Valse Salie - eens. Die begint met een flashback. Haar methode komt overeen met punt twee (in medias res) in van der Pluijms opsomming, en wordt helemaal niet ingeleid. Toch vormt dit geen probleem, integendeel.

Dit vind ik een beetje eng... Mogen we hier alleen maar literatuur schrijven?

godje schreef:

Quote:

Dan Brown zou ik niet lezen, die stompt af, en is verre van literair. Lees daarentegen het boek van onze Roos - Valse Salie - eens. Die begint met een flashback. Haar methode komt overeen met punt twee (in medias res) in van der Pluijms opsomming, en wordt helemaal niet ingeleid. Toch vormt dit geen probleem, integendeel.

Waarop wonderer:

Quote:

Dit vind ik een beetje eng... Mogen we hier alleen maar literatuur schrijven?

Ik vind het niet eng. Wij praten hier over schrijven, al dan niet literatuur. En dan mag je iets vinden. Bijvoorbeeld van Dan Brown.

Nee hoor, maar ik minacht Dan Brown. Het ging trouwens over lezen, niet schrijven.