positieve uitgever, toch vastgelopen

Bel op en vraag naar die redacteur en vertel wat hierboven staat. Meestal willen ze natuurlijk niet gebeld worden met vragen of je ms al gelezen is, bijvoorbeeld. Maar je had al contact en een naam, dus is dat de eerste stap die je nu moet zetten. Gewoon doen! Succes!

Het grootste gevaar voor een schrijver is in een vroeg stadium te weinig opbouwende kritiek krijgen, denk ik. Schrijven is een vak en zelf ben je in eerste instantie een slechte graadmeter. Uiteraard vind je wat je zelf schrijft goed, anders had je het wel anders geschreven, tot je er later nog eens naar kijkt, dat heb je zelf ervaren. Ik ben hier ook nog niet zo lang lid, maar heb al veel dingen gezien waarvan ik dacht hé, zit dat zo? De rubriek proefschrijven is daar nog maar één voorbeeld van. Schrijven op de manier dat een ander daar plezier aan beleefd is niet makkelijk. Ik leer dat het makkelijkst door het te doen en naar anderen te luisteren. Er zijn natuurlijk genoeg cursussen op dat gebied, maar die werken voor mij niet goed. Hier kun je op een vrij veilige manier oefenen en leren van anderen, als je dat wilt.

ik heb eigenlijk bijna hetzelfde meegemaakt. Alleen heb ik wel een persoonlijk gesprek gehad met de uitgever, die toen wel enthousiast leek te zijn. Ze vroeg mij toen ook om meer werk op te sturen en iets aan mijn manu te verbeteren, wat ik ook heb gedaan. Toen heb ik mijn verbeterde manu terug gestuurd en daarna heb ik haar gebeld en ze zei dat ik nog even geduld moest hebben en weer contact op moest nemen in november om haar er aan te herinneren om er mee bezig te gaan. Dat heb ik ook gedaan via mail en daarna niks meer van haar gehoord. Ik heb er nog eens een paar weken over heen laten gaan en uiteindelijk een mail gestuurd met daarin de vraag: wanneer ik eens een antwoord van haar kon verwachten. Dat viel zeer in verkeerde aard. Ik kreeg een mail terug, waarin je duidelijk kon merken dat ze mijn vraag niet op prijs had gesteld. Ik heb haar toen direct nog een mail gestuurd dat het zo niet mijn bedoelling was en dat ik haar echt niet wilde opjagen. Weer heb ik weken/maanden gewacht tot ik uiteindelijk een afwijzing kreeg: er lag nog een manu bij hun met hetzelfde genre wat meer in zich had en waar ze dus voor wilden gaan. Ik was ook heel erg enthousiast en dacht eigenlijk al een beetje dat het wat ging worden. Waarom had ze me dan op een gesprek uitgenodigd? Waarom vroeg ze mij om verbeteringen aan te brenegen als ze het toch niet wilde uitgeven? Ik ben gewoon al die tijd aan het lijntje gehouden, maar ik heb er toch iets positiefs uit kunnen halen: Ik ben opgevallen! Ik kan schrijven! En ook al word mijn manu niet bij deze betreffende uitgeverij uitgegeven, het heeft me wel de moed gegeven om door te gaan met schrijven en het naar andere uitgevers op te sturen, net als ook al het andere wat ik in de tussentijd heb geschreven. Ik weet niet hoe lang het nog gaat duren, misschien wel jaren! Maar dat ik er ooit ga komen, weet ik zeker. Dat is mijn doelstelling! Bovendien heb ik plezier aan het schrijven, dus waarom niet? Wat ik jou kan vetellen is: Laat je hoop niet van die ene uitgever afhangen en stuur het gewoon naar een ander. Als die uitgever echt interresse heeft neemt die vanzelf wel weer contact met jou op. En als je in de tussentijd bij een ander terecht kunt, zou ik zeggen, ga ervoor! Zoek op google naar de uitgeverijen die hetgeen dat jij schrijft uitgeven en begin met postzegels plakken.....of mailen als die mogelijkheid er is, maar geef nooit op! Succes :thumbsup:

Om te beginnen heb ik de ervaring dat je nooit opzij word gelegd, dus die angst is, naar mijn mening, ongegrond. Niettemin vind ik de werkwijze van de betreffende redacteur vreemd. Een verhaal is meer dan alleen de eerste drie, vier bladzijden. Een redacteur hoort het hele script te lezen. Sterker, het word eerst door een panel gelezen. Wat deze mijnheer in gedachten heeft is moeilijk te zeggen. Een vragen om over na te denken. 1- Is het E-mailadres waar je naar verwijst persoonlijk of werk? Als het werk is, is de naam van de uitgever meestal in het adres verwerkt. Ik vraag dit omdat ik het niet vertrouw, maar bedenk wel, ik heb niet de info die jij wel hebt. Misschien krijg ik door jou schrijven een verkeerd beeld van de man. Uitgevers zijn gemakkelijk te googlelen. Mijn tip: Gopher Publishers. Wel eens aan gedacht om je werk ter beoordeling aan te bieden bij een deskundige? Ook die kun je googlelen. En dan is deze site er natuurlijk ook nog. Succes!

Gopher is een duur vriendje.

Klopt, maar e.e.a. is afhankelijk van de kwaliteit van je script. En als het goed is verdien je het terug. Daarbij helpen ze je bij Gopher tenminste.

Ja Robard, die Gopher tip is inwisselbaar voor veel andere POD-uitgevers. En of je die riante investering (€ 1500,-) terugverdient is maar de vraag en ook niet relevant in deze discussie. Donnys wil graag weten wat hij moet doen met deze reguliere uitgever. Niet welke POD hij moet nemen. Laten we on-topic blijven. Anders wordt het een discussie over Gopher en daar heeft de Donnys niks aan.

Ik (in jouw plaats) zou me nu eerst richten op andere tijdschriften en daar je kortverhalen naar opsturen (zonder stress, pas opsturen als je het goed genoeg vindt). Zodra je je eerste verhaal ergens gepubliceerd hebt (op internet of in een papieren tijdschrift), heb je al een referentie voor het tweede verhaal dat je opstuurt. Hoe meer referenties, hoe meer je verhaal opvalt tussen de andere inzendingen. Ik zou proberen in meerdere tijdschriften. En dan pas zou ik nog eens een verhaal naar Tirade opsturen, met in de begeleidende brief, kort en krachtig: 'Ik heb daar en daar gepubliceerd. Hebben jullie interesse in dit verhaal?' En daarna misschien nog eens je manuscript. Mét ook je referenties in de begeleidende brief. Maar ik zou het manuscript, als het alvast een keer goed werd bevonden, ondertussen zeker ook naar andere uitgeverijen opsturen. Er zijn er zo veel. Ik keek op 2c2.be en heb adhv die lijst de websites van de uitgeverijen bezocht. Ook op uitgeverij.startpagina.nl. Ik zou niet zitten wachten op die ene uitgeverij. Succes!

Zeer bedankt voor alle reacties! Wat betreft de contactpersoon: zijn mailadres is gewoon >zijn naam<@vanoorschot. Hij stuurde me destijds de laatste uitgave van Tirade en daarnaast las ik toevallig zijn eigen debuut in de Gids. De betrouwbaarheid is niet zozeer de kwestie. Mijn posities is vervelend, ben niet iemand die opdringt. Ik ben uberhaupt al blij dat er serieuze aandacht aan besteed werd. Maar goed, ik moet inderdaad niet alles van een uitgever laten afhangen, als het om uitgevers gaat houd ik altijd WF Hermans in mijn achterhoofd. Daarom ga ik ook zeker andere uitgevers benaderen!

Ik zou juist niet weer bij nul beginnen bij zomaar een andere uitgeverij. Dat kan altijd nog. Ik zou zeggen: gewoon de telefoon pakken. Je verhaal is duidelijk genoeg, en het lijkt mij ook helemaal niet gek om eens na te gaan hoe het zit en te bespreken hoe het verder kan gaat. En dat gaat per telefoon stúkken directer dan per mail. En dat is geen opdringen, hoor, dat is doodnormaal. Het is ook gewoon een zakelijk contact. Succes! Louise

Mijn verhaal komt heel erg overeen met dat van Gizmo. Het betrof hier uiteindelijk drie manuscripten. Na manuscript 3 zei men dat men open stond voor manuscript 4 en dat ik vooral door moest gaan. Ik voelde me heel erg aan het lijntje gehouden, maar ik deel dezelfde conclusie. Het geeft zelfvertrouwen dat mijn werk opviel en telkens door drie leesrondes kwam. Inmiddels was ik wel 2 jaar verder. Ik heb toen besloten wat deskundigen in de arm te nemen en te gaan voor een uitgave in eigen beheer. Aangesloten zijn bij een uitgeverij heeft veel voordelen, maar je eigen uitgeverij beginnen heeft dat ook. Je hebt alles zelf in de hand en loopt geen risico op een ramsj-stapel te belanden. Heel vervelend Donnys, al dat werk en lange wachten. Voor je gevoel is het misschien allemaal voor niks geweest, maar dat is niet zo. Gewoon doorzetten. Ik had geen zin en puf meer om meer uitgevers te benaderen, maar als je die energie wel hebt, er dan voor gaan. En net wat Louise schrijft, gewoon eens aan de bel trekken bij die eerste uitgeverij. Emailcontact is afstandelijk en onpersoonlijk en wanneer je met iemand in gesprek bent, komt er meestal informatie los waar je wat aan hebt. Jij wilt iets van hun en zij wellicht van jou. Nee heb je, ja kun je krijgen. Succes!

Hoi Donnys, laat je niet uit het veld slaan. Dat je zo'n reactie krijgt op het voor het eerst insturen van een manuscript, is al vrij uniek. Het lijkt er een beetje op dat je vervolgens te gretig en te enthousiast bent geworden en dat die gretigheid ten koste is gegaan van 'het nieuwe werk dat je zo snel mogelijk wilde maken' . Je schrijft zelf ook dat dit ten koste ging van de kwaliteit. Ik zou stug doorschrijven, geconcentreerd, zonder jezelf voorbij te lopen. En pas als je helemaal tevreden bent weer wat opsturen. Succes, komt vast goed. Bram

Het is helemaal niet gek en opdringerig, Donnys, het is jouw eigen werk! Ik wachtte vroeger ook veel te lang. Ik weet nu: blijf in the picture. Je moet regelmatig wat van je laten horen, er zijn zoveel schrijvers die net als jij (wij) insturen.

Ja, heb ook wel eens anderhalf jaar in de gelukzalige waas geleefd dat een manuscript zou gepubliceerd worden bij een bekende Nederlands uitgeverij, compleet met het telefoontje van de redacteur out of the blue (een verre mooie herinnering), op gesprek gaan helemaal van Gent naar Breda en het mooie oude huis waar de uitgeverij gevestigd is (een prachtige dag, zelden mezelf zo schrijver gevoeld), erna heen en weer mailen, veel beloftes dat hij er werk van zou maken, elkaar nog eens gesproken op een boekvoorstelling van een vriendin, opnieuw beloftes en deadlines die hij voor zichzelf stelde om mij eindelijk zijn opmerkingen te bezorgen op basis waarvan ik zou kunnen herschrijven. Na een jaar van dat eindelijk een erg warrige, vage mail gekregen van de redacteur, toch maar aan de slag gegaan en na twee maanden werken redelijk tevreden mijn herwerkte manuscript terug ingezonden. Na nog eens enkele maanden aandringen kwam dan een korte, afstandelijk mail die zei dat het toch niks zou worden, einde verhaal. Balen! Maar niet getreurd, er zijn veel uitgeverijen. Zaak is er zelf in te blijven geloven (tot op een zeker punt) en zoveel mogelijk uitgeverijen je werk te sturen (wel eerst eens kijken wat er zo allemaal in hun fonds zit natuurlijk), er knokken zoveel mensen voor een plekje, dus moet je maar meeknokken en nooit opgeven of uit wanhoop in de val van PoD trappen (met alle begrip voor mensen die dit wel doen, ik geloof in wezen niet echt dat je dankzij PoD echt een publiek vind). Kortom, niet opgeven dus!

Tip voordat je manuscript naar een uitgever stuurt: - vinden wij de tekst goed en leuk geschreven? - vinden wij de inhoud de moeite waard, gaat het ergens over? - past de inhoud bij de doelgroep die is aangegeven? - sluit de inhoud aan bij wat kinderen belangrijk vinden? - passen taalgebruik en leesniveau bij de doelgroep? - past het manuscript bij onze uitgeverij? Afkomstig van een regulier uitgever